Πόσο εύκολο είναι να αφηγηθείς μια ιστορία με αρχή, μέση και τέλος μέσα σε τέσσερις σελίδες ; Αυτό δεν φάνηκε να εμποδίζει τους τρεις νέους δημιουργούς που κατέρριψαν τους οποιουσδήποτε περιορισμούς και αντίθετα τους μετέτρεψαν σε μια μοναδική ευκαιρία αποδεικνύοντας παράλληλα το ταλέντο τους. Ακόμα και το ασπρόμαυρο σχέδιο, που ίσως να μην αποτελεί από τις πρώτες προτιμήσεις ενός αναγνώστη, εδώ μετατρέπεται σε προσόν με βάση το σχέδιο και την σκίαση. Να πούμε κάπου εδώ που το θέμα είναι κυρίως αυτό που δίνει την περισσότερη ελευθερία, πράγμα που αντικατοπτρίζεται και στα έργα.
Έτσι, το πρώτο και άτιτλο έργο της Δάφνης Κεσκινίδου ασχολείται με την πιο μεταφυσική πλευρά του ζητήματος των εξωγήινων. Σε μια πόλη που φημολογείται η επιδρομή από εξωγήινα πλάσματα, το μυστικό μπορεί να βρίσκεται στον πιο κοντινό σου άνθρωπο. Σε ένα αστικό τοπίο που κυριαρχεί η αλλοτρίωση και η αποξένωση, η εισβολή ξένων στοιχείων ίσως να μην αποτελεί τελικά πρόβλημα. Αυτή η ανεπιτήδευτη απλότητα στο σχέδιο είναι περισσότερο μια υπενθύμιση ότι το στοίχημα βρίσκεται στις απλές σχεδιαστικές φόρμες, με το ίδιο να ισχύει και για την πλοκή του έργου.
Οι Εξωγήινες Διακοπές της Μαρλένας Παρλαβάντζα αντίθετα τοποθετούνται σε ένα τελείως φουτουριστικό περιβάλλον. Πρωταγωνιστές είναι δυο εξωγήινα πλάσματα που επιλέγουν να επισκεφτούν την Γη ως μέρος του διαγαλαξιακού τους ταξιδιού. Το σχέδιο εδώ βρίθει από λεπτομέρειες που έχουν σχεδιαστεί στον υπολογιστή, ενισχύοντας το φουτουριστικό στοιχείο, με το ασπρόμαυρο σχέδιο να αδικεί κάπως το έργο. Το στίγμα της οικολογίας και της περιβαλλοντικής ευαισθησίας είναι αυτό που κυριαρχεί ως εξαγόμενο από την ιστορία, πράγμα που αποτελεί ένα επιπλέον ενδιαφέρον στοιχείο στο έργο. Διδακτικό και συνάμα διασκεδαστικό θα μπορούσε άνετα να βγαίνει από τις σελίδες παιδικού βιβλίου.
Το επίσης άτιτλο έργο του Βασίλη Γέρκου δίνει ένα πιο αρρενωπό στυλ στην συλλογή. Συνεχίζοντας το φουτουριστικό κλίμα της προηγούμενης ιστορίας, δίνει μια γεύση κλασσικής sci-fi μάχης στο διάστημα. Δανειζόμενος σχέδιο και πλοκή από αμερικάνικα κόμικ τύπου Δικαστής Dredd, παρουσιάζουν το αρχέτυπο του αμερικάνου villain.Το σχέδιο με πολλές αρετές αλλά και την απειρία ενός φιλόδοξου νέου δημιουργού δημιουργεί μια ατμόσφαιρα που λειτουργεί θαυμάσια ως επίλογος αυτής της συλλογής. Είτε είστε φαν του είδους είτε όχι, αυτό το συλλογικό έργο είναι μια ενδιαφέρουσα σπουδή στα όρια και της δυνατότητες του κόμικ και μάλιστα από νέους δημιουργούς που δεν πρέπει να χάσετε.
