Το Hard Rock είναι μία από τις μακροβιότερες και πιο γνωστές ελληνικές comic σειρές. Βγαλμένες απ’ τις σελίδες του Krak, οι ιστορίες του Μάρκου και των φίλων του συγκεντρώθηκαν (μαζί με νέο υλικό) πέρσι από τη Jemma Press σε έναν αυτοτελή τόμο 288 σελίδων, ο οποίος έγινε ανάρπαστος στην πρώτη του έκδοση και πολύ γρήγορα κυκλοφόρησε η δεύτερη έκδοσή του με νέο εξώφυλλο. Μετά από αυτό τον πολυετή κύκλο, ο Tasmar (κατά κόσμον Τάσος Μαραγκός) αποφάσισε να επιστρέψει στην αφήγηση της ζωής του Μάρκου, οι οποίες πλέον εκδίδονται διαδικτυακά στο Patreon του καλλιτέχνη και συγκεντρώθηκαν στο 1ο τεύχος του vol. 2 του Hard Rock, το οποίο τυπώθηκε από τη Jemma Press. Ανάμεσα στον τόμο του 1ου κύκλου του Hard Rock και στο νέο τεύχος των ιστοριών του Μάρκου είχε μεσολαβήσει και το Hard Porn, το οποίο ήταν μία «τσόντα» ανάμεσα στις δύο ιστορίες (οκ το πιάσατε το λογοπαίγνιο).
Στο 2ο κύκλο του Hard Rock υπάρχουν μεγάλες αλλαγές. Η πρώτη και βασική αλλαγή είναι ότι ο Μάρκος έχει αποδράσει πλέον από το νησί του, τη Σύρο, απ’ το οποίο ήθελε χρόνια να ξεφύγει για να αρχίσει μια νέα ζωή μακριά απ’ την πίεση των γονιών του, απ’ τα σκατένια αφεντικά που έβρισκε αλλά και απ’ το ερωτικό του παρελθόν. Στις νέες του ιστορίες ο Μάρκος βρίσκεται στην Αθήνα, όπου συγκατοικεί με τη φίλη του την Αννούλα και δουλεύει σε ένα φωτοτυπάδικο στα Εξάρχεια. Έχει σχέση με τη Νάνσι, κολλητή της Αννούλας και περνάνε καλά μαζί μέχρι που συναντάει στη δουλειά τη Στέλλα, μια ανερχόμενη δημιουργό comics. Τότε ξεκινάει ένα ερωτικό μπλέξιμο, μέσα από το οποίο ο Τάσος Μαραγκός μας κάνει μια περιήγηση στις ρίζες της σύγχρονης ελληνικής comic σκηνής.
Το νέο τεύχος του Hard Rock συνεχίζει την παράδοση των comics της σειράς, φέρνοντας όμως παράλληλα και νέα στοιχεία και φρέσκες ιδέες που εμπλουτίζουν την ιστορία του comic. Η αλλαγή του τοπίου από τη Σύρο στην Αθήνα, η αλλαγή της κατάστασης του Μάρκου από μαθητή και φαντάρο σε εργαζόμενο που μένει μακριά απ’ τους γονείς του και η ενηλικίωση όλων των χαρακτήρων είναι κάποια απ’ τα νέα στοιχεία, τα οποία ο Tasmar αξιοποιεί για να διηγηθεί διαφορετικές ιστορίες από αυτές που διαβάσαμε στα παλιότερα τεύχη. Και πράγματι αυτό το νέο σκηνικό δίνει την ευκαιρία στους αναγνώστες να γνωρίσουν νέες πλευρές των comic χαρακτήρων, με τους οποίου πλέον έχουν συστηθεί πριν περισσότερα από 10 χρόνια (οι παλιότεροι τουλάχιστον).
Το νήμα που συνδέει τις νέες ιστορίες του Hard Rock με τα παλιότερα τεύχη της σειράς είναι αυτό το νεανικό πάθος των πρωταγωνιστών να γνωρίσουν τη ζωή με το δικό τους τρόπο, αμφισβητώντας τους καθωσπρεπεισμούς που τους δίδασκαν κουνώντας τους πατερναλιστικά το δάχτυλο οι γονείς, οι δάσκαλοι και η κλειστή κοινωνία της Σάμου. Ο Μάρκος, ο Γόγος, η Αννούλα και οι άλλοι πρωταγωνιστές του Hard Rock ποτέ δεν χώρεσαν στην «κανονική» ζωή για την οποία προορίζονταν. Κανείς τους δεν γούσταρε το σχολείο και τα μαθήματα, ενώ όλοι τους είχαν υιοθετήσει έναν εναλλακτικό τρόπο διασκέδασης και κοινωνικοποίησης, αυτό που συμπυκνώθηκε στο μότο «Sex, Drugs & Hard Rock». Χωρίς να έχουν αλλάξει ιδιαίτερα κοσμοθεωρία, αλλά έχοντας πλέον ενηλικιωθεί, οι ίδιοι πρωταγωνιστές συνεχίζουν να ζουν τις ζωές τους αμφισβητώντας την βαρετή κανονικότητα. Έτσι λοιπόν ο Μάρκος δεν έχει πετάξει τα t-shirts απ’ τις metal μπάντες που του αρέσουν και η Αννούλα έχει πλέον σχέση με την Άρτεμη, όντας απελευθερωμένη απ’ το συντηρητισμό της κλειστής κοινωνίας της Σύρου, αλλά και απ’ την καταπίεση των γονιών και των συγγενών.
Σε αυτό το φόντο έρχεται να προστεθεί στους πρωταγωνιστές του comic η Στέλλα, για να γνωρίσει στον Μάρκο έναν άλλο κόσμο αμφισβήτησης της κανονικότητας και του καθωσπρεπεισμού της ενηλικίωσης, τον κόσμο των comics. Η ιστορία τοποθετείται χρονικά το 2000, δηλαδή μία περίοδο που δεν είχε γίνει ακόμα η έκρηξη του υπερηρωικού κινηματογράφου και που η τεράστια πλειοψηφία της ελληνικής (τουλάχιστον) κοινωνίας πίστευε ότι τα comics είναι τα παιδικά «Μικυμάου» και ο Αρκάς για τους μεγάλους. Οτιδήποτε άλλο θεωρούνταν παιδιάστικο, ανάξιο λόγου, μια παραλογοτεχνία χαμηλού καλλιτεχνικού επιπέδου με την οποία θα ήταν χαζομάρα να ασχολούνται σοβαρά ενήλικες. Βέβαια την ίδια εποχή η κυκλοφορία της Βαβέλ, των comics του Hugo Pratt και η δειλή ανάπτυξη ενός νέου ελληνικού καλλιτεχνικού χώρου συγκροτούσε μια ελληνική comic σκηνή με όρους αντικουλτούρας. Σε αυτά τα πρώτα βήματα της σύγχρονης ελληνικής comic σκηνής, των πρώτων comic εκδόσεων και των πρώτων φεστιβάλ για comics μας ξεναγεί ο Tasmar με οδηγό τη Στέλλα, την δημιουργό comic με την οποία ο Μάρκος ξεκινάει να φλερτάρει (σχεδόν) αθελά του. Αυτό το χρονικό πλεονέκτημα που έχει ο Tasmar σε σχέση με την περίοδο την οποία αφηγείται, του δίνει την ευκαιρία και να μας γνωρίσει τα πρώτα βήματα θεσμών και δραστηριοτήτων που σήμερα είναι δημοφιλή σε τεράστια πλήθη κόσμου ανά τον κόσμο, αλλά -πλέον- και στην Ελλάδα (όπως το cosplay ή τα stands των καλλιτεχνών στα φεστιβάλ comics), του δίνει όμως και τη δυνατότητα να σχολιάσει και κάποια κακώς κείμενα του χώρου που ίσως τον ενοχλούν, όπως είναι η έπαρση κάποιων καλλιτεχνών μετά από μια μεγάλη -για τα εκδοτικά δεδομένα της Ελλάδας- επιτυχία κάποιου comic. Έτσι λοιπόν ο Tasmar επιλέγει στην αρχή του νέου κύκλου του Hard Rock να κάνει ένα tribute στην ελληνική comic σκηνή, στην οποία δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι έχει βάλει κι αυτός το λιθαράκι του για να φτάσει εκεί που είναι σήμερα.
Πολλά μπορεί κανείς να πει ακόμα για το vol. 2 του Hard Rock, αλλά για να μην γίνω κουραστικός, αν κάτι θα ήθελα να προσθέσω στα σημεία που ξεχώρισα (και) στο νέο αυτό τεύχος, είναι ότι ακόμα και πλαγίως ο Tasmar δεν παραλείπει να περάσει κάποια κοινωνικά σχόλια στην ιστορία του, έστω και στο περιθώριο της εξέλιξης. Δεν είναι τυχαίο προφανώς που ο Μάρκος έπιασε δουλειά στα Εξάρχεια και μετά τη δουλειά πηγαίνει για μπύρες στην πλατεία Εξαρχείων. Ο Μάρκος πλέον έχει ενηλικιωθεί και σίγουρα θα ψάχνει την πολιτική του ταυτότητα παράλληλα με όλες τις υπόλοιπες σκέψεις του για το τι θα κάνει στο μέλλον του. Και πού αλλού θα μπορούσε να βρεθεί ο μεταλάς Μάρκος, πέρα από ένα μέρος που οι τοίχοι δεν είναι «καθαροί» και αποστειρωμένοι από ζωή, αλλά γεμάτοι με αντιφασιστικά και αντικατασταλτικά συνθήματα, με αλφάδια και καλέσματα σε πορείες. Η πολιτική τοποθέτηση του Μάρκου δεν έχει φανεί μέχρι στιγμής, ούτε είναι προδιαγεγραμμένη, αλλά σίγουρα αν ο Tasmar επιλέξει κάποια στιγμή στα επόμενα τεύχη να του καλλιεργήσει κάποια πολιτική ταυτότητα, αυτή σίγουρα θα είναι από αυτή τη μεριά της κοινωνίας, απ’ την πλευρά της αμφισβήτησης. Γιατί αυτό έκαναν σε όλες τις ιστορίες οι νέοι πρωταγωνιστές του Hard Rock, ο καθένας με τον δικό του τρόπο. Αμφισβητούσαν αυτή την καθωσπρέπει συντηρητική κοινωνία στην οποία γεννήθηκαν. Κι αυτό το έκαναν μέσα απ’ τη μουσική τους, μέσα απ’ τις παρέες τους, μέσα απ’ τις σεξουαλικές τους επιλογές και -πλέον- μέσα και απ’ τα comics.
ΥΓ: Γόγο μπες κρυφά σε ένα πλοίο και μην διανοηθείς να κοιτάξεις πίσω!
