Γυρισμένη εξ ολοκλήρου μέσα σε μία αστυνομική κλούβα, μία ταινία που σίγουρα όμοιά της δεν έχετε ξαναδεί.
Λίγα λόγια για την υπόθεση… Το 2013 οι κινητοποιήσεις και οι διαδηλώσεις στην Αίγυπτο έχουν γίνει καθημερινό φαινόμενο, ενώ κινδυνεύουν να εξελιχθούν σε εμφύλιο πόλεμο. Από τη μία, οι αδελφοί μουσουλμάνοι και από την άλλοι οι κυβερνητικοί του στρατού μάχονται για την κατάκτηση της εξουσίας. Όλος ο λαός έχει διχαστεί. Η αστυνομία, με καθαρά κατασταλτικό ρόλο προβαίνει σε κάθε είδους βιαιότητες. Μια μέρα, λοιπόν, κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων πάνω από δέκα πολίτες συλλαμβάνονται και τοποθετούνται στην κλούβα. Άνθρωποι κι από τις δύο μαχόμενες πλευρές, δημοσιογράφοι, παιδιά, γέροι θα βρεθούν αντιμέτωποι με το μίσος των αντιπάλων, τον φανατισμό, αλλά και τον ίδιο τους τον εαυτό.
Μέσα σε σχεδόν ένα 24ωρο θα βιώσουν τον εξευτελισμό, τη δίψα, τον φόβο και τον κίνδυνο. Παρακινημένοι από τις φρούδες ελπίδες τους και τους τυφλούς δογματισμούς αποθηριώνονται και “γυμνοί” πλέον μαρτυρούν κάθε ανθρώπινο πάθος. Τελικά η ανάγκη για ζωή μπορεί να καθυποτάξει κάθε άλλο ένστικτο;
Παρά το ελαφρώς παρατραβηγμένο, κατά τη γνώμη μου, σενάριο, η ταινία κατορθώνει να μεταφέρει μέσα στα λίγα τετραγωνικά μιας αστυνομικής κλούβας την αλήθεια όχι μόνο των αιγυπτιακών γεγονότων του 2013, αλλά και της ίδιας της καθημερινής σύγκρουσης που βιώνουν οι άνθρωποι παγκοσμίως: σύγκρουση ιδεολογιών, δογμάτων, υπάρξεων και συμφερόντων.
Τέλος, η σκηνοθετική ματιά, αμιγώς αλληγορική, είναι πράγματι ευρηματική και εύστοχη παρ’όλου του περιορισμένου χωροταξικού πλαισίου, ενώ οι ερμηνείες είναι αυθεντικές. Το αίσθημα κλειστοφοβίας που προκαλείται, προσωπικά, δεν με ενόχλησε, αλλά με κέντρισε περισσότερο.
Και μόνο για το διαφορετικό της εμπειρίας αξίζει να τη δείτε..!
