Ο Μalk (κατά κόσμο Γιαμαλάκης Νίκος) αποτελεί έναν από τους χαλκέντερους comic δημιουργούς της χώρας μας, horror αλλά και γενικά. Πάντα παρών στα δρώμενα, δίνει τη δική του, φρικιαστική οπτική στην 9η Τέχνη και γεμίζει με εφιάλτες το μυαλό των αναγνωστών του. Το Alone, από τη Jemma Press, είναι μία ακόμα τέτοια απόπειρα, βουτηγμένη μέσα στη μοναξιά της ελληνικής επαρχίας.
Ο πρωταγωνιστής του graphic novel, ο Γρηγόρης, κυριευμένος από τη θλίψη για την άδικη και πρόωρη απώλεια δικών του ανθρώπων, αποτραβιέται στην ελληνική εξοχή, μόνος, για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τον πόνο της μοναξιάς, τις τύψεις για το ότι ο ίδιος ζει και οι αγαπημένοι του όχι και, κυρίως, τη βαριά θλίψη που του απομυζά κάθε ρανίδα ζωής από μέσα του. Όμως εκεί, βαθιά στη φύση, θα συναντήσει έναν τρόμο πιο πρωτόγονο από όσο θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί και θα κληθεί να διαλέξει: θα ακούσει το ένστικτο της αυτοσυντήρησης ή θα αφεθεί στο κενό, ένας οριακά παραφυσικός αυτόχειρας;
Ο Malk δεν είναι ξένος στα σενάρια τρόμου και έτσι μας παραδίδει την ιστορία του Γρηγόρη γρήγορα, κοφτά και αποτελεσματικά. Το μικρό άλλωστε μέγεθος του εγχειρήματος (100 σχεδόν σελίδες) και το ακριβόλογο και σχετικά λακωνικό σενάριο, μας δίνει όλα όσα χρειάζεται να μάθουμε. Παράλληλα βέβαια ο Malk έχει την ευκαιρία να δώσει έναν δικό του φόρο τιμής στον εσωτερικευμένο τρόμο και πόνο της μοναξιάς, όπως αυτός εκδηλώθηκε στο Poe-ικό έργο, κάτι που άλλωστε ο ίδιος ο δημιουργός γνωρίζει καλά.
Ωστόσο αξίζει να ειπωθεί πως ο ρυθμός του σεναρίου είναι ιδιαίτερα γρήγορος, ίσως και βιαστικός θα μπορούσε να υποστηρίξει κάποιος, και στερεί κάπως από τον αναγνώστη τον χρόνο να γνωριστεί πραγματικά και όχι απλά επιδερμικά με τον άτυχο πρωταγωνιστή, να βιώσει τον πόνο του και τελικά να δώσει στην επιλογή του μεταξύ επιβίωσης και θανάτου, που είναι και η βασική συνισταμένη της ιστορίας, τη βαρύτητα που θα έπρεπε να έχει. Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι αρκετοί από τους σεναριακους μηχανισμούς του κόμικ δυστυχώς είτε δε δουλεύουν είτε φαίνονται πρόχειροι. Το αγαρμπο exposition, ο χαμένος χρόνος (ενα resource πολύτιμο, δεδομένου και του μικρού μεγέθους) σε πεζά και καθημερινά πράγματα δυσχεραίνει τη δημιουργία της απαραίτητης ατμόσφαιρα. Τέλος, ακόμα και αν δεν υπήρχαν αυτά τα ζητήματα, η ιδέα του σεναρίου φαντάζει κάπως τετριμμένη.
Όσα κενά μπορεί να εντοπίσει κανείς στο σενάριο τα σκεπάζει η μαεστρία του Malk στο σχέδιο(και το βαρύ μελάνι του). Η δυναμική του εστιάζει πολύ περισσότερο σε αυτά που υπονοεί παρά σε αυτό που δείχνει. Έτσι καταφέρνει με πολύ δυναμικό τρόπο και σχετικά εύκολα να δημιουργήσει μια πυκνή, σαν ομίχλη ατμόσφαιρα, που τελικά είναι και το ζητούμενο σε ένα κόμικ υπερφυσικού τρόμου. Ο αναγνώστης θα απολαύσει μερικά εξαιρετικά σχέδια και θα παρασυρθεί στις ψευδαισθήσεις που πλέκει ο σχεδιαστής.
Το Alone είναι μια πολύ όμορφη δουλειά, ειδικά για τους λάτρεις του horror. Όσοι έχουν δει και παλαιότερες δουλειές του Malk ξέρουν τι να περιμένουν, ενώ για όποιον θέλει να εντρυφήσει τώρα, είναι μια πολύ καλή ευκαιρία!
