Smassing Culture
  • Otaku
    OtakuΔες Περισσότερα
    Kaiji – Τo manga πριν το Squid Game
    5 Λεπτά Ανάγνωσης
    Η Κόρη της Κολάσεως – Φρανκενστάιν στο Τόκιο
    5 Λεπτά Ανάγνωσης
    Solo Leveling – Το φαινόμενο που επαναπροσδιόρισε τα manhwa
    5 Λεπτά Ανάγνωσης
    Ποιότητα σε δύσκολους καιρούς! Tα 10 καλύτερα κόμικς του 2024!
    16 Λεπτά Ανάγνωσης
    Έπιασαν τα κρύα – Τα 10 καλύτερα anime για μια χειμωνιάτικη μέρα
    8 Λεπτά Ανάγνωσης
  • Comic
    ComicΔες Περισσότερα
    Gerard ή Το Σπαθί Στην Πλάτη Του – Ένα fantasy coming-out
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
    Όλο Δεξιά Για Τον Παράδεισο – Mια κυρπαντελίστικη Κόλαση
    4 Λεπτά Ανάγνωσης
    Βατραχομυομαχία – Όταν η κωμωδία συναντά το έπος με φρέσκια ματιά
    6 Λεπτά Ανάγνωσης
    Οι υποψηφιότητες των ΕΒΚ 2025
    10 Λεπτά Ανάγνωσης
    Στο Σύμπαν των Αυτοεκδόσεων – 5 κόμικς που ξεχωρίζουν
    9 Λεπτά Ανάγνωσης
  • Βιβλία
    ΒιβλίαΔες Περισσότερα
    Η Κυρά της Λίμνης – To τέλος πριν την RPG αρχή
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
    Γραφή Κοφτερή σαν Μαχαίρι – Ενάντια στο «ωραίο»
    6 Λεπτά Ανάγνωσης
    Μια στεκιά στο μάτι του Tom Robbins
    12 Λεπτά Ανάγνωσης
    Η Ακρόπολη Των Ξεχασμένων Μύθων – Επιστροφή (και αναστροφή) στον κόσμο του Έλρικ
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
    Erevis Cale Trilogy – Πέρα από την (DnD) ηθική
    6 Λεπτά Ανάγνωσης
  • Cinema
    CinemaΔες Περισσότερα
    Τελευταίος Πειρασμός – Η αποδόμηση του θείου δράματος και ο «ξανακερδισμένος παράδεισος»
    6 Λεπτά Ανάγνωσης
    Έχω Κάτι Να Πώ – Mεταξύ μας, δε χρειάζεται
    5 Λεπτά Ανάγνωσης
    Η Δασκάλα του Πιάνου – Σινεμά που διεισδύει στην ψυχή
    4 Λεπτά Ανάγνωσης
    The Brutalist – Xτίζοντας την Αμερική έναν εφιάλτη τη φορά
    4 Λεπτά Ανάγνωσης
    Μιλήσαμε με τον Χρήστο Πυθαρά για τη νέα του ταινία “Το Κυνήγι”
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
  • Σειρές
    ΣειρέςΔες Περισσότερα
    Η σημασία της μουσικής στον έρωτα των Δύο Ξένων
    11 Λεπτά Ανάγνωσης
    The Residence – Ένας πολύχρωμος φόνος στον Λευκό Οίκο
    5 Λεπτά Ανάγνωσης
    Your Friendly Neighborhood Spider-Man – Fun επιστροφή στις ρίζες
    6 Λεπτά Ανάγνωσης
    Cobra Kai – Για όλους τους losers του κόσμου
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
    The next big (and best) thing – Οι καλύτερες σειρές του 2024
    13 Λεπτά Ανάγνωσης
  • Exclusive
    ExclusiveΔες Περισσότερα
    Πτήση/Κόσοβο -Η πιο balkanstigmh του ελληνικού θεάτρου
    4 Λεπτά Ανάγνωσης
    Το Comicdom CON Athens 2025 επιστρέφει και το Smassing Culture θα είναι πάλι εκεί!
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
    Altan: «Το καλό σκίτσο έχει μήνυμα συνοπτικό, πρωτότυπο και αμφίσημο»
    9 Λεπτά Ανάγνωσης
    Φονικό Χαμόγελο – Mind games με τον Joker
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
    Μιλήσαμε με τον Χρήστο Πυθαρά για τη νέα του ταινία “Το Κυνήγι”
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
Διαβάζετε: 100 – Ένα πραγματικά υποδειγματικό teen sci-fi
Share
Smassing CultureSmassing Culture
Font ResizerAa
  • Otaku
  • Comic
  • Βιβλία
  • Cinema
  • Σειρές
  • Exclusive
Αναζήτηση
  • Otaku
  • Comic
  • Βιβλία
  • Cinema
  • Σειρές
  • Exclusive
Follow US
Copyright © 2014-2023 Ruby Theme Ltd. All Rights Reserved.
Smassing Culture > Blog > Σειρές > 100 – Ένα πραγματικά υποδειγματικό teen sci-fi
Σειρές

100 – Ένα πραγματικά υποδειγματικό teen sci-fi

Nίκος Γιακουμέλος
Από Nίκος Γιακουμέλος
Δημοσιεύτηκε 2 Ιουνίου 2016
Τελευταία Ενημέρωση 5 Αυγούστου 2019
7 Λεπτά Ανάγνωσης
SHARE

Πριν λίγες μέρες είχαμε σχολιάσει το Τhe Shannara Chronicles, τονίζοντας πόσο απογοητευτικό ήταν που δεν μπορούσε να αξιοποιήσει όλα τα στοιχεία της κεντρικής του ιδέας και παρέμεινε εγκλωβισμένο σε μια κακώς νοούμενη και καθαρά εμπορική εφηβική ατμόσφαιρα σαπουνόπερας. Το 100 από την άλλη, παρόλο που βασίζεται ακριβώς στο ίδιο μείγμα συστατικών, με ένα παρόμοιο concept, κατάφερε το ακριβώς αντίθετο. Σε 3 σεζόν έχει φτιάξει έναν συμπαγή post- apocalyptic κόσμο, έχει επενδύσει σε αυτόν, τον έχει συνδυάσει επαρκώς με το teen drama  και πλέον καταφέρνει να στέκεται επάξια απέναντι σε άλλες sci-fi εμπορικές σειρές και ταυτόχρονα να σχολιάζει θέματα όπως ο ρατσισμός, η ομοφοβία και η οικολογία.

The-100-renewed

Πως όμως το 100 κατάφερε να μην πέσει στην παγίδα του εύκολου εντυπωσιασμού, της εφηβικής σαπουνόπερας και της προχειρότητας, όπως το ξαδερφάκι του; Πολλά οφείλονται στο δίκτυο που το παρήγαγε. Το CW μας είναι γνωστό από σειρές όπως το Arrow,  το Flash, το Legends of Tommorow αλλά και  to Supergirl προσφάτως. Έχει δηλαδή πολύ μεγαλύτερη πείρα στην παραγωγή πολύπλοκων σειρών και το κυριότερο, ένα τελείως διαφορετικό κοινό. Σε αντίθεση με το ΜTV, το οποίο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και τοξικό δίκτυο για την μαζική κουλτούρα εξαιτίας των  φρικιαστικών παραγωγών του, οι οποίες που έχουν καταστρέψει σχεδόν μια ολόκληρη γενιά εφήβων που περιμένουν εύκολη διασκέδαση, το CW, χωρίς να είναι άγιο, έχει κάποια στάνταρ ποιότητας, κάτι που αφορά ακόμα και τις πιο τελειωμένες σαπουνόπερες που φιλοξενεί (The Originals,The Vampire Diaries), οι οποίες βλέπονται ευχάριστα και δεν έχει ο θεατής την αίσθηση πως κάποιος υποτιμά την νοημοσύνη του. Επιπλέον, το CW έχει έναν συγκεκριμένο τρόπο που αντιμετωπίζει την κοινωνική πραγματικότητα, κάτι που έχει περάσει σε όλες τις σειρές του, κάτι που θα δούμε και παρακάτω.

tumblr_inline_nfkmemkEC91rwq0wm-1438191568

Το 100 βασίζεται στην ομώνυμη  σειρά βιβλίων της Kass Morgan. Όμως. πέρα από την βασική ηδέα, η επιτυχία του βασίζεται κατά κύριο λόγω στην παραγωγή του Jason Rothenberg, ο οποίος προτίμησε ένα δρόμο που στην αρχή θα φαινόταν παράλογος, να αφήσει πίσω του τις προσδοκίες ενός νεανικού και εύκολα εντυπωσιάσμου κοινού για να προσανατολιστεί στο χτίσιμο ενός πολύπλοκου, ηθικά γκρίζου και μουντού κόσμου. Ωστόσο αυτό ακριβώς έκανε. Το 100, σε κάθε του επεισόδιο καταφέρνει να κρατά την προσοχή του θεατή αμείωτη διευρύνοντας τους ορίζοντες του, προσθέτοντας όλο και περισσότερα θέματα, ήθη, καταστάσεις και προβλήματα για να αντιμετωπίσουν οι ήρωες του. Το ερωτικό στοιχείο, αν και υπάρχει, δεν αποτελεί παρά μια σύντομη διακοπή σε μια φρενιασμένη πορεία πόνου και απώλειας, δεν ορίζει τους χαρακτήρες παρά τους δίνει την δυνατότητα να αναπτυχθούν μόνοι τους. Ταυτόχρονα, οι καταστάσεις γύρω τους γίνονται όλο και πιο δυσχερείς: συνθήκες που ως αντάλλαγμα για την επιβίωση απαιτούν θάνατο, γενοκτονίες και αυτοθυσίες είναι στα δομικά συστατικά της σειράς. Αυτά δεν εμφανίζονται αυθαίρετα, ούτε άκριτα, αλλά τοποθετούνται σε ένα πλαίσιο που διαρκώς διευρύνεται και αγγίζει (πολλές φορές επιδερμικά, άλλες διεξοδικά) πολιτικά θέματα, όπως η παραγωγή και η διανομή των προϊόντων, η θρησκεία και η σύμπλευση της με την εξουσία, αλλά και τα κοινωνικά δικαιώματα. Για τα τελευταία είναι κάτι που έχουμε ξαναδεί, καθώς πολλές παραγωγές, στην προσπάθεια τους να φανούν προχωρημένες προσθέτουν στο cast LGBTQ+  χαρακτήρες με τυμπανοκρουσίες. Το 100, όπως και το Ηow to get away with murder, επιλέγει έναν άλλον δρόμο, χωρίς φανφάρες, με πολύ όμως ουσία…the100season21280jpg-57aa79_1280w

Σε μια πολύ Game of thrones τροπή, το 100 δεν διστάζει να σκοτώσει βασικούς και αγαπημένους χαρακτήρες, συχνά με παράδοξους και ανατρεπτικούς τρόπους. Η παλέτα του είναι γεμάτη λάσπη, σκόνες και αίμα και δεν διστάζει να το δείξει σε κάθε περίσταση. Μην πάτε μακριά, πάρτε για παράδειγμα το αρχικό του concept: η Γη έχει καταστραφεί από πυρηνικό πόλεμο και η ανθρωπότητα (νομίζει πως) έχει επιβιώσει σε έναν διαστημικό σταθμό. Όταν, μετά από 97 χρόνια οι δυνατότητες του σταθμού έχουν αρχίσει να καταρρέουν και δεν μπορεί να συντηρήσει τους κατοίκους του, αυτοί αποφασίζουν να στείλουν 100 παιδιά κρατούμενους στην Γη, χωρίς να ξέρουν αν είναι επιβιώσιμη ή όχι. Ουσιαστικά τους έστειλαν να πεθάνουν για να εξοικονομήσουν οξυγόνο. Μόνο που αυτοί προφανώς δεν πεθαίνουν. Τουλάχιστον όχι αμέσως και όχι από ραδιενέργεια…

Το θέμα ηθοποιίας είναι ένας τομέας που το 100 δεν διεκδικεί ιδιαίτερες δάφνες, καθώς η πλειοψηφία των νεαρών ηθοποιών μπορεί να μην έχουν το εύρος ή την υποκριτική ικανότητα ενός Ian McShane,  η τριβή όμως με τους ρόλους και μια σφικτή σκηνοθεσία τους έχει καταστήσει αξιοπρεπείς. Πιο αναλυτικά, η Eliza Taylor (The November Man,Thumper) κάνει μια ανεκτή δουλειά, βοηθούμενη βέβαια από ένα σαρωτικό σενάριο και μια εξαιρετική παραγωγή. Η Marie Avgeropoulos (Percy Jackson & the Olympians: The Lightning Thief,50/50) και η Lindsey Morgan (Detention,Casa Vita) έχουν σαφώς περισσότερες δυνατότητες και περιμένουν την κατάλληλη ευκαιρία.

Από την άλλη,τα  αγόρια της παρέας, με πρωτεργάτες τον σχεδόν μονολιθικό Βοb Marley ( Blinder,  Neighbours) και τον Devon Bostick (Diary of a Wimpy Kid: Rodrick Rules,Adoration) ίσως εδώ άγγιξαν την κορυφή των δυνατοτήτων τους,  με εξαίρεση τους Richard Harmon (If I Had Wings,Trick ‘r Treat)  και τον Henry Ian Cusick (Hitman,Half Light),  που απέδειξαν πως έχουν την απαραίτητη εμβέλεια για να κάνουν και άλλα πράγματα. Ειδική αναφορά αξίζει η Paige Turco, η οποία καταφέρνει με κάποιο τρόπο να μονοπωλεί τόσο μεγάλο μέρος της σειράς όταν μπορεί να δείξει ένα μόλις πρόσωπο, αλλά και η εξαιρετική και αιθέρια Alycia Debnam-Carey (Fear the Walking Dead, Friend Request )  για τον ακριβώς αντίθετο λόγο.

Γενικότερα το 100 μπορεί να μην σας γεμίζει το μάτι, ωστόσο δώστε του μια ευκαιρία, και αν θέλετε μια σωστή και βαθιά sci-fi σειρά δεν θα σας απογοητεύσει!

TAGGED:100Alycia Debnam-CareyCWDevon BostickEliza TaylorGame of ThronesHenry Ian CusickKass MorganLindsey MorganMarie AvgeropoulosPaige TurcoRothenbergThe 100Βοb Marley
Μοιραστείτε το Άρθρο
Facebook Copy Link Print
ΑπόNίκος Γιακουμέλος
Γεννήθηκε με μεγάλη επιτυχία αλλά μετά άρχισε καπου να δυσκολεύει το πράγμα. Σπούδασε Επικοινωνία και μετά αποφάσισε πως δεν του αρέσει να επικοινωνεί. Όνειρο του να μετακομίσει στην Σαχάρα όπου θα έχει ησυχία, αλλά μέχρι να το καταφέρει δουλεύει κωπηλάτης.
Προηγούμενο άρθρο Alice Through the Looking Glass- Καλύτερο από το πρώτο, χωρίς αυτό να σημαίνει και πολλά…
Επόμενο άρθρο Teenage Mutant Ninja Turtles: Out of the Shadows: Κατάφεραν να το κάνουν ακόμα χειρότερο!
FacebookLike
XFollow
PinterestPin
InstagramFollow

Subscribe Now

Subscribe to our newsletter to get our newest articles instantly!
Most Popular
Gerard ή Το Σπαθί Στην Πλάτη Του – Ένα fantasy coming-out
15 Μαΐου 2025
Όλο Δεξιά Για Τον Παράδεισο – Mια κυρπαντελίστικη Κόλαση
14 Μαΐου 2025
Βατραχομυομαχία – Όταν η κωμωδία συναντά το έπος με φρέσκια ματιά
13 Μαΐου 2025
Οι υποψηφιότητες των ΕΒΚ 2025
15 Μαΐου 2025
Η σημασία της μουσικής στον έρωτα των Δύο Ξένων
12 Μαΐου 2025

Μπορεί να σου αρέσουν και αυτά:

Game of ThronesΑφιερώματαΣειρές

Game of Thrones – Death has many faces…

admin
admin
17 Οκτωβρίου 2021
Σειρές

Skip Intro; Ούτε καν! Τα 20 καλύτερα intro σειρών που έχουμε ακούσει! (μέρος 2)

Nίκος Γιακουμέλος
Nίκος Γιακουμέλος
27 Αυγούστου 2018
Σειρές

Το Britannia θα μπορούσε να είναι η σύνθεση ενός σύγχρονου μύθου

Καζανάς Kώστας
Καζανάς Kώστας
30 Ιανουαρίου 2018
Game of ThronesΑφιερώματαΣειρές

Είδαμε το τέλος του Game of Thrones ;

iskender
iskender
23 Ιουλίου 2022
Game of ThronesΑφιερώματαΣειρές

Oι 10 σκηνές που μας σόκαραν (περισσότερο) στο Game of Thrones

Σταύρος Πασπαλάκης
Σταύρος Πασπαλάκης
17 Οκτωβρίου 2021
Game of ThronesΑφιερώματαΣειρές

Game of Thrones: A Κnight of the Seven Kingdoms – Η νύχτα πριν την τελευταία μέρα

Xρήστος Δικτόπουλος
Xρήστος Δικτόπουλος
17 Οκτωβρίου 2021
[mailerlite_form form_id=1]
Smassing Culture

To Smassing Culture ξεκίνησε σαν μια προσπάθεια ανθρώπων που αγαπούν την μαζική κουλτούρα και θέλουν να μιλήσουν για αυτή από μια διαφορετική, πιο κοινωνική γωνία. 

Για εμάς

  • Αρχική
  • Τι είναι το Smassing Culture
  • Συντακτική

Δείτε Επίσης

  • Συνεντεύξεις
  • SmassFest
  • SmassPodcasts
  • Videos

Βρείτε μας:

Επικοινωνία
Manufactured by Sociality
Welcome Back!

Sign in to your account

Username or Email Address
Password

Lost your password?