Κοντοζυγώνει αυτή η εμπορική γιορτή του χρόνου, που αποδεικνύει ότι ο καπιταλισμός θα πουλούσε και τους γονείς του για να βγάλει κέρδος. Του Αγίου Βαλεντίνου λοιπόν, με αφορμή έναν άγιο άγνωστο για τα ελληνικά δεδομένα, ξεχυνόμαστε στις αγορές να πάρουμε ένα δώρο ή να κάνουμε έστω μια συμβολική κίνηση για να αποδείξουμε την αγάπη μας . Εμείς λοιπόν αντιπροτείνουμε, ως φαν του κινηματογράφου, που στις καλύτερες φάσεις του υπήρξε πολλές φορές και έντονα αντι-εμπορικός, 8 ταινίες με κεντρική θεματολογία τον έρωτα όπως είναι, κάνοντας ταυτόχρονα και ένα οδοιπορικό στην πολύχρονη ιστορία του κινηματογράφου.
Enemy at the Gates (2001)
Η τρανή απόδειξη πως ο έρωτας γεννιέται ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες και όταν λέω δύσκολες εννοώ Β’ ΠΠ, Μάχη του Στάλινγκραντ, χαρακώματα και χειμώνας 1942-3. Ο καλύτερος Ρώσος σκοπευτής θερίζει τον γερμανικό στρατό, αλλά ξεκινάει ένα επικίνδυνο ανθρωποκυνηγητό με τον γερμανικό ομόλογό του, όταν τοποθετείται εκεί από τον Άξονα για να τον εξολοθρεύσει. Παράλληλα, ο ρώσος Vassili Zaitchev ερωτεύεται μια ρωσίδα που συμμετέχει στην αντίσταση, αλλά την διεκδικεί και ένας πολιτικός ρώσος υπάλληλος. Σκληρές σκηνές και ωμή πραγματικότητα σε μια από τις αισθητικά καλύτερες ταινίες του Hollywood για Β’ ΠΠ, μετά το «Saving Private Ryan».
500 Days of Summer (2009)
Τα τελευταία χρόνια γίνεται μια προσπάθεια επαναπροσδιορισμού των ερωτικών σχέσεων στη μικρή και μεγάλη οθόνη, μιας και αρκετά θέματα που αφορούν την σεξουαλικότητα και τον κοινωνικό ρόλο των φύλων έχουν ξεπεραστεί. Αυτή η ταινία έκανε την τομή σε αυτό το τομέα και όχι μόνο, καθώς έφερε ξανά την vintage αισθητική στο προσκήνιο, η οποία εκφράστηκε και με τους hipsters κτλ. Αυτό που καταφέρνει να σου περάσει είναι ότι είμαστε όλοι λίγο χαζορομαντικοί σαν τον Tom, αλλά και λόγω πραγματικότητας, κυνικοί σαν την Summer. Γίνεται εξ’ αρχής σαφές ότι η σχέση τους δεν έχει χαρούμενο τέλος, αλλά λίγη σημασία έχει για το πώς εξελίσσεται η ιστορία. Λίγες ταινίες έχουν ασχοληθεί ποτέ με το τι συμβαίνει μετά και το «(500) Days of Summer» το κάνει, συμπεραίνοντας ότι σημασία έχει να το ξεπεράσεις και να προχωρήσεις.
The English Patient(1996)
Μια ταινία που χρίζει και δεύτερης ανάγνωσης είναι ο «Άγγλος Ασθενής» και αυτό γιατί καθώς βρισκόμαστε μετέωροι ανάμεσα στα φαινομενικά ασύνδετα γεγονότα του παρόντος και παρελθόντος, αρχίζουν να απαντώνται τα ερωτηματικά που τέθηκαν στο πρώτο μισό της ταινίας. Βασισμένη στο ομώνυμο βιβλία, η ταινία μοιάζει σαν να παραθέτει θραύσματα από τη μνήμη του πρωταγωνιστή κόμη Laszlo de Almasy, πιλότου στην Αίγυπτο πριν το ξέσπασμα του πολέμου, που τώρα βρίσκεται καθηλωμένος, με καμένο το πρόσωπό του, στα ερείπια ενός μοναστηριού στην Ιταλία προς το τέλος του Β’ ΠΠ . Το σκηνικό που εκτυλίσσεται στην ταινία αποτελεί μια αναπαράσταση της λεπτής γραμμής μεταξύ ζωής και θανάτου και απεικονίζεται μέσα από μανιασμένες αμμοθύελλες, ανούσια κοσμικά πάρτι, εκρήξεις από νάρκες και μελαγχολικές μελωδίες από το πιάνο του μοναστηριού.
Crouching Tiger, Hidden Dragon(2000)
Η ταινία που κατάφερε να αποκαταστήσει την τιμή των ασιατικών πολεμικών (wuxia) ταινιών, αποτελώντας μια διδασκαλία και ένα μάθημα ζωής για την αυτοσυγκράτηση της δύναμης (crouching tiger) και την αναγνώριση των κρυμμένων κινδύνων (hidden Dragon).Ο Ang Lee έδωσε έμφαση τόσο στην χορογραφία στις πολεμικές σκηνές όσο και στην δημιουργία πολυδιάστατων χαρακτήρων, κερδίζοντας τελικά το στοίχημα και την αποθέωση από τους κριτικούς. Στην Κίνα του 19ου αιώνα, δάσκαλος Li Mu Bai (Chow Yun Fat ) κρυφά ερωτευμένος με την αρραβωνιαστικιά ενός νεκρού φίλου του, Yu Shu Lien ( Michelle Yeoh ),αναζητά το κλεμμένο ξίφος που ονομάζεται Πράσινος Δράκος. Οι υποψίες του στρέφονται στην κόρη του κυβερνήτη, Jen Yu ( Zhang Zygi ),η οποία, θέλοντας να ξεφύγει από τη μοίρα της, έχει εκπαιδευτεί κρυφά στα μυστικά των πολεμικών τεχνών των Shaolin.
Atonement (2007)
H «Εξιλέωση» είναι η απόλυτη ταινία που αποδεικνύει πως μια παρεξήγηση και ένα καπρίτσιο μπορούν να χωρίσουν δυο ανθρώπους. Η Cecilia(Keira Knightley ) γόνος πλούσιας οικογένειας ερωτεύεται τον κηπουρό Robbie (James Mc Avoy) αλλά η μικρή της αδερφή Briony από ζήλια για τη σχέση τους καταστρέφει τα πάντα. Έτσι, όλη της η ζωή είναι μια προσωπική ιστορία εξιλέωσης που ουσιαστικά δείχνει ότι σε όλη της τη ζωή ήθελε να ελέγχει και να επηρεάζει τα γεγονότα, σε μικρό ή μεγαλύτερο βαθμό. Αποκορύφωμα της ταινίας ο μονόλογος της Vanessa Redgrave που υποδύεται την ηλικιωμένη πια πρωταγωνίστρια.
Before Sunrise (1995)
Η ταινία μας παρουσιάζει τον Jesse, έναν Αμερικάνο (Ethan Hawke), και την Celine, μια Γαλλίδα (Julie Delpy), οι οποίοι γνωρίζονται σε ένα τρένο προς Βιέννη, και αμέσως γεννιέται μια έλξη μεταξύ τους. Και οι δύο γνωρίζουν όμως ότι αυτή θα είναι η μοναδική νύχτα που θα περάσουν μαζί, αλλά δίνουν ραντεβού να βρεθούν στην Βιέννη που συναντήθηκαν σε έξι μήνες. Με μια πρώτη ανάγνωση, μοιάζει μια φλύαρη και παρωχημένη ρομαντική κομεντί που ασχολείται με το μοτίβο του ανεκπλήρωτου έρωτα. Όμως οι συζητήσεις μεταξύ τους από την αρχή μέχρι το τέλος περιέχουν όλα αυτά που συζητάμε αλλά δεν αποτυπώνονται ποτέ στο σινεμά. Έχουν αυτή την αμηχανία της πρώτης γνωριμίας, την προσπάθεια να φανούν ενδιαφέροντες, την ανταλλαγή απόψεων και βιωμάτων, που τελικά όλο αυτό δημιουργεί μια έλξη μεταξύ της Celine και του Jesse. Γενικά, είναι χαρακτηριστικό αυτής της τριλογίας ταινιών-επίσης, Before Sunset(2004) και Before Midnight (2013)- το γεγονός ότι καταφέρνουν να σκιαγραφούν την διαφορετική ψυχοσύνθεση του ζευγαριού, που γερνά και ζει μαζί.
In the Mood for Love (2000)
Ίσως η καλύτερη και πιο χαρακτηριστική ταινία του είναι το «In the Mood for Love», που εκεί συγχρόνως συμπυκνώνεται η υποδειγματική τεχνική με την χαρακτηριστική αισθητική του Kar-Wai. Η ταινία ασχολείται με την σχέση δυο παντρεμένων στην Κορέα του 1960 που συνειδητοποιούν ότι οι σύζυγοί τους είναι παράνομο ζευγάρι. Έτσι, θα θελήσουν να αναζητήσουν το πώς ξεκίνησε αυτό το ειδύλλιο ανάμεσα στους δύο τους, κάτι που θα τους οδηγήσει στο να έρθουν πιο κοντά και να αναπτυχθούν τελικά ερωτικά αισθήματα ανάμεσά τους. Σε μια ασφυκτική κοινωνία, τόσο πληθυσμιακά όσο και υπαρξιακά, οι δυο πρωταγωνιστές θα αποφασίσουν τελικά να σταματήσουν να βρίσκονται μαζί, για να μην επαναλάβουν αυτό που έκαναν αντίστοιχα οι σύζυγοί τους. Το αποτέλεσμα είναι σκηνές στυλιζαρισμένες, με έμφαση στην προσεγμένη τοποθέτηση των στοιχείων σε κάθε καρέ, που σε συνδυασμό με την ταιριαστή μουσική επένδυση, δίνουν τελικά ένα νοσταλγικό αποτέλεσμα, μια πραγματικά καθαρτική εμπειρία.
