Η Νόρα Στίβενς είναι η κακιά μυθιστορηματική ηρωίδα των ρομαντικών κομεντί που εκτυλίσσονται σε μικρές πόλεις, η ψυχρή, άκαρδη καριερίστα, η αφοσιωμένη στη δουλειά της λογοτεχνική ατζέντισσα που ο σύντροφός της τη χωρίζει όταν βρίσκει τη γαλήνη και τον αληθινό έρωτα, κατά προτίμηση σε ένα ράντζο ή με την κόρη ενός ξυλοκόπου. Γι’ αυτό, όταν ταξιδεύει για έναν μήνα με τη μικρή της αδελφή, Λίμπι, στο Σάνσαϊν Φολς της Βόρειας Καρολίνα, με μια λίστα με όλες τις εμβληματικές εμπειρίες επαρχιακής πόλης στις οποίες πρέπει να κάνουν τσεκ, η Νόρα δεν είναι καθόλου πεπεισμένη πως η ζωή της πρόκειται όντως να μεταμορφωθεί διά παντός, όπως πιστεύει η αδελφή της. Αυτό που σίγουρα δεν περιμένει, όμως, είναι να συναντήσει εκεί τον Τσάρλι Λάστρα, τον αντιπαθή, εκνευριστικό επιμελητή βιβλίων με τον οποίο είχε τσακωθεί δύο χρόνια πριν – και ακόμα πιο αναπάντεχες θα είναι οι σπίθες αμοιβαίας έλξης μεταξύ τους, όπως και όλα όσα η Νόρα θα ανακαλύψει για τον εαυτό της και τη ζωή της στον μήνα που θα περάσει στο Σάνσαϊν Φολς.
Η Αμερικανίδα Emily Henry είναι ένα BookTok φαινόμενο: οι ρομαντικές κομεντί της συνάντησαν τεράστια επιτυχία στην πλατφόρμα του TikTok, έγιναν όλες best-seller και έχουν αγαπηθεί από εκατομμύρια αναγνώστες σε όλον τον κόσμο. Μετά το Άνθρωποι που συναντάμε στις διακοπές, το δεύτερο βιβλίο της που εκδίδεται στα ελληνικά είναι το τελευταίο της μυθιστόρημα, Άνθρωποι Που Αγαπούν Τα Βιβλία, και αυτό από τις εκδόσεις Διόπτρα σε μετάφραση Μιχάλη Δελέγκου.
Σε αυτό, η Henry παίζει με τα κλισέ και τα γνώριμα tropes της ρομαντικής λογοτεχνίας και αντιστρέφει το στερεοτυπικό αφήγημα του small–town romance: εδώ πρωταγωνίστρια δεν είναι η καλόκαρδη γόνος τοπικής οικογένειας που κλέβει την καρδιά του πρωτευουσιάνου άνδρα πρωταγωνιστή, αλλά η σκληρόκαρδη σύντροφός του με τα Manolo Blahnik ψηλοτάκουνα και το αψεγάδιαστο μανικιούρ. Η Νόρα είναι λογοτεχνική ατζέντισσα, καριερίστα και εργασιομανής, γέννημα θρέμμα της Νέας Υόρκης και λάτρης της μεγαλούπολης. Οι συνεργάτες της την αποκαλούν εν αγνοία της Καρχαρία, είναι σκληρή, άτεγκτη και υπολογιστική, ο φόβος και ο τρόμος των συναδέλφων της – και σε αυτό το αυστηρά οριοθετημένο πλαίσιο, δεν υπάρχει χρόνος για σχέσεις και έρωτες, γι’ αυτό και η Νόρα είναι συνηθισμένη να τη χωρίζουν, ιδίως μέσω τετράλεπτης διάρκειας τηλεφωνημάτων.
Η Νόρα φαίνεται απόλυτα ικανοποιημένη από την καριέρα της και τη μοναχική ζωή της στη μεγάλη πόλη, όταν όμως η μικρή αδελφή της, Λίμπι, η καλύτερή της φίλη και η εφ’ όρου ζωής προστατευόμενή της, της ζητά να πάνε έναν μήνα διακοπές οι δυο τους στην επαρχιακή πόλη όπου εκτυλίσσεται το αγαπημένο βιβλίο της Λίμπι, η Νόρα δεν μπορεί να αρνηθεί – πρώτη προτεραιότητά της μετά τον θάνατο της μητέρας τους ήταν πάντοτε η αδελφή της, ιδίως τώρα που εκείνη φαίνεται διαφορετική, σαν να κουβαλά ένα βάρος και να χρειάζεται τη βοήθειά της.
Με πρόζα φρέσκια, ρέουσα και ζωντανή, σπαρταριστό χιούμορ και δεινή ικανότητα στην ανάπτυξη χαρακτήρων, η Henry ανατρέπει την generic φόρμα των ρομαντικών μυθιστορημάτων και, χρησιμοποιώντας ως αφηγηματική βάση ένα γνωστό και πολυχρησιμοποιημένο premise, το αποδομεί και το αντιστρέφει. Η Νόρα πηγαίνει στην κατάφυτη, ειδυλλιακή πόλη, βγαλμένη κατευθείαν από ταινία Hallmark, προκειμένου να βιώσει όλες τις στερεοτυπικές εμπειρίες, να φορά φανελένια πουκάμισα, να ιππεύσει άλογο και να συμμετάσχει στη ζωή της τοπικής κοινότητας, μέχρι και να ζήσει έναν μυθιστορηματικό έρωτα με κάποιον ντόπιο επαρχιώτη, όμως η πραγματικότητα θα τη διαψεύσει, υπό τη μορφή του, αρχικά αντιπαθούς, Τσάρλι Λάστρα, με τον οποίο όμως η έλξη θα είναι ακαταμάχητη.
Η Henry ψυχογραφεί την ηρωίδα της αργά και σταδιακά και ο ευαίσθητος πυρήνας της αναδύεται κάτω από την πανοπλία της αφοσιωμένης καριερίστριας: ο αληθινός, απώτερος στόχος της Νόρα είναι να προστατεύει την οικογένειά της, να διασφαλίζει το μέλλον της αδελφής της, να διορθώνει οποιοδήποτε πρόβλημα προκύπτει και να καταστήσει βέβαιο ότι δεν θα χρειαστεί να ξαναβιώσουν τις κακουχίες της παιδικής τους ηλικίας. Πίσω όμως από τους αμυντικούς μηχανισμούς της, πίσω από τον φόβο της να εμπιστευτεί και να αγαπήσει, κρύβεται μια καρδιά τρυφερή, δοτική, έτοιμη να χαριστεί ολοκληρωτικά.
Η χημεία της Νόρα και του Τσάρλι είναι ζωντανή, απτή, μεθυστική, οι διάλογοί τους σπαρταριστοί, τα πειράγματα και οι λογομαχίες τους πνευματώδεις, και το love story τους ένα από τα πιο απολαυστικά enemies–to–lovers που έχουμε διαβάσει. Όσο το ρομάντζο τους εξελίσσεται, οι δυο τους έρχονται ολοένα και πιο κοντά, ανακαλύπτουν σπιθαμή προς σπιθαμή ο ένας τον άλλον και εκθέτουν στο γυμνό μάτι τα πιο απόκρυφα, ευάλωτα κομμάτια τους, όσα νόμιζαν πως ποτέ δεν θα κατάφερναν να μοιραστούν. Η Henry αξιοποιεί όλα τα μελό, γλυκανάλατα κλισέ των ρομαντικών κομεντί, μόνο για να τα ανατρέψει, με αστείρευτη αφηγηματική ευφυία και πηγαίο χιούμορ, δημιουργώντας μια από τις πιο φρέσκιες, καλογραμμένες ρομαντικές κομεντί των τελευταίων χρόνων.
Όμως, το Άνθρωποι Που Αγαπούν Τα Βιβλία δεν είναι ένα αμιγώς ρομαντικό βιβλίο, αλλά εξερευνά πολύ περισσότερες θεματικές, αναπτύσσει τους χαρακτήρες του πολύ βαθύτερα και ενδελεχέστερα: είναι ένα βιβλίο για την απώλεια, το πένθος και το τραύμα, για τις ανεπούλωτες πληγές που αφήνει στη μνήμη και τον ψυχισμό και τους μηχανισμούς άμυνας που εφευρίσκουμε για να τις συγκαλύψουμε, για τη σχέση μεταξύ αδελφών, άλλοτε ακανθώδη και άλλοτε γεμάτη αγνή, ανιδιοτελή αγάπη, για παιδικές ηλικίες που θύμιζαν υπερβολικά ενηλικίωση, για αδελφές που υποδύονταν τον ρόλο γονιών, για ζωές που πηδαλιουχούνται από το αίσθημα καθήκοντος και για όλους τους εναλλακτικούς δρόμους που αυτή η ευθύνη στερεί. Εν τέλει, καταλήγει η Henry, οι συμβιβασμοί που χρειάζεται να κάνουμε για τους ανθρώπους που αγαπάμε δεν πρέπει να περιορίζουν τα όνειρα, τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες μας, αλλά να αφήνουν τους ίδιους ελεύθερους, ακόμα και αν αυτό σημαίνει μακριά μας.
Η Henry γράφει τις ηρωίδες της φεμινιστικά, ενδυναμωτικά και αναζωογονητικά για το είδος – σε έναν κόσμο που μέμφεται τις γυναίκες καριέρας ως ψυχρές σκύλες που παραμελούν την προσωπική τους ζωή και το κοινωνικό καθήκον της οικογένειας, η Νόρα είναι αναπολογητικά καριερίστρια, σε μια κοινωνία που λοιδορεί και εκλαμβάνει ως υπερφίαλες τις γυναίκες που φροντίζουν την εξωτερική τους εμφάνιση, που δεν ξεχνούν ποτέ το skincare routine τους και δεν θα δίσταζαν να φορέσουν δωδεκάποντα σε ένα λιβάδι, η Νόρα είναι απροκάλυπτα θηλυκή.
Ταυτόχρονα, το Άνθρωποι Που Αγαπούν Τα Βιβλία είναι και μια εκ των έσω ματιά στον κόσμο του βιβλίου, των εκδοτικών οίκων και των λογοτεχνικών πρακτορείων, αλλά και ένα γράμμα αγάπης στην ίδια τη μαγεία της λογοτεχνίας, στους κόσμους που ξεδιπλώνει, στη φαντασία που επιτρέπει να οργιάζει, στην έστω παροδική πόρτα εξόδου από την πραγματικότητα που προσφέρει. Είναι, πράγματι, ένα βιβλίο για ανθρώπους που αγαπούν τα βιβλία, για όσους ένα μικρό, συνοικιακό βιβλιοπωλείο ήταν πάντα ο τόπος λατρείας τους και οι σελίδες ενός ολοκαίνουριου βιβλίου το καταφύγιό τους.
Το βιβλίο της Henry είναι μια πανέξυπνη, ξεκαρδιστική ρομαντική κομεντί, απροσδόκητα μελαγχολική και γλυκόπικρη όσο βαδίζει προς το φινάλε της, με συναισθηματικό βάθος και ανάπτυξη χαρακτήρων που δεν συναντάμε συχνά στο genre. Είναι ένα βιβλίο για έρωτες μυθιστορηματικούς, που όμως πόρρω απέχουν από τα κλισέ του είδους, για ετερώνυμα που όσο έλκονται συνειδητοποιούν πως τελικά μοιάζουν πολύ περισσότερο από ό,τι νόμιζαν, για τα αφηγήματα που χτίζουμε για τον εαυτό μας και τα καλούπια μέσα στα οποία προσπαθούμε να χωρέσουμε τις ζωές μας μέχρι η πραγματικότητα και ο αληθινός έρωτας να τα γκρεμίσει ολοσχερώς, για το ευτυχισμένο τέλος και όλους τους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους μπορεί αυτό να δομηθεί για την καθεμιά μας. Είναι αδιαμφισβήτητο: η Emily Henry είναι η βασίλισσα της ρομαντικής κομεντί.
