Μετράμε τις ώρες για την πρεμιέρα της ταινίας, ανακεφαλαιώνουμε και περιμένουμε…
Η πρώτη ταινία “Φανταστικά Ζώα και που Bρίσκονται” μας πάει πίσω στην Αμερική του 1926. Εκεί φτάνει ο μαγoζωολόγος Newt Scamander μετά από ένα μεγάλο ταξίδι γεμάτο έρευνες για τα μαγικά ζώα, μερικά από τα οποία προστατεύει στη δερμάτινη βαλίτσα του. Κάποια ζώα ιδιαίτερα ζωηρά δραπετεύουν προκαλώντας μεγάλη αναστάτωση στη Νέα Υόρκη. Το χειρότερο είναι πως η Αμερική αντιμετωπίζει ήδη μεγάλα προβλήματα λόγω μιας οργάνωσης Αμάγων (ή αλλιώς Μαγκλ) που θέλει να αφανίσει τη μαγική κοινότητα. Κι όλα αυτά σε μια εποχή που στην Ευρώπη δρα ο 44χρονος πια Gellert Grindelwald, ο οποίος έχει αναπτύξει τη σχέση του με τις Σκοτεινές Τέχνες και προσπαθεί να ανατρέψει το καθεστώς μυστικότητας που αναγκάζει τους Μάγους να ζουν κρυφά και τελικά να επιβάλει τη δική τους κυριαρχία.
Η αφορμή γι αυτή την ταινία είναι το σχολικό εγχειρίδιο του Harry Potter «Φανταστικά Ζώα και πού βρίσκονται», γραμμένο από τον Newt Scamander, αλλά είναι σαφές πως η πλοκή των 5 ταινιών θα το ξεπεράσει κατά πολύ… Για να δούμε όμως τι μπορούμε να περιμένουμε από τις νέες ταινίες πρέπει να δούμε ποια εποχή αφορούν. Η κινηματογραφική σειρά των ταινιών «Φανταστικά Ζώα και που Βρίσκονται» θα αποτελείται από 5 μέρη που θα μας παρουσιάσουν την περίοδο 1926- 1945. Το 1926 ο Grindelwald είναι 44 χρονών, ο Dumbledore 46 και ο Voldemort γεννιέται ως Tom Riddle. Το 1945 έχουμε τη μάχη Dumbledore- GRindelwald και τη νίκη του πρώτου αλλά και την αποφοίτηση του Tom Riddle από το Hogwarts.
Άρα λοιπόν εκτός από τις περιπέτειες του Newt Scamander, μπορούμε να περιμένουμε πως θα δούμε κάποια στοιχεία για τη σχέση Dumbledore- GRindelwald και κυρίως το πώς ο πρώτος πήρε την απόφαση να πολεμήσει τον παλιό του φίλο. Όλα αυτά εύκολα μπορεί να συνδέονται με τον μαγοζωολόγο, που ήταν φίλος του Dumbledore, αλλά και αντιρατσιστής με σημαντικό έργο υπέρ των λυκανθρώπων. Η δράση του αυτή, αλλά ακόμα και η αγάπη του για τα μαγικά ζώα, που μάλλον θυμίζει τις αντιλήψεις του (αγαπημένου) Hagrid για τα μαγικά πλάσματα και τη σχέση τους με τους ανθρώπους (θυμηθείτε πως αποβλήθηκαν από το Hogwarts με παρόμοιο τρόπο) μπορούν εύκολα να τον φέρουν στο στόχαστρο τόσο της Σκοτεινής πλευράς των μάγων όσο και των Muggle.
Μπορούμε όμως να δούμε στις επόμενες ταινίες και τη γέννηση του Voldemort, τη μητέρα του και αργότερα τα μαθητικά χρόνια του, το άνοιγμα της Κάμαρας με τα μυστικά και ίσως κάποια στοιχεία για τους πεμπτουσιωτές.
Αυτό που μπορούμε να πούμε με σιγουριά γι’ αυτή την ταινία, της οποίας το σενάριο φέρει την υπογραφή της ίδιας της Rowling, είναι πως ο αντιρατσισμός, που χαρακτηρίζει όλο το έργο της θα κατέχει κεντρική θέση και σ’ αυτή την ιστορία. Φαίνεται πως θα καταγγελθεί τόσο από τη μεριά των Μάγων προς τους Μαγκλ όσο και από τη μεριά των Μαγκλ προς τους Μάγους. Το ιδιαίτερο αυτής της ιστορίας είναι πως μπορεί να αναδείξει τη σχέση των… καλών μάγων με τους Μαγκλ.
Στην ιστορία του Harry Potter μπορούμε να βρούμε σκηνές, όπου οι Μάγοι που γενναία πολέμησαν τον Voldemort και υπερασπίστηκαν τους Μαγκλ και τους Μαγκλογεννημένους, αντιμετωπίζουν τους Μαγκλ με κάποια ασυνείδητη αλαζονεία. Μπορούμε να αναφέρουμε για παράδειγμα τα ξόρκια μνήμης που σκορπάνε απλόχερα για να λύσουν τα προβλήματά τους, χωρίς οι Μαγκλ να αντιλαμβάνονται τι τους συμβαίνει, ξόρκια που κατά τις γνώμη μας θα έπρεπε να είναι «ασυγχώρητα». Ο Newt Scamander θα θέσει το θέμα της σχέσης Μάγων- Μαγκλ, καθώς φτάνει σε μια χωρά όπου οι νόμοι των μάγων εκφράζουν ιδιαίτερες φοβίες για τη σχέση αυτή. Αυτό δικαιολογείται από τη στάση των Μαγκλ και τη δράση της οργάνωσης που αναφέραμε παραπάνω αλλά δεν παύει να αποτελεί πρόβλημα και χαιρόμαστε που θα εξεταστεί στη νέα ταινία.
Βέβαια θα θέλαμε να δούμε και τη σχέση Μάγων- λυκανθρώπων που στις ταινίες του Harry Potter δε προβλήθηκε όσο στα βιβλία και που αφορά άμεσα τον Newt Scamander.
Τέλος θέλουμε να γκρινιάξουμε λίγο για τον τίτλο της ταινίας… Βρίσκουμε λίγο απογοητευτική τη λέξη «φανταστικά» που υπονοεί ότι τα αγαπημένα μας ζώα δεν υπάρχουν, ενώ εκείνα είναι απλώς… μαγικά. Το αγγλικό fantastic συνδέεται φυσικά με την «φαντασία» και τα αποκυήματα της αλλά χρησιμοποιείται κυρίως για κάτι υπέροχο και όχι για κάτι φανταστικό (imaginary), ενώ το ελληνικό «φανταστικός» μπορεί να σημαίνει υπέροχος αλλά παραπέμπει ευθέως σε κάτι μη πραγματικό και στη συγκεκριμένη περίπτωση μάλλον είναι άστοχο. Ίσως θα μπορούσε να το αντικαταστήσει η λέξη «θαυμάσιος» που έχει έναν μη ρεαλιστικό χαρακτήρα, ο οποίος όμως δεν είναι προφανής.
Σε κάθε περίπτωση ανυπομονούμε να δούμε αυτά τα ζώα και τους μπελάδες που φέρνουν στα κτήρια και τους ανθρώπου της Νέας Υόρκης.
