Judge Dredd: Έλεγχος – Ποιος κρίνει τους δικαστές;

Μάνος Βασιλείου - Αρώνης Από Μάνος Βασιλείου - Αρώνης 7 Λεπτά Ανάγνωσης

Το 1977 στις σελίδες του βρετανικού sci-fi περιοδικού 2000AD έκανε την πρώτη του εμφάνιση ένας απ’ τους επιδραστικότερους comic αντι-ήρωες όλων των εποχών. Ο λόγος φυσικά για τον Judge Dredd, μία δυστοπική φιγούρα απόλυτης επιβολής της τάξης, την οποία επιτυγχάνει μέσω της συγκέντρωσης της εκτελεστικής και της δικαστικής εξουσίας στο ίδιο πρόσωπο. Η έμπνευση της αναίρεσης της λογικής του χωρισμού των εξουσιών με σκοπό τη διαμόρφωση μίας ακραία δυστοπικής συνθήκης, αποτέλεσε μία απ’ τις ριζοσπαστικότερες ιδέες κοινωνικής κριτικής στην ιστορία των comics. Ο Judge Dredd είναι ταυτόχρονα και αστυνομικός που ερευνά και συλλαμβάνει και δικαστής που κρίνει για την ενοχή ή την αθωότητα του κατηγορούμενου, αλλά και εκτελεστής της ποινής, καταλήγοντας συχνά και δήμιος, αφού καθόλου σπάνια δεν είναι η ποινή του θανάτου. Στο τραγούδι «I am the Law» οι Anthrax προειδοποιούν «so break the law and you ‘ll wind up dead», αποτυπώνοντας την αδίστακτη αφοσίωση του Judge Dredd στο καθήκον που του έχει ανατεθεί: της επιβολής του νόμου.

Παρόλο που οι βρετανικές εκδόσεις της 2000 AD δεν μπορούν να συγκριθούν σε μέγεθος με τα αμερικάνικα μεγαθήρια του χώρου, τη Marvel και την DC, ο Judge Dredd έχει αδιάλειπτη παρουσία σχεδόν πέντε δεκαετιών στα αγγλόφωνα κόμικς, ενώ έχει κάνει και crossovers με τον Batman και άλλους εμβληματικούς χαρακτήρες της DC. Και δεν πρέπει να προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι καινούριες ιστορίες του κυκλοφορούν σε τακτική βάση μέχρι και σήμερα. Μερικές από αυτές τις τελευταίες φαίνεται πως έχει ξεχωρίσει η εκδοτική ομάδα του Μικρού Ήρωα, η οποία ξεκίνησε να τις μεταφράζει στα ελληνικά σε συνέχειες στις σελίδες του Μπλεκ και του περιοδικού Non-Stop Comics. Πλέον, όμως, εύστοχα επέλεξαν να αποσυνδέσουν τον Judge Dredd από τα περιοδικά του εκδοτικού οίκου κυκλοφορώντας τις ιστορίες του σε αυτοτελείς τόμους. Η αρχή έγινε πριν λίγους μήνες με τον τόμο «Έλεγχος» των Rob Williams (σενάριο) και Chris Weston (σχέδιο), έναν τίτλο επιλεγμένο από μία πρόσφατη σειρά ιστοριών τις οποίες έχει επαινέσει -μεταξύ άλλων- ο Garth Ennis, λέγοντας ότι δυσκολεύεται να διαλέξει την αγαπημένη του.

Στην κεντρική ιστορία του «Ελέγχου» πρωταγωνιστεί μία ανώτατη δικαστικός – serial killer, η Δικαστής Pin της SJS (Ειδική Ομάδα Δικαστών), η οποία είναι αρμόδια να αξιολογεί και να κρίνει το μέλλον των δικαστών. Βασισμένη στον προσωπικό της ηθικό κώδικα η Pin έχει θέσει σε εφαρμογή ένα κρυφό σχέδιο εξόντωσης εκείνων των δικαστών που θεωρεί ανάξιους για την υπηρεσία. Ελέγχοντας με τον θεσμικό της ρόλο την SJS (της οποίας το λογότυπο παραπέμπει ευθέως στο ναζιστικό σώμα των SS) έχει τη δυνατότητα να δρα ανενόχλητη, όντας ένα πρόσωπο πέραν πάσης υποψίας. Εκείνος που καλείται να λύσει το μυστήριο των θανάτων και να σταματήσει την Δικαστή Pin είναι, φυσικά, ο Dredd.

Παρά τα τόσα χρόνια που έχουν περάσει απ’ την πρώτη εμφάνιση του Judge Dredd στα comics, ο πυρήνας της ιδέας του χαρακτήρα δεν έχει αλλοιωθεί. Παραμένει ένας αντι-ήρωας, το δολοφονικό όργανο ενός ολοκληρωτικού κράτους, ακόμα κι αν η ροπή προς την φετιχοποίηση της βίας έχει προκαλέσει μία άμβλυνση της κοινωνικής κριτικής σε σχέση με τις ρίζες της σειράς. Το πρόσφατο run του Rob Williams στον χαρακτήρα μπορεί να επιβεβαιώσει και τις δύο εκδοχές. Η κοινωνική κριτική επιβιώνει μάλλον εντονότερα στην ιστορία του τόμου «The Small House». Εκεί ο Smiley, συνάδελφος του Dredd, του υπενθυμίζει: «Εμείς είμαστε οι καλοί; Θεέ μου.. Αλήθεια το πιστεύεις ότι είναι τόσο απλό, έτσι; Joseph, ήρθα σήμερα για να σου θυμίσω ένα έμφυτο χαρακτηριστικό μας, το οποίο φαίνεται να το έχεις ξεχάσει… Είμαστε φασίστες» («We are the good guys? My… you really do think it’s that simple, don’t you? Joseph, I came to you today to remind you of something inherent in our core that you appear to have forgotten… Were fascists»). Από την άλλη, στον «Έλεγχο» ο Williams δεν εστιάζει στην κριτική της δομής του συστήματος που έχει δώσει υπερεξουσίες στον Judge Dredd, αλλά επικεντρώνεται σε μία παθογένεια του συστήματος, σε μία απόκλιση από την επιβολή του Νόμου. Το αφηγηματικό στυλ του «Ελέγχου» μοιάζει επηρεασμένο απ’ την αστυνομική – noir λογοτεχνία. Ο Judge Dredd εμφανίζεται σε ρόλο ντετέκτιβ με αποστολή να λύσει το μυστήριο ενός serial killer. Ο Williams τονίζει την ηθική ακεραιότητα και την αποτελεσματικότητα του Dredd,  όμως οι αντιφάσεις στο πρόσωπό του και στο σώμα το οποίο υπηρετεί δεν φαίνεται να αφορούν ιδιαίτερα αυτή την ιστορία.

Το σχέδιο του Chris Weston είναι σκοτεινό και ατμοσφαιρικό, πολύ ταιριαστό με την noir αισθητική της ιστορίας. Στις σελίδες του «Ελέγχου» χτίζεται ένας δυστοπικός sci-fi κόσμος, μία αστυνομοκρατούμενη πόλη που προκαλεί τρόμο και γεννά εγκλήματα. Οι χαρακτήρες είναι ρεαλιστικά αποδοσμένοι, με λεπτομέρεια στο κάτω ήμισυ του προσώπου το οποίο μένει ακάλυπτο, ενώ παράλληλα με προσοχή αποδίδονται τα χαρακτηριστικά του κράνους και της στολής. Στο πολύχρωμο σχέδιο της ιστορίας παρεμβάλλεται ένα εντυπωσιακό ασπρόμαυρο τετρασέλιδο, το οποίο λειτουργεί ως φόρος τιμής στις ρίζες της σειράς.

Η κυκλοφορία του comic των Rob Williams και Chris Weston στα ελληνικά, σε αξιόπιστη μετάφραση του Γαβριήλ Τομπαλίδη, απ’ τις εκδόσεις Μικρός Ήρως, ήταν σίγουρα μία επιτυχημένη εκδοτική επιλογή. Με μία ολιγοσέλιδη αυτοτελή ιστορία ξανασυστήνουν τον Judge Dredd μέσα από τις καινούριες ιστορίες του στο ελληνικό κοινό, σε παλιούς και νέους αναγνώστες και αναγνώστριες. Και μάλιστα, ήδη λίγο καιρό αργότερα (μέσα στον Ιανουάριο) επίκειται η κυκλοφορία ενός ακόμα τόμου Judge Dredd, της «Μεταμέλειας» των Ken Niemand (σενάριο) και Tom Foster (σχέδιο), η οποία έκανε μία πρόωρη special εμφάνιση στο Athens Con. Είναι βέβαιο πως η νέα αυτή σειρά ελληνικών μεταφράσεων Judge Dredd είναι μία πολύτιμη προσθήκη στις ελληνικές εκδόσεις comics, η οποία αδιαμφισβήτητα γεννά ενθουσιασμό και μεγάλες προσδοκίες για το μέλλον.

Μοιραστείτε το Άρθρο
Γεννήθηκε το 1993, δηλαδή ήταν 6 χρονών όταν είδε πρώτη φορά το Star Wars. Κάπου στο Λύκειο κατέληξε ότι η αλήθεια βρίσκεται στον Sheldon και από τότε προσπαθεί να ανακαλύψει τον κόσμο των nerds και των superheroes, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Αγαπημένο του χρώμα το κόκκινο: στις σημαίες, στον Flash, στον Deadpool, ενώ στις μπλούζες το προτιμά με λευκές λωρίδες. Τελευταία το παίζει και δικηγόρος, χωρίς καμία επιτυχία.