Smassing Culture
  • Otaku
    OtakuΔες Περισσότερα
    Kaiji – Τo manga πριν το Squid Game
    5 Λεπτά Ανάγνωσης
    Η Κόρη της Κολάσεως – Φρανκενστάιν στο Τόκιο
    5 Λεπτά Ανάγνωσης
    Solo Leveling – Το φαινόμενο που επαναπροσδιόρισε τα manhwa
    5 Λεπτά Ανάγνωσης
    Ποιότητα σε δύσκολους καιρούς! Tα 10 καλύτερα κόμικς του 2024!
    16 Λεπτά Ανάγνωσης
    Έπιασαν τα κρύα – Τα 10 καλύτερα anime για μια χειμωνιάτικη μέρα
    8 Λεπτά Ανάγνωσης
  • Comic
    ComicΔες Περισσότερα
    Gerard ή Το Σπαθί Στην Πλάτη Του – Ένα fantasy coming-out
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
    Όλο Δεξιά Για Τον Παράδεισο – Mια κυρπαντελίστικη Κόλαση
    4 Λεπτά Ανάγνωσης
    Βατραχομυομαχία – Όταν η κωμωδία συναντά το έπος με φρέσκια ματιά
    6 Λεπτά Ανάγνωσης
    Οι υποψηφιότητες των ΕΒΚ 2025
    10 Λεπτά Ανάγνωσης
    Στο Σύμπαν των Αυτοεκδόσεων – 5 κόμικς που ξεχωρίζουν
    9 Λεπτά Ανάγνωσης
  • Βιβλία
    ΒιβλίαΔες Περισσότερα
    Η Κυρά της Λίμνης – To τέλος πριν την RPG αρχή
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
    Γραφή Κοφτερή σαν Μαχαίρι – Ενάντια στο «ωραίο»
    6 Λεπτά Ανάγνωσης
    Μια στεκιά στο μάτι του Tom Robbins
    12 Λεπτά Ανάγνωσης
    Η Ακρόπολη Των Ξεχασμένων Μύθων – Επιστροφή (και αναστροφή) στον κόσμο του Έλρικ
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
    Erevis Cale Trilogy – Πέρα από την (DnD) ηθική
    6 Λεπτά Ανάγνωσης
  • Cinema
    CinemaΔες Περισσότερα
    Τελευταίος Πειρασμός – Η αποδόμηση του θείου δράματος και ο «ξανακερδισμένος παράδεισος»
    6 Λεπτά Ανάγνωσης
    Έχω Κάτι Να Πώ – Mεταξύ μας, δε χρειάζεται
    5 Λεπτά Ανάγνωσης
    Η Δασκάλα του Πιάνου – Σινεμά που διεισδύει στην ψυχή
    4 Λεπτά Ανάγνωσης
    The Brutalist – Xτίζοντας την Αμερική έναν εφιάλτη τη φορά
    4 Λεπτά Ανάγνωσης
    Μιλήσαμε με τον Χρήστο Πυθαρά για τη νέα του ταινία “Το Κυνήγι”
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
  • Σειρές
    ΣειρέςΔες Περισσότερα
    Η σημασία της μουσικής στον έρωτα των Δύο Ξένων
    11 Λεπτά Ανάγνωσης
    The Residence – Ένας πολύχρωμος φόνος στον Λευκό Οίκο
    5 Λεπτά Ανάγνωσης
    Your Friendly Neighborhood Spider-Man – Fun επιστροφή στις ρίζες
    6 Λεπτά Ανάγνωσης
    Cobra Kai – Για όλους τους losers του κόσμου
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
    The next big (and best) thing – Οι καλύτερες σειρές του 2024
    13 Λεπτά Ανάγνωσης
  • Exclusive
    ExclusiveΔες Περισσότερα
    Πτήση/Κόσοβο -Η πιο balkanstigmh του ελληνικού θεάτρου
    4 Λεπτά Ανάγνωσης
    Το Comicdom CON Athens 2025 επιστρέφει και το Smassing Culture θα είναι πάλι εκεί!
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
    Altan: «Το καλό σκίτσο έχει μήνυμα συνοπτικό, πρωτότυπο και αμφίσημο»
    9 Λεπτά Ανάγνωσης
    Φονικό Χαμόγελο – Mind games με τον Joker
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
    Μιλήσαμε με τον Χρήστο Πυθαρά για τη νέα του ταινία “Το Κυνήγι”
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
Διαβάζετε: The Irishman – Ένα γκανγκστερικό έπος παλαιάς κοπής
Share
Smassing CultureSmassing Culture
Font ResizerAa
  • Otaku
  • Comic
  • Βιβλία
  • Cinema
  • Σειρές
  • Exclusive
Αναζήτηση
  • Otaku
  • Comic
  • Βιβλία
  • Cinema
  • Σειρές
  • Exclusive
Follow US
Copyright © 2014-2023 Ruby Theme Ltd. All Rights Reserved.
Smassing Culture > Blog > Cinema > The Irishman – Ένα γκανγκστερικό έπος παλαιάς κοπής
Cinema

The Irishman – Ένα γκανγκστερικό έπος παλαιάς κοπής

Σόλωνας Παπαγεωργίου
Από Σόλωνας Παπαγεωργίου
Δημοσιεύτηκε 21 Νοεμβρίου 2019
Τελευταία Ενημέρωση 21 Νοεμβρίου 2019
7 Λεπτά Ανάγνωσης
SHARE

Υπάρχουν σκηνοθέτες, υπάρχουν καλοί σκηνοθέτες και ένα σκαλί πιο πάνω, μια κατηγορία μόνος του, υπάρχει και ο Martin Scorsese.

Πέρα από τα πλαίσια της υπερβολής, δύσκολα μπορεί κάποιος να αμφισβητήσει το μεγαλείο της φιλμογραφίας του Scorsese, ενός σκηνοθέτη που φτιάχνει αριστουργήματα από τη δεκαετία του ’70 μέχρι σήμερα. Κοινή θεματική πολλών εκ των έργων του αποτελεί η ζωή και ο ηθικός κώδικας ανθρώπων που αναμειγνύονται με το οργανωμένο έγκλημα, ανθρώπων της μόνης «οικογένειας» που δεν είναι πραγματική οικογένεια. Τα Casino, The Departed και Goodfellas αποτελούν σπουδαία, διαχρονικά μαργαριτάρια του crime genre, ενώ, φέτος, για λογαριασμό του Netflix, ο Scorsese παραδίδει ακόμα μια φιλόδοξη δουλειά στο ίδιο μήκος κύματος, το The Irishman.

Η ταινία αποτελεί μια εξιστόρηση της ζωής του Frank Sheeran (Robert De Niro– Joker, Dirty Granpa ) από τις παρθενικές του μέρες ως απλός μπράβος της Μαφίας μέχρι τα βαθιά του γεράματα. Σε αυτό του το ταξίδι, ρόλο-κλειδί διαδραματίζει ο Russell Bufalino (Joe Pesci, -The Goodfellas, Casino), ο οποίος αποτελεί σιωπηλό οδηγό του πρωταγωνιστή στον κόσμο του οργανωμένου εγκλήματος, αλλά και ο Jimmy Hoffa (Al Pacino-Once Upon A Time in Hollywood Serpico), που θα γίνει συνεργάτης, φίλος και αργότερα, κινούμενο πρόβλημα για τους υπολοίπους.

Jimmy Hoffa (Al Pacino) and Frank Sheeran (Robert De Niro) debate Hoffa’s next move. © 2019 Netlfix US, LLC. All rights reserved.

Το The Irishman κρύβει στον πυρήνα του πολλά από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα μιας Scorsese-ικής παραγωγής. Όπως πάντα, ο δημιουργός έχει εμπιστοσύνη στους χαρακτήρες που πλάθει: δημιουργεί, για αρχή, ρεαλιστικούς, ενδιαφέροντες πρωταγωνιστές οι οποίοι αλληλεπιδρούν μεταξύ τους· και απ’ αυτή την αλληλεπίδραση προκύπτουν όλα τα υπόλοιπα, τα γεγονότα της ταινίας. Εδώ, δίνεται στο επίκεντρο πέφτει ο χαρακτήρας του De Niro, ο οποίος στην ουσία είναι ένας ψυχρός εκτελεστής που δύσκολα εμφανίζει ίχνη μεταμέλειας. Από την μοναδική flashback σκηνή, στην οποία ουσιαστικά διαπράττει έγκλημα πολέμου καθώς δολοφονεί εν ψυχρώ αιχμαλώτους, ο Frank καθιερώνεται ως ανηλεής φονιάς, ο οποίος δεν έχει πολλές ηθικές αναστολές – δηλαδή, ένας άνδρας κομμένος και ραμμένος για τα θελήματα του νονού που υποδύεται ο Joe Pesci.

Φυσικά, πέρα από τον Frank, ισχυρή παρουσία επί οθόνης έχουν και οι υπόλοιποι εμπλεκόμενοι. Ο Joe Pesci υποδύεται έναν πολύ πιο γραφειοκράτη και ψύχραιμο μαφιόζο σε σχέση με τις προηγούμενες εμβληματικές ερμηνείες του – μία ερμηνεία τέλεια για το κλείσιμο της καριέρας του, δεδομένου του ότι πλέον έχει, λίγο-πολύ, συνταξιοδοτηθεί. Ο Pacino, από την άλλη, αναλαμβάνει τον ρόλο του διεφθαρμένου Hoffa, που βλέπει την δύναμή του να μειώνεται δραματικά, κάτι που αδυνατεί να δεχτεί ο εγωισμός του. Σε αντίθεση με τον Pesci, είναι αλαζόνας και θερμόαιμος, αμφισβητεί το σύστημα που υπηρετεί. Η συμπεριφορά του κλονίζει τον κόσμο που προέρχεται ο De Niro και ο Pesci, κάτι που οδηγεί στην κλιμάκωση των γεγονότων.

 Όλα κυλούν οργανικά, λοιπόν, όπως θα έπρεπε να κυλούν. Το τελευταίο κομμάτι της ταινίας αφορά την εξιλέωση και το κατά πόσο αυτή είναι εφικτή. Σε αντίθεση με άλλες ιστορίες του Scorsese, εδώ βλέπουμε τους άλλοτε περήφανους θρύλους του υποκόσμου στα γεράματά τους, στις πιο αδύναμες στιγμές τους. Οι εκτελεστές και τα μεγάλα αφεντικά αποδομούνται πλήρως και τελικά, έρχονται αντιμέτωποι με ένα μοναχικό τέλος, το μόνο τέλος που θα μπορούσε να υπάρξει μετά από μια τόσο σκληρή διπλή ζωή, βουτηγμένη στην υποκρισία.

Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει και στο soundtrack. Από τα παλιά, από το Raging Bull (το οποίο, κατ’ εμέ, έχει τη σπουδαιότερη εισαγωγική σκηνή όλων των εποχών), ο Scorsese έδινε ιδιαίτερη βάση στην μουσική επένδυση κάθε δουλειάς του. Υπεύθυνος για την συγκεκριμένη παραγωγή είναι ο Randall Poster (Skyfall, Wolf of Wall Street). Το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό, καθώς συνοδεύει υπέροχα τις δραματικές στιγμές με ταιριαστό τρόπο. Το κύριο theme δε, είναι ειλικρινά εθιστικό και προορίζεται, σε μερικά χρόνια, να μείνει στην ιστορία ως κλασικό. 

Η ταινία είναι καλή• υπάρχουν, όμως, στοιχεία που μπορεί να ξενίσουν. Κυριότερο αμάρτημά της είναι η διάρκεια των τρεισήμισι ωρών. Από ένα σημείο και μετά, το Irishman γίνεται φλύαρο και είναι εύκολο να κουράσει. Ορισμένες σκηνές θα μπορούσαν να είχαν κοπεί στο μοντάζ και η απώλειά τους δεν θα επηρέαζε ιδιαίτερα την ροή της ιστορίας. Παρ’ αυτά, η ενδιαφέρουσα πλοκή και η καλοδουλεμένη δραματουργία εξισορροπούν την πλάστιγγα και ακόμα και στις κουραστικές του στιγμές, το φιλμ παραμένει ενδιαφέρον. Το τελικό αποτέλεσμα δεν χάνεται.

Ένα ακόμα θέμα, το οποίο είναι περισσότερο λεπτομέρεια, είναι η προχωρημένη ηλικία σχεδόν ολόκληρου του cast και οι απαιτήσεις του σεναρίου, να υποδυθούν τους χαρακτήρες τους στο πλαίσιο τεσσάρων (και βάλε) δεκαετιών. Το ψηφιακό de-aging χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα από τα μεγάλα στούντιο. Εδώ, ο Scorsese το κάνει εξαιρετικά: η μεγάλη ηλικία του De Niro και των υπολοίπων δεν γίνεται εύκολα αντιληπτή από τους μορφασμούς και τις εκφράσεις των προσώπων. Το θέμα είναι ότι, από τις κινήσεις, αλλά και από όλη την συνολική παρουσία των ηθοποιών, καμιά φορά η «απάτη» βγαίνει προς τα έξω. Ακόμα και αυτή η κατάσταση, όμως, εξισορροπείται, κυρίως χάρη στο απύθμενο ταλέντο των βετεράνων πρωταγωνιστών, που απαντούν στο πρόβλημα με την ωμή, υποκριτική τους δύναμη και καλύπτουν τις ατέλειες.

Ο Scorsese–κατά πάσα πιθανότητα, για τελευταία φορά– επιστρέφει στα  παλιά λημέρια του με όλους τους γνωστούς συνεργάτες από τις μέρες της δόξας. Το The Irishman είναι ένα γκανγκστερικό έπος παλαιάς κοπής. Παρά τις ιδιαιτερότητες του, παρά την τεράστια διάρκειά του, έχει πολλά να δώσει στο κοινό και δίχως αμφιβολία, είναι από τις σπουδαιότερα διαμάντια που υπάρχουν στο Netflix.

TAGGED:Frank SheeranMartin ScorseseNetflixRandall PosterRobert De Niro
Μοιραστείτε το Άρθρο
Facebook Copy Link Print
ΑπόΣόλωνας Παπαγεωργίου
Follow:
Γεννήθηκε, μεγάλωσε και σπούδασε στου Ζωγράφου. Δεν άλλαξε και ποτέ παραστάσεις, οπότε η ζωή του μάλλον θα είναι αρκετά βαρετή. Τι δεν είναι βαρετό, όμως; Το περιεχόμενο αυτή της σελίδας.
Προηγούμενο άρθρο Ο Άνθρωπος που Σκότωσε τον Ντουρούτι- Η αναζήτηση της αλήθειας σε μαύρο-κόκκινο φόντο
Επόμενο άρθρο Το Working Dead ξαναφοράει τα ταξικά γυαλιά του και διαβάζει την ιστορία αλλιώς
FacebookLike
XFollow
PinterestPin
InstagramFollow

Subscribe Now

Subscribe to our newsletter to get our newest articles instantly!
Most Popular
Gerard ή Το Σπαθί Στην Πλάτη Του – Ένα fantasy coming-out
15 Μαΐου 2025
Όλο Δεξιά Για Τον Παράδεισο – Mια κυρπαντελίστικη Κόλαση
14 Μαΐου 2025
Βατραχομυομαχία – Όταν η κωμωδία συναντά το έπος με φρέσκια ματιά
13 Μαΐου 2025
Οι υποψηφιότητες των ΕΒΚ 2025
15 Μαΐου 2025
Η σημασία της μουσικής στον έρωτα των Δύο Ξένων
12 Μαΐου 2025

Μπορεί να σου αρέσουν και αυτά:

Σειρές

Cobra Kai Season 5 – Ο σχολικός εκφοβισμός (bullying) και η πάλη των τάξεων

Aθηνά Κακλαμάνη
Aθηνά Κακλαμάνη
14 Σεπτεμβρίου 2022
Σειρές

H κορύφωση του animation – Tα 10 καλύτερα επεισόδια του Love, Death and Robots

Nίκος Γιακουμέλος
Nίκος Γιακουμέλος
29 Μαΐου 2022
Cinema

Οι μισές αλήθειες του Social Dilemma

Γιώργος Τζήκας
Γιώργος Τζήκας
28 Νοεμβρίου 2020
Σειρές

Jessica Jones- Η κουλτούρα του βιασμού στο προσκήνιο

Nίκος Γιακουμέλος
Nίκος Γιακουμέλος
23 Ιουλίου 2022
Σειρές

Netflix και Καρτέλ – “O πόλεμος των ναρκωτικών” όπως ήταν και όπως μας τον παρουσιάζουν

Καζανάς Kώστας
Καζανάς Kώστας
27 Ιανουαρίου 2019
CinemadefaultΑνασκόπηση 2022Σειρές

Love, always – Οι καλύτερες teen και ρομαντικές σειρές και ταινίες του 2022

Mαίρη Μαυρομάτη
Mαίρη Μαυρομάτη
23 Φεβρουαρίου 2023
[mailerlite_form form_id=1]
Smassing Culture

To Smassing Culture ξεκίνησε σαν μια προσπάθεια ανθρώπων που αγαπούν την μαζική κουλτούρα και θέλουν να μιλήσουν για αυτή από μια διαφορετική, πιο κοινωνική γωνία. 

Για εμάς

  • Αρχική
  • Τι είναι το Smassing Culture
  • Συντακτική

Δείτε Επίσης

  • Συνεντεύξεις
  • SmassFest
  • SmassPodcasts
  • Videos

Βρείτε μας:

Επικοινωνία
Manufactured by Sociality
Welcome Back!

Sign in to your account

Username or Email Address
Password

Lost your password?