Tζ.Ρ.Ρ Τόλκιν: Μπέογουλφ – Η μετάφραση μιας μετάφρασης και ο σπόρος της φαντασίας

Nίκος Γιακουμέλος Από Nίκος Γιακουμέλος 6 Λεπτά Ανάγνωσης
Έχουμε πει πολλές φορές (εάν όχι, θα έπρεπε) πως η μετάφραση είναι ένας πολύ βασικός και, το κυριότερο, δημιουργικός τρόπος του να εξερευνήσεις μια λογοτεχνία που δεν ανήκει στη δική σου γλώσσα. Το πιο βασικό της θέμα δεν είναι η απλή μεταφορά του κειμένου σε μια άλλη γλώσσα, αλλά η προστασία και η μεταλαμπάδευση του πνεύματος του αρχικού έργου. «Δεν υπάρχει μετάφραση, ουσιαστικά το ξαναγράφεις…» έλεγε ο Γιώργος Χειμωνάς, στη μνημειώδη μεταφορά του Άμλετ.
 
Επίσης αξίζει να αναφερθεί σίγουρα πως, ειδικά στην Ελλάδα, όπου πολλοί εκδοτικοί παράγουν εξ ολοκλήρου σχεδόν μεταφράσεις ξένων έργων, οι ίδιοι οι μεταφραστείς αντιμετωπίζονται ως… οχλήσεις στην καλύτερη και όχι ως εργαζόμενοι, με τις αμοιβές τους να συρρικνώνονται όλο και περισσότερο, ενώ σκέψεις… πλήρους αντικατάστασης τους από προγράμματα ΑΙ γίνονται όλο και πιο έντονες.
 

 

Κατοχυρώνουμε λοιπόν, αν μη τι άλλο για χάρη της κουβέντας, πως η μετάφραση είναι κάτι εξαιρετικά δημιουργικό, δύσκολο αλλά και απαραίτητο. Τι κάνεις λοιπόν, ως μεταφραστής όταν καλείσαι να μεταφράσεις… μια μετάφραση; Και μάλιστα, τι κάνεις όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με μια μετάφραση ενός κολοσσιαίου σε σημασία (για το είδος του fantasy αλλά και όλη τη δυτική σκέψη συνολικά) έργου όπως το Beowulf, το επικό ποίημά των 3182 στίχων, αγνώστου συγγραφέα και αρχικού τίτλου, με πάνω από 1000 χρόνια ιστορίας, από τον ίδιο τον J.R.R Tolkien, τον Καθηγητή, που η δική σου φαντασία, μπολιασμένη από τους μύθους της βορειοδυτικής Ευρώπης, έπλασε ουσιαστικά το fantasy όπως το ξέρουμε σήμερα;

Ο Θωμάς Μαστακούρης, που ανέλαβε την πρόκληση αυτή, για λογαριασμό των εκδόσεων Αίολος, παρέδωσε ένα πλήρες έργο, το οποίο περιλαμβάνει όχι μόνο το ίδιο το ποίημα, σχόλια για την διπλή απόδοση  (από τον Τolkien και μετά από τον Μαστακούρη) αλλά και το Sellic Spell, μια πεζή εκδοχή της ιστορίας, σε μορφή παραμυθιού, που είχε γράψει ο ίδιος ο Τόλκιν, όπως επίσης και πλήθος παρατηρήσεων, σκέψεων αλλά και… ζωγραφιών του ίδιου του Tolkien πάνω στο έργο, τα οποία ξεκλειδώνουν πολλά στοιχεία του δικού του κόσμου, της Μέσης- Γης και το πως το τολκινικό corpus συνομιλεί απευθείας με την παράδοση, εμπνέεται αλλά και προχωρά τη συλλογιστική και τα μοτίβα της.

Η μεταφραστική ικανότητα του Μαστακούρη, βετεράνου άλλωστε τόσο στον Τolkien όσο και στο fantasy γενικότερα, λάμπει σε αυτή τη δύσκολη εξισσορόπηση, μεταξύ των θεματικών του ίδιου του ποιήματος και της διττής οπτικής του Tolkien, αυτής του μελετητή αλλά και του (φανατικού) αναγνώστη. Καταφέρνει να αποδώσει αυτές τις οπτικές χωρίς να σπάει τη ροή του κειμένου, με αμεσότητα και ευθύτητα, μεταφέροντας μας ωστόσο, με τον πλήρη σχολιασμό του, τις δυσκολίες που αντιμετώπισε τόσο ο ίδιος όσο και ο ίδιος ο καθηγητής στην απόδοση ενός τόσο σημαντικού έργου.

Ανά στιγμές αυτός ο, καθαρά φιλολογικός, όγκος παρατηρήσεων μπορεί να αποβεί κάπως κουραστικός για τον μέσο αναγνώστη, ειδικά εάν δεν έχει μεγάλη εμπειρία στην ανάγνωση τέτοιου είδους βιβλίων. Για άλλους βέβαια εκεί έγκειται και ένα μεγάλο μέρος της απόλαυσης του κειμένου…

Παράλληλα, στο παρόν έργο έχουν προστεθεί και οι κομβικές παρατηρήσεις και φιλολογικές σημειώσεις το Christopher Tolkien, γιου και βασικού μελετητή του έργου του πατέρα του. Ο Christopher άλλωστε είναι και ο βασικός λόγος που το τολκινικό έργο όχι μόνο έχει φτάσει σε εμάς, αλλά έχει και εμπλουτιστεί με σημαντικά έργα όπως το Σιλμαρίλιον, οι Ατέλειωτες Ιστορίες αλλά και τα Παιδιά του Χούριν, έργα που ποτέ δεν είδαν το φως της δημοσιότητας όσο ζούσε ο Καθηγητής.

Το έργο, μέσα από τη σιωπηλή συνεργασία των μεταφραστών και των επιμελητών του, φθάνει σε εμάς για να μας μεταφέρει σε έναν κόσμο στο μεταίχμιο της αλλαγής, όπου η μαγεία σιγά σιγά χάνεται όμως τα ακροδάχτυλάτ της παραμένουν πάνω στον κόσμο. Μια πλάση γεμάτη χρώμα, ζωή και σφρίγος, που κοιτάζει μπροστά με ανησυχία αλλά και πίσω με φόβο.

Είναι περιττό ίσως να πούμε πως οι φίλοι του Tolkien θα ευχαριστηθούν απόλυτα το έργο, ειδικά ένα δεν είχαν πριν άμεση επαφή με το Beowulf. Όσο διαβάζουν, δίπλα στον Beowulf θα παρουσιάζονται φάσματα του Αragorn, του Boromir και άλλων λαμπρών πολεμιστών, ενώ η Mid…gard θα θυμίζει όλο και πολύ τα γνώριμα μέρη της Μέσης-Γης, η οποία άλλωστε βασίστηκε σε αυτή.

Ακόμα βέβαια και αν δε έχετε καμία σχέση με το fantasy, θα είναι μια πάρα πολύ καλή ευκαιρία να αποκτήσετε, με ένα έργο που παρά τα εκατοντάδες χρόνια του, παραμένει φρέσκο, όπως άλλωστε όλη η σπουδαία λογοτεχνία πρέπει να είναι.

Μοιραστείτε το Άρθρο
Γεννήθηκε με μεγάλη επιτυχία αλλά μετά άρχισε καπου να δυσκολεύει το πράγμα. Σπούδασε Επικοινωνία και μετά αποφάσισε πως δεν του αρέσει να επικοινωνεί. Όνειρο του να μετακομίσει στην Σαχάρα όπου θα έχει ησυχία, αλλά μέχρι να το καταφέρει δουλεύει κωπηλάτης.