Μπορεί πολλοί να λένε ότι ο Άγιος Βαλεντίνος είναι μια σαχλή εμπορική γιορτή, αυτό όμως δε σημαίνει ότι γενικά και αόριστα ο έρωτας δεν είναι σημαντικός. Αντίθετα στον κινηματογράφο (και μάλλον και στη ζωή) αποτελεί την γενεσιουργό δύναμη που μας ωθεί.
Έτσι λοιπόν, όταν ο έρωτας συναντά την επιστημονική φαντασία, τα ερωτήματα και τις ανησυχίες της, το αποτέλεσμα είναι μια πολύ ιδιαίτερη μείξη, με γλυκόπικρες και συχνά φιλοσοφικές στιγμές. Ας κάνουμε λοιπόν κάτι που και εμείς αγαπάμε: μια αναγκαστικά σύντομη, πάντα ελλειπή και διαρκώς αναζητούσα νέες προτάσεις λίστα μερικών τέτοιων ταινιών
10) Safety Not Guaranteed
Το ταξίδι στο χρόνο θα παίξει αρκετά σε αυτή τη λίστα. Έτσι λοιπόν ξεκινούμε από μια αρκετά υποτιμημένη αλλά με πολύ νεύρο ταινία. Tο σεμνό Safety Not Guaranteed φέρνει πολύ περισσότερα από μια ρομαντική ιστορία. Ο σκηνοθέτης του Colin Trevorrow (Gary: Under Crisis, Jurassic World ) βάζει ως συνταξιδιώτη στη χρονομηχανή του μερικά ετοιμοθάνατα όνειρα που οι άνθρωποι στα late 20s και early 30s καλούνται να εγκαταλείψουν, μια πολύ ζεστή ατμόσφαιρα και, ίσως περισσότερο από όλα, μια τρομερά μαγνητική ερμηνεία από την αγαπημένη μας Aubrey Plaza (Legion, Parks and Recreation). Mε λίγα λόγια, μια ρομαντική κωμωδία για το μέλλον, για μια γενιά χωρίς μέλλον.
9)Never Let Me Go
Δυστοπικό και πνιγηρό, το Never Let Me Go του κατά βάση μουσικού σκηνοθέτη Mark Romanek (Vinyl, Johnny Cash: Hurt) βασίζεται στο ομώνυμο έργο του Kazuo Ishiguro για τρεις νέους που οι ζωές του μπλέκονται για πάντα μέσα σε μια πραγματικότητα που η ιατρική έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενη και κάνει κάθε θυσία για να διατηρήσει τον άνθρωπο στη ζωή. Το Never Let Me Go, πέρα από την πολύ όμορφη φωτογραφία του, καταφέρνει και μπλέκει χρονικότητες, αφηγήσεις και συναισθήματα σε μια συναισθηματική δίνη που δεν αφήνει τίποτα όρθιο. Επίσης είναι μια ταινία που πέρα από τον έρωτα, εστιάζει και στο έτερο σημείο του ζεύγους, τον θάνατο, με μια γνήσια φροϋδική σκέψη. Ταυτόχρονα, είναι μια ταινία που μας θυμίζει ότι ο Andrew Garfield (The Amazing Spider- Man) μπορεί όταν θέλει να κάνει πολύ όμορφα πράγματα, αλλά και ότι η Keira Knightley (Colette , Ιmmitation Game) γεννήθηκε θλιμμένη.
8) Edward Scissorhands
O γνωστός σε όλους μας Ψαλιδοχέρης φαντάζει παράξενη επιλογή για μια τέτοια λίστα, ειδικά όταν ο έρωτας δεν είναι το βασικό του στοιχείο, ή τουλάχιστον το βασικό στο πως το θυμόμαστε. Όταν όμως (ξανά)ειδωθεί μέσα από αυτό το πρίσμα, η ταινία του πάλαι ποτέ fan favorire Tim Burton (Βatman,Ed Wood)μας παρουσιάζεται σαν μια γλυκόπικρη, άβολα γοητευτική και αμήχανα όμορφα στιγμή αγάπης, κάτι που η ερμηνεία του Johnny Depp (Black Mass, Dead Man) κάνει ακόμα πιο ευδιάκριτη, πάντα με αυτή την παραμυθένια ατμόσφαιρα για την οποία αγαπήσαμε τον σκοτεινό παραμυθά. Επίσης πλέον μας φέρνει στο νου και το πόσο μας χαροποίησαν αυτοί οι δύο δημιουργοί, που πλέον κοιτούν τις δόξες να απομακρύνονται.
7)Wall-E
Μία από τις καλύτερες animation ταινίες που έγιναν ποτέ, το Wall – E ενέχει και μια πολύ όμορφη και ζεστή ρομαντική ιστορία που ναι μεν γίνεται η αφορμή για ένα επικό ταξίδι με κοινωνικούς και περιβαλλοντολογικούς προβληματισμούς, αλλά παραμένει, στον πυρήνα της, μια ιστορία απρόσμενης αγάπης ή καλύτερα, ανακάλυψης της. Τα πρώτα σκιρτήματα εκεί που πριν δεν υπήρχε τίποτα.
6) About Time
To βρετανικό About Time του Richard Curtis (Love Actually, Doctor Who) βασίζεται σε τρία πράγματα: την τεράστια εμπειρία του Curtis στη συναισθηματική χειραγώγηση, την απροσδόκητη χημεία των πρωταγωνιστών του, Domhnall Gleeson (Star Wars: Τhe Force Awakens, Ηarry Potter) και Rachel McAdams (Doctor Strange, True Detective) και σε μια πολύ αφηρημένη δυνατότητα ταξιδιού στο χρόνο. Όλα αυτά μας δίνουν μια καθαρόαιμη ρομαντική κωμωδία που τελικά σε παρασύρει και καταφέρνει, με φινέτσα, χιούμορ και λεπτότητα να δημιουργήσει πολύ συμπαθητικούς χαρακτήρες και καταστάσεις. Αν πρέπει λοιπόν να δείτε μια ρομαντική κωμωδία, σπάστε το μονοπώλιο του Note Book και πασάρετε το quirky About Time ως βιώσιμη εναλλακτική. Έχει και Bill Nighy (Shawn of the Dead, Underworld).
5)Eternal Sunshine of the Spotless Mind
Μια περιγραφή ή σύνοψη αυτής της ταινίας είναι κάτι παραπάνω από περιττή. Το θέμα της ταινία του Michel Gondry ( Kidding, The Green Hornet ) για έναν έρωτα που ξεπερνά συμβάσεις και συμβατικότητες, περιστάσεις και συμβάντα, αλλά και ερωτήσεις για το τι είναι αυτό που αγαπάμε στον άλλο, πως δομείται ένα συναίσθημα και ποιοι είμαστε εμείς που το βιώνουμε, είναι πράγματα που σκέφτεται κάθε άνθρωπος που την είδε. Meet me in montauk…
4)O Αστακός
Ο Αστακός περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τους γύρω τους έχοντας ως σημείο αναφοράς τις στερεοτυπικές αντιλήψεις για τους εργένηδες και τις σχέσεις γενικά. Η ταινία του Γιώργου Λάνθιμου (H Θανάτωση του Ιερού Ελαφιού, Η Ευννοούμενη) , με έναν δικό της ξεχωριστό τρόπο, καταφέρνει να γκρεμίσει τους τοίχους που οι ίδιοι άνθρωποι υψώνουν γύρω από τα πραγματικά τους αισθήματα και τις κρυμμένες τους προθέσεις, καταφέρνοντας να κάνει το κοινό να καταλάβει τις ίδιες του τις προκαταλήψεις ‘δείχνοντας με το δάχτυλο’ τον κάθε θεατή ξεχωριστά. Αλλά τα έχουμε πει αναλυτικά και αλλού.
3) Shape of Water
Το Shape of Water κατάφερε να κερδίσει στα όσκαρ και στις καρδιές πολλών από αυτών που το είδαν για έναν πολύ απλό λόγο: η ταινία του Guillermo Del Toro (Pacific Rim, Hell boy) μας δείχνει έναν έρωτα που γεφυρώνει χάσματα φυλής, φύλου και ανθρώπινης ιδιότητας, μια πανέμορφη, οπτικά και συναισθηματικά ιστορία που θέτει τον έρωτα ως μια γλώσσα που αψηφά μεταφράσεις, γιατί είναι κοινωνική και επικοινωνιακή στον πυρήνα της, γιατί είναι δημιουργία εν τη γενέσει της.
2)Ηer
Η φωνή της Scarlett Johansson (Avengers, Jungle’s Book) αρκεί για να μας κάνει να ερωτευθούμε. Όμως το ζητούμενο της ταινία του Spike Jonze (Terror , Being John Malkovich ) δεν είναι μόνο αυτό. Ή για την ακρίβεια είναι, μέσω αυτού, τα πάντα. Μια πανέμορφη ταινία για τον έρωτα την εποχή της τεχνολογίας, για τον έρωτα της τεχνολογίας την εποχή της μοναξιάς, για την μοναξιά την εποχή της επικοινωνίας και του έρωτα, την επικοινωνία ανθρώπων και μηχανών μια εποχή που, ας το αποδεχθούμε, κανείς δεν νιώθει άνετα να είναι αυτό που είναι. Ο τρομερός Joaquin Phoenix ( Irrational Man, Gladiator) θα μείνει για πάντα σαν εικόνα στα μάτια μας όπως ήταν εδώ: τρωτός και ολότελα ανθρώπινος.
1)Solaris (1971)
Ίσως είναι κάπως βαρύ για ραντεβού, αλλά όταν μιλούμε για σχέσεις αντικειμενικά δε μπορούμε να ξεφύγουμε από το υπαρξιακό σύμπαν του Tarkovsky (Stalker,Ivan’s Childhood, Dreams), ειδικά όταν στους αστερισμούς κρύβονται όλα όσα θα μπορούσε να είναι ποτέ ο κινηματογράφος. Μέσα στους κλώνους, τους ατέρμονους διαδρόμους και τις αποστάσεις που καλούνται να διανύσουν, συνειδησιακά και συναισθηματικά, οι ήρωες, ο σοβιετικός σκηνοθέτης βρίσκει την ευκαιρία να μας μιλήσει για τις αναμνήσεις που μας κάνουν το ποιοι είμαστε, για το ποιους αγαπάμε και το ποιους μας κάνουν αυτοί. Μια ταινία που πρέπει να βλέπετε ανά τακτά χρονικά διαστήματα, σα φάρμακο ενάντια στη μοντέρνα κατάσταση.
