Για το comic του Πανάγου, τον Ψυχαλάστρα, είχαμε μιλήσει ήδη από πέρσι, όταν έβγαλε το πρώτο του τεύχος. Τότε λέγαμε ότι ο πρωταγωνιστής του comic ήταν ένας πολύ πρωτότυπος και ενδιαφέρων κακοποιός, ο οποίος ενταγμένος σε ένα δυνατό σενάριο θα μπορούσε να μας διασκεδάσει πολύ καλά. Και αυτό ακριβώς αποδεικνύεται στο 2ο τεύχος του. Γιατί μπορεί στο 1ο τεύχος να βρήκαμε το σενάριο λίγο μουδιασμένο λόγω της λύσης της αστυνομικής υπόθεσης που ήταν κάπως εύκολη… όμως στο 2ο τεύχος ο Πανάγος αποδεικνύει ότι έχει δημιουργήσει έναν villain που αξίζει να μας διηγηθεί την ιστορία του σε πολλές ακόμα συνέχειες.
Τον ίδιο τον Πανάγο τον έχουμε γνωρίσει στο παρελθόν τόσο μέσα από τις αυτοεκδόσεις του, τον Ψυχαλάστρα και την Άσχημη Νύχτα, όσο και μέσα από τις σελίδες του Μπλε Κομήτη με το comic «Columba» μία αθηναϊκή ιστορία με πρωταγωνιστή ένα περιστέρι, τον Αγγελάκο, το οποίο μέχρι στιγμής μετράει δύο συνέχειες, η μία μάλιστα στο τελευταίο τεύχος του Κομήτη.
Επιστρέφοντας στο 2ο τεύχος της σειράς του Ψυχαλάστρα, εκείνος` πλέον βρίσκεται στη φυλακή, εκεί όπου πλέον η «υπερ»δύναμή του δεν μπορεί να δουλέψει. Αυτό συμβαίνει γιατί αφενός οι φύλακες έχουν πληροφορηθεί γι’ αυτήν και φορούν ωτοασπίδες ώστε να μην τους επηρεάσει, ενώ οι φυλακισμένοι δυσκολεύονται να κατανοήσουν τους ψυχολογικούς όρους που χρησιμοποιεί για να τους ελέγξει. Έτσι λοιπόν βρίσκεται αδύναμος και ανυπεράσπιστος σε ένα σκληρό περιβάλλον, όπως είναι αυτό των ελληνικών φυλακών.
Η πολύ έξυπνη σύλληψη της ιδέας του Ψυχαλάστρα, ενός villain ψυχίατρου που έχει τη δυνατότητα να ελέγχει τους ασθενείς του δημιουργώντας τους τύψεις μέσα από τα επιστημονικά του πορίσματα, μέσα στη φυλακή λειτουργεί υποδειγματικά. Και αυτό συμβαίνει γιατί το σενάριο του comic καταπιάνεται και με σοβαρά κοινωνικά ζητήματα, όπως είναι η ζωή των κρατουμένων στις ελληνικές φυλακές, η καταπίεση που βιώνουν οι πιο αδύναμοι, οι «φιλικές» και επιχειρηματικές σχέσεις της αστυνομίας και κάποιων κρατουμένων και πολλά ακόμα. Η αναπαράσταση της ζωής στις φυλακές μας θυμίζει σκηνικά που έχουμε δει σε ταινίες, αλλά είναι και βασισμένο στην πραγματική ζωή των κρατουμένων στις ελληνικές φυλακές. Ο Πανάγος για να αποτυπώσει ρεαλιστικά τις συνθήκες των ελληνικών φυλακών μάζεψε πληροφορίες μεταξύ άλλων και από τον Τάσο Θεοφίλου, ο οποίος πρόσφατα αθωώθηκε από τη δικαστική σκευωρία που είχε στηθεί εναντίον του και που τον τιμώρησε με κράτηση πέντε ετών μέχρι την οριστική του αθώωση και ο οποίος έχει γράψει (μεταξύ άλλων) και τα βιβλία «32 Βήματα ή ανταποκρίσεις από το σπίτι των πεθαμένων» στις εκδόσεις ΚΨΜ και το «Αχβαχικό» στις εκδόσεις Red n’ Noir.
Επίσης το άλλο δυνατό χαρτί του Ψυχαλάστρα είναι ότι προσπαθεί να αποδώσει όσο το δυνατόν πιο έγκυρα την επιστημονική ορολογία, στα ψυχιατρικά πορίσματα του πρωταγωνιστή του comic. Έτσι λοιπόν, ο Πανάγος με μία ιδιαίτερα κωμική – σαρκαστική διάθεση χρησιμοποιεί ψυχιατρικές θεωρίες προκειμένου να δώσει ένα στοιχείο ρεαλισμού στα λογύδρια του villain του, ο οποίος με αυτό τον τρόπο δημιουργεί τύψεις στους ασθενείς του σε τέτοιο βαθμό που μετά είναι ικανός να τους ελέγξει πλήρως. Αυτό το έξυπνο δημιούργημα του Πανάγου δίνει στον Ψυχαλάστρα του πρωτοτυπία αλλά και δυνατότητες να διηγηθεί πολλές ακόμα ξεχωριστές ιστορίες.
Είναι ενδιαφέρον ότι ο Ψυχαλάστρας στο 2ο τεύχος του δεν είναι απλά ο θύτης, όπως ήταν στο εισαγωγικό πρώτο τεύχος, αλλά πλέον είναι και το θύμα του σωφρονιστικού συστήματος, αλλά και κάποιων ισχυρών συγκρατούμενών του που επιβάλλουν την εξουσία τους σε αυτόν τον φαινομενικά αδύναμο εγκληματία. Όμως η μετάβαση από την αρχικά αδύναμη κατάσταση στην επανάκτηση του ελέγχου χτίζεται με μεθοδικό τρόπο και με πολύ αστεία σκηνικά.
Συμπερασματικά λοιπόν, το 2ο τεύχος του Ψυχαλάστρα είναι ακόμα καλύτερο από το 1ο και μάλιστα μέσα από αυτό ο Πανάγος αποδεικνύει ότι έχει δημιουργήσει έναν χαρακτήρα που μπορεί να τον δουλέψει σε διάφορα σενάρια και ιστορίες εξίσου δημιουργικά και αποτελεσματικά. Ο Ψυχαλάστρας είναι ένας χαρακτήρας που αξίζει να συνεχίσει να αναπτύσσεται και η υπόσχεση στο τέλος του τεύχους ότι θα ακολουθήσουν και επόμενα επεισόδια είναι ένα πολύ ευχάριστο νέο. Ας σημειωθεί επίσης ότι ο Ψυχαλάστρας είναι μία αυτοέκδοση του Πανάγου που πρέπει να στηριχτεί από το αναγνωστικό κοινό προκειμένου να συνεχίζει να βγάζει νέες ιστορίες, οπότε εναπόκειται σε εμάς τους ίδιους να το ψάξουμε, να το αγοράσουμε και να το στηρίξουμε αν θέλουμε να το βοηθήσουμε να συνεχίζει να υπάρχει. Και πραγματικά αυτό το comic του Πανάγου είναι μία έξυπνη και πρωτότυπη δημιουργία που αξίζει τη στήριξή μας!
