The spooky season is rising, φτάνοντας στο απόγειο της την μέρα του Halloween. Όσο, λοιπόν, κι αν δεν είχαμε στο χωριό μας τέτοια μέρα, επιτρέψτε μας το παρόν άρθρο για την ασφάλειά σας. Διότι κατά τη μέρα του Halloween τέρατα περπατούν ανάμεσά μας και αυτές είναι οι ιστορίες των πιο κακόφημων από αυτά! Η Δεσποινίς Βατόμουρο, λοιπόν, ανοίγει τα κατάστιχά της και τις αφηγείται για εσάς:
Halloween monster #1: Ο καταραμένος Jack O’ Lantern και η κολοκύθα του Halloween
“Τρελαίνομαι για τρομαχτικές ιστορίες κι επειδή είμαστε λίγες μέρες πριν το Halloween θα κάτσω στην κουνιστή μου πολυθρόνα σαν γιαγιά και θα σας πω μια ιστορία για το πιο κακόφημο πνεύμα του,ή τουλάχιστον θα την πω έτσι όπως την ξέρω, γιατί η ιστορία του έχει γνωρίσει πολλές αφηγήσεις και πολλές παραλλαγές ανά τους αιώνες.
Είναι η ιστορία του περιβόητου, καταραμένου Jack O’ Lantern, που προσπάθησε να κοροϊδέψει τον ίδιο τον Διάβολο και τα κατάφερε, μάλιστα, δύο φορές πριν πεθάνει και γίνει ανεπιθύμητος σε Παράδεισο και Κόλαση. Έκτοτε περιπλανιέται με το αναμμένο κάρβουνό του μέσα σε μια κολοκύθα και οι πρώτοι Ιρλανδοί άποικοι της Αμερικης μετέφεραν την ιστορία του στον Νέο Κόσμο, μια ιστορία, ωστόσο, τόσο αρχαία, όσο και οι αυτόχθονες πληθυσμοί του.
Ο Jack O’ Lantern ή Will o’ Wisps ήταν ένας σπαγγοραμένος σιδεράς, που θέλησε να πιει κρασί με τον Διάβολο. Τον κάλεσε, λοιπόν, σε ένα χάνι και αφού ήπιε μαζί του και έμαθε τα μυστικά του άλλου κόσμου, του ζήτησε να μεταμορφωθεί σε μια δεκάρα, για να πληρώσει τον ταβερνιάρη. Ωστόσο, ο Jack κορόιδεψε τον Διάβολο και τον κράτησε στην τσέπη του μαζί με έναν ασημένιο σταυρό, προκειμένου να τον κρατήσει εγκλωβισμένο, μέχρι να του υποσχεθεί ότι δεν θα πάρει την ψυχή του. Όπως και έκανε. Για δέκα, όμως, μόνο χρόνια! Όταν αυτά πέρασαν, ο Jack κάλεσε τον Διάβολο ξανά και εκείνος από περιέργεια έπεσε ξανά στην παγίδα του, όταν του ζήτησε να ανέβει σε ένα πανύψηλο δέντρο, προκειμένου να αποδείξει την παντοδυναμία του. Έτσι, ο Διάβολος παγιδεύτηκε ξανά, αφού ο Jack χάραξε έναν σταυρό στο κορμό του δέντρου, εκβιάζοντας τον να συμφωνήσει ότι όταν πεθάνει δεν θα του ζητήσει την ψυχή του. Πράγματι, ο Διάβολος δεσμεύτηκε, όμως ο Jack ακόμα περιπλανιέται σε ερημότοπους, ψάχνοντας να βρει τη δική του κόλαση μέσα στον κόσμο. Ακόμα, ωστόσο, κι αν δεν την βρήκε, εκείνος βρήκε τη γιορτή του, το Halloween, και η ιστορία του μπερδεύεται με άλλες, το ίδιο σκοτεινές, όπως του Ακέφαλου Καβαλάρη, των Ghouls και των λεγόμενων “fairy lights” και “corpse candles”, τις οποίες και θα σας διηγηθώ”.
Halloween monster #2: Ο Ακέφαλος Καβαλάρης δεν ζει μόνο στο Sleepy Hollow, αλλα και στα όνειρά σου!
“Αν, λοιπόν, ο σπαγγοραμένος Jack O’ Lantern είναι καταραμένος να περιπλανιέται στους ερημότοπους με μια κολοκύθα για κεφάλι, κρατώντας στωικά το αναμμένο καρβουνάκι, που του χάρισε ο Διάβολος, για να φωτίζει το δρόμο του, τι να πει ο Ακέφαλος Καβαλάρης;
Στην πραγματικότητα, αυτό που δεν ξέρουν πολλοί, είναι ότι δεν είναι καν ένας. Είναι πολλοί και σύμφωνα με διάφορες αφηγήσεις επιτίθενται σε ομάδες, σαν κυνηγοί …κεφαλών! Πρόκειται για έναν θρύλο που μοιάζει με το ιρλανδικό μύθο του Dullahan ή Gan Ceann, ενός πλάσματος που καλπάζει ακέφαλο πάνω στο μαύρο του άλογο, κρατώντας ένα μαστίγιο φτιαγμένο από ανθρώπινη ραχοκοκκαλιά, θυμίζοντας τον Χάρο και λειτουργώντας όπως αυτός, σπέρνοντας τον θάνατο και κουβαλώντας στα χέρια του το κεφάλι του, στο οποίο είναι αποτυπωμένο ένα σαρδόνιο χαμόγελο και λέγεται πως είναι η ενσάρκωση του κέλτικου θεού Crom Dubh, που θανατώθηκε από το χέρι του St. Patrick.
Η ιστορία, ωστόσο, του Ακέφαλου Καβαλάρη, ίσως γιατί ξέφυγε από την καταχνιά της ευρωπαϊκής λαογραφίας και, όπως αυτή του Jack O’ Lantern, επέζησε μέσω της αμερικάνικης pop αναβίωσή της και το έργο του Washington Irving, έχει κάποιες πιο παραμυθένιες προεκτάσεις -παραμυθένιες με την έννοια των σκοτεινών παραμυθιών για ενήλικες, που έκαναν το αίμα να παγώνει και μπορούσες να αφηγηθείς μόνο μπροστά στη φωτιά -, αφού συνδέεται με τον Νεραϊδόκοσμο.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με κάποιες παραλλαγές του θρύλου, τις οποίες προτιμώ να διηγούμαι, αυτός είναι είτε ξωτικό, είτε κάποιο είδος ιππότη του Νεραϊδοβασιλείου, ορκισμένος να το προστατεύει, αποτελώντας τον φύλακα μεταξύ των δύο κόσμων. Παράλληλα, αποτελεί έναν ακέφαλο δαιμονικό τρόμο, όμοιο με αυτόν που συνάντησε ο Sir Gawain στην αρθουριανή παράδοση και την επική του μάχη με τον Green Knight. Όταν ο ακέφαλος καβαλάρης φωνάζει ένα όνομα, το πρόσωπο αυτό πεθαίνει αμέσως. Όταν ο ακέφαλος καβαλάρης πάρει διαταγή να σε μεταφέρει στο Βασίλειό του, στοιχειώνει τον ύπνο σου. Όταν τον δεις στα όνειρά σου, είναι πια αργά…”.
Halloween monster #3: Ghouls: ό,τι χειρότερο μετά την πατριαρχία
“Ghouls. Βρωμερά, βαμπιρικά, πτωματοφάγα δαιμόνια, τέρατα που απαντώνται για πρώτη φορά στην αραβική λαογραφία και συγκεκριμένα το “Χίλιες και μία νύχτες”. Καμιά σχέση, ωστόσο, με τα παραμύθια της Σεχραζάντ δεν έχουν, αφού η μυθολογία των ghouls σύντομα συνάντησε την δυτική γκορίλα, αποτελώντας τα πιο επικίνδυνα τέρατα, σκιές που παραμονεύουν στα ανήλιαγα σοκάκια και πολλές φορές παίρνουν τη μορφή παιδιών, γιατί, ας πούμε, δεν είναι από μόνο του αρκετά τρομαχτικό το γεγονός ότι τρώνε ανθρώπους!
Τα ghouls, άλλωστε, λέγεται ότι είναι παιδιά του Διαβόλου και της Ilbis, της αρχηγού των δαιμόνων, σύμφωνα με το Κοράνι. Επιπλέον, τα ghouls είναι shapeshifters και παίρνουν συνήθως τη μορφή του τελευταίου τους θύματος, το οποίο συνηθίζουν να ξεγελούν, παγιδεύοντας το σε απομονωμένα μέρη, προκειμένου να το… φάνε! Επίσης, στα ghouls αρέσει να κλέβουν από τους ανθρώπους ή να πίνουν, απλά, το αίμα τους.
Όσο, ωστόσο, διηγούμαι τις αηδιαστικές συνήθειες αυτών των τεράτων, που την μέρα του Halloween ξεχύνονται στους σκοτεινούς δρόμους, τόσο παρεξηγούμαι για το γεγονός ότι η λέξη χρησιμοποιείται για να περιγράψει τιμιους χοροράδες, όπως εμένα, που αντλούμε ευχαρίστηση από το γκροτεσκο και όχι , ας πούμε, βιαστές, που έχουν ακριβώς τις ίδιες συμπεριφορές! Τι να πει κανείς; Ghouls: Ο,τι χειρότερο!”
Halloween monster #4: Fairy ligh rings, ο δρόμος προς τον Άλλο Κόσμο.
“Ο Will o’ Wisps αφήνει πίσω του φαναράκια τη μέρα του Halloween, για να οδηγήσει τις χαμένες ψυχές πίσω στον τάφο τους και αθώους ανθρώπους στο χαμό τους. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο που οι μυστηριώδεις και απόκοσμοι φωτισμοί στους βάλτους ονομάστηκαν “Jack O’ Lanten”, “Will o’ Wisps”, “corpse candles”, ενώ συχνά συνδέονται με τα λεγόμενα “fairy light rings”, αφού τα μεταφυσικά πλάσματα χορεύουν σε κύκλους στο γρασίδι και τα μέρη αυτά είναι πολύ επικίνδυνα για τον άνθρωπο, όταν είναι περαστικός από εκεί. Πολλές φορές, μάλιστα, στο περίγραμμα του κύκλου φυτρώνουν δηλητηριώδη μανιτάρια ή πολύ ψηλότερα χόρτα. Είναι κύκλοι που πρέπει να αποφεύγονται αν τους συναντήσει κανείς στην εξοχή, ειδικά τη μέρα του Halloween.
Αν ένας άνθρωπος μπει μέσα στον κύκλο, τον κατακλύζει φρενίτιδα, γέλιο και τάση για χορό, όμως ο χρόνος κυλά διαφορετικά εκεί και έτσι οι περισσότεροι χάνουν τις ζωές τους μέσα σε αυτούς. Ο άτυχος αιχμάλωτος μπορεί να σωθεί, αν ένας φίλος του τον τραβήξει έγκαιρα με σκοινί έξω από το μαγεμένο κύκλο! Κατά το τελετουργικό αυτό, τον ήρωα -φίλο κρατούν άλλοι φίλοι από τα ρούχα του, έχοντας, παράλληλα, το ένα πόδι του μέσα στον κύκλο και το άλλο σταθερό έξω από αυτόν. Έτσι, εξασφαλίζεται η προστασία όλων. Μετά από αυτό, ο αιχμάλωτος είναι λιπόθυμος και οι άλλοι πρέπει να τον μεταφέρουν σιωπηλοί και με αργό βήμα μακριά από εκείνο το μέρος, το οποίο δεν θα πρέπει να επισκεφτεί ποτέ ξανά.
Αν, λοιπόν, τη μέρα του Halloween δεις έναν τέτοιο κύκλο, καλό είναι να τον προσπεράσεις αμίλητος, έτσι ώστε να μην έχεις την τύχη των ψυχών, που ο Will o’ Wisps συνοδεύει σε κάποιον άλλο κόσμο. Επιπλέον, καλό είναι να έχεις πολλούς φίλους, έτσι ώστε να μην φοβάσαι τίποτα.”
Halloween monster #5: To Halloween αυτοπροσώπως
“Δεν χρειάζονται συστάσεις για τον Michael Myers. Kατά συρροή δολοφόνος χωρίς κίνητρο ή ψυχολογικό υπόβαθρο, ο Boogeyman είναι ο τρόμος στην πιο αγνή, πρωτόγονη μορφή του και στέφεται βασιλιάς των τεράτων του Halloween!”
