Η 18χρονη Φάλον ετοιμάζεται να αφήσει πίσω τη ζωή της στο Λος Άντζελες, έναν πατέρα αδιάφορο και αλαζονικό και το τραγικό δυστύχημα που της κόστισε την καριέρα στην υποκριτική που πάντα ονειρευόταν και την αυτοπεποίθησή της, για τη Νέα Υόρκη και την ελπίδα μιας νέας ευκαιρίας στο Μπρόντγουεϊ. Τη μέρα εκείνη, 9 Νοέμβρη, επέτειο της φωτιάς που 2 χρόνια πριν σημάδεψε το πρόσωπο, το σώμα και την ψυχή της, θα γνωρίσει τον Μπεν – με επεισοδιακό τρόπο, όταν εκείνος θα υποκριθεί ότι είναι ο φίλος της για να την υπερασπιστεί στον πατέρα της. Η Φάλον και ο Μπεν θα περάσουν ολόκληρη τη μέρα μαζί, η έλξη μεταξύ τους θα είναι αδιαμφισβήτητη, όμως ξέρουν πως η γνωριμία τους δεν μπορεί να έχει συνέχεια, πως η Φάλον μετακομίζει στην άλλη άκρη της χώρας και πως είναι αμφότεροι πολύ νέοι για να ξεκινήσουν κάτι σοβαρό και να αφήσουν τα σχέδιά τους πίσω. Γι’ αυτό, κάνουν μια απροσδόκητη συμφωνία: αποφασίζουν, για τα επόμενα 5 χρόνια, να βρίσκονται κάθε χρόνο στο ίδιο μέρος την ίδια ημέρα, 9η Νοεμβρίου, και να περνούν τη μέρα μαζί, χωρίς όμως να έχουν επικοινωνήσει με οποιονδήποτε τρόπο μέσα στη χρονιά. Σύντομα, όμως, ο έρωτας θα πάρει τα ηνία και θα αποδειχθεί πως οι υποσχέσεις τους είναι δύσκολο να τηρηθούν.
Η Αμερικανίδα συγγραφέας Colleen Hoover είναι ένα σύγχρονο εκδοτικό φαινόμενο – τα αισθηματικά μυθιστορήματά της συνάντησαν πρωτοφανή επιτυχία στο TikTok το 2021, με την άνθιση του BookTok trend κατά την περίοδο της πανδημίας, έγιναν όλα best-sellers και έχουν πουλήσει συνολικά πάνω από 20 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως. Το τελευταίο βιβλίο της που κυκλοφόρησε στα ελληνικά, μετά από τη μεγαλύτερη επιτυχία της, Τελειώνει με εμάς, αλλά και τα Πληγωμένες καρδιές, Το ημερολόγιο της Βέριτι και Σκοτεινή αγάπη, όλα από τις εκδόσεις Διόπτρα σε μετάφραση Νέλλας Γιατράκου, είναι το Νοέμβρης 9, ένα βιβλίο για έρωτες βγαλμένους από τις σελίδες μυθιστορημάτων, για το σωστό και λάθος timing, για την απώλεια, τη συγχώρεση και τις δεύτερες ευκαιρίες.
Με πρωτοπρόσωπη αφήγηση και οπτικές γωνίες εναλλασσόμενες ανάμεσα στους δύο πρωταγωνιστές της, η Hoover συνθέτει μεθοδικά τα ψυχογραφήματά τους: η Φάλον, στην τραγική πυρκαγιά από την οποία επέζησε όταν ήταν 16, έχασε κάθε ψήγμα αυτοπεποίθησής της, όταν κοιτάζει τον εαυτό της στον καθρέφτη βλέπει μόνο τις ουλές της, γι’ αυτό και προσπαθεί συνέχεια να τις κρύβει από τα αδιάκριτα βλέμματα, να καθιστά ολόκληρο τον εαυτό της αθέατο. Μέχρι που γνωρίζει τον Μπεν και, για πρώτη φορά μετά από 2 χρόνια, αισθάνεται ορατή, επιθυμητή και θελκτική, ευγνώμων που ζει. Όμως, ο Μπεν κρύβει και αυτός τα δικά του τραύματα, τις δικές του ουλές, μόνο που οι δικές του δεν είναι χαραγμένες στο δέρμα, αλλά στον ψυχισμό του.
Η Φάλον λατρεύει τα ρομαντικά μυθιστορήματα, ο Μπεν είναι συγγραφέας ο ίδιος, οπότε η Φάλον αποφασίζει να γίνει η μούσα του, να τον βοηθήσει να γράψει το τέλειο ρομαντικό μυθιστόρημα με το να γίνει η πλοκή του. Και οι δύο ήρωες δηλώνουν πως αποστρέφονται τα κλισέ των βιβλίων του είδους, τον έρωτα με την πρώτη ματιά, την άμεση οικειότητα και τα grand gestures, όμως ταυτόχρονα τα βιώνουν οι ίδιοι, σε ένα ευφυές κλείσιμο του ματιού και φόρο τιμής στο genre της ρομαντικής λογοτεχνίας εκ μέρους της Hoover. Προσπαθούν να ενσαρκώσουν το τέλειο ραντεβού, το ιδανικό φιλί, αυτό που βαθμολογείται με 11 στα 10 στην κλίμακα μυθιστορηματικών φιλιών, και έτσι, χωρίς να το καταλαβαίνουν, η ιστορία τους παρέχει όλα τα συστατικά για ένα επιτυχημένο βιβλίο του είδους.
Ταυτόχρονα, όμως, ανατρέπουν και μερικά από τα στερεότυπα της αισθηματικής λογοτεχνίας: ο Μπεν απέχει μακράν από τα αρχετυπικά, μυθιστορηματικά alpha male αρσενικά, είναι ειλικρινής, τρυφερός και ρομαντικός, και δείχνει κάθε στιγμή στη Φάλον πόσο τη θέλει και πόσο ανασφαλής αισθάνεται μπροστά της. Τι συμβαίνει, όμως, όταν ο αληθινός έρωτας δεν έρχεται την κατάλληλη στιγμή, όταν είσαι υπερβολικά νέος και απομακρυσμένος από την πραγματοποίηση των ονείρων σου, όμως γνωρίζεις πως βιώνεις το είδος της αγάπης που έρχεται μια φορά στη ζωή μόνο; Κυνηγάς τον έρωτα αυτόν μέχρι τέλους ή δίνεις προτεραιότητα στα θέλω σου, και τελικά πόσο αλληλένδετα είναι αυτά τα δύο;
H Hoover δεν γράφει για χαρακτήρες αψεγάδιαστους αλλά για ανθρώπους αληθινούς, με τραύματα και ανεπούλωτες πληγές, κυριολεκτικές και μεταφορικές, και ίσως αυτή η ευαισθησία και ειλικρίνεια με την οποία γράφει τους χαρακτήρες της είναι και ένας από τους λόγους της τεράστιας επιτυχίας της. Τα βιβλία της είναι ενδυναμωτικά για τις γυναίκες αναγνώστριές της, οι ηρωίδες της είναι δυνατές, πλήρεις και αυθύπαρκτες, παρά τις ατέλειές τους που τις καθιστούν ακόμα πιο αυθεντικές και ρεαλιστικές. Οι ερωτικές σκηνές, δε, είναι γραμμένες στην εντέλεια, με τον ρομαντισμό και το συναίσθημα να εξισορροπούνται με το πάθος και το smut, και δίχως σεξισμό και υποτίμηση στην απεικόνισή τους.
Η Colleen Hoover εκτελεί για άλλη μια φορά την τόσο επιτυχημένη συνταγή της – δύο ήρωες διαλυμένοι, με το παρελθόν και τους οικογενειακούς σκελετούς στην ντουλάπα τους να τους βαραίνουν, ερωτεύονται και ταυτόχρονα βοηθούν ο ένας τον άλλον να γνωρίσει καλύτερα τον εαυτό του και να υπερβεί τα συμπλέγματά του. Εδώ, όμως, το plot twist που πάντα υπάρχει στα βιβλία της Hoover είναι υπερβολικά μελοδραματικό και μη ρεαλιστικό, ενώ αποδυναμώνει αρκετά την αφήγηση και το όλο love story, καθώς υπό το πρίσμα αυτής της εξέλιξης πολλές συμπεριφορές και αποφάσεις των χαρακτήρων μπορούν να ιδωθούν ως τοξικές ή χειριστικές.
Το Νοέμβρης 9 σίγουρα δεν είναι το πιο επιτυχημένο βιβλίο της Colleen Hoover και ίσως είναι μια απόδειξη πως η συγγραφέας του πρέπει να αρχίσει να επαφίεται λιγότερο στις δραματικές ανατροπές της πλοκής και περισσότερο στην ανάπτυξη των χαρακτήρων και της ιστορίας αγάπης τους. Παρ’ όλα αυτά, το Νοέμβρης 9 είναι ένα γράμμα αγάπης στο genre της ρομαντικής λογοτεχνίας, ένα τρυφερό, ρομαντικό και συνάμα μελαγχολικό βιβλίο, αντιπροσωπευτικό του είδους – σήμα κατατεθέν της Colleen Hoover, που διαβάζεται απνευστί, μια κρύα, φθινοπωρινή ημέρα του Νοέμβρη.
