Harleen – All it takes is just several bad days
Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα πάρει με καλό μάτι αρχικά το Black Label της DC comics. Αφενός μου φαινόταν μία αποτυχημένη προσπάθεια να μιμηθεί τις ένδοξες εποχές της Vertigo, αφετέρου η διαρκής ενασχόληση αλλά και εμμονή που δείχνουν οι εκδότες του εν λόγω imprint με τον Batman και το σύμπαν του με είχε κάνει να αργήσω να ασχοληθώ με οποιονδήποτε από τους τίτλους της για αρκετό καιρό. Κι όμως εν τέλει αν κάποιος ψαχουλέψει λίγο τις ιστορίες της Black Label θα ανακαλύψει κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες, οι οποίες, παρόλο που ασχολούνται με τους ήρωες και το σύμπαν του Batman (αυτή η μάστιγα), όχι μόνο δεν καταντούν βαρετές και τετριμμένες αλλά προσθέτουν και κάποιες ιδιαίτερα στοιχεία στους ήδη γνωστούς για εμάς ήρωες. Το “Harleen” του Stjepan Šejić (Witchblade, Sunstone) είναι μία από αυτές.
Ο Κροάτης σχεδιαστής ο οποίος στην εν λόγω ιστορία χρεώνεται και το σενάριο, επιλέγει να μας διηγηθεί την ιστορία του Joker και της Harley Quinn και πως αυτοί κατέληξαν σε ένα από τα πιο εμβληματικά ζευγάρια της pop κουλτούρας μέσα από μία σκοτεινή και ενήλικη εκδοχή, η οποία τελικά καταλήγει να είναι μία από τις πιο συναρπαστικές κόμικ ιστορίες της χρονιάς.
Η κεντρική υπόθεση του “Harleen” στη βάση της είναι απλή. Η νεαρή ψυχίατρος Harleen Quinzel ισχυρίζεται ότι ανακάλυψε μία επαναστατική θεραπεία για την εγκληματικότητα της Gotham City. Οι προσπάθειές της όμως για να την προωθήσει πέφτουν στο κενό, αφού κανένας δεν είναι διατεθειμένος να χορηγήσει την έρευνά της. Ώσπου μία μέρα σαν όλες τις άλλες η Harleen θα συναντήσει τον Joker σε μία αναμέτρησή του με τον Batman και θα τη γλυτώσει από θαύμα – ή τουλάχιστον έτσι νομίζει αρχικά η ίδια. Μετά από αυτήν την “τυχαία” συνάντηση, τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
Ο χαρακτήρας της Harley Quinn που μας σύστησαν οι Bruce Timm και Paul Dini μέσα από το Batman: The Animated Series αποτελεί από μόνος του μία ιδιόρρυθμη κατάσταση. Από τη μία η παιδική σύσταση της σειράς, αλλά και τα μετέπειτα retelling της ηρωίδας έχουν “εξευγενίσει” τόσο τον ίδιο τον χαρακτήρα όσο και το origin story της καταντώντας την έναν μάλλον τετριμμένο και βαρετό χαρακτήρα. Από την άλλη, μετά τις πρόσφατες ενσαρκώσεις της ιδιαίτερα στις ταινίες αλλά και στα κόμικς της DC φαίνεται ότι οι δημιουργεί έχουν επιλέξει να λησμονήσουν ένα κομβικό χαρακτηριστικό της: το ότι ο χαρακτήρας της είναι ένα αποτέλεσμα μίας καταχρηστικής σχέσης, που δεν έχει οποιονδήποτε σκοπό ή στόχο να ρομαντικοποιήσει τις επαφες της με τον Joker.
Δε λέμε ότι οι χαρακτήρες δε θα έπρεπε να εξελίσσονται, όμως ο τρόπος με τον οποίο πρέπει να γίνεται αυτή η εξέλιξη θα πρέπει να πηγαίνει τον χαρακτήρα πρως τα μπροστά και όχι να τον μετατρέπει σε ένα είδους κακού role model, όπως γίνετε πλέον με πολλούς ήρωες της μαζικής κουλτούρας (βλέπε Harley, Deadpool αλλά και Joker).
Η σειρά του Šejić δίνει αυτή την απαραίτητη ώθηση που χρειάζεται ο χαρακτήρας για να πάει προς τα μπροστά. Το “Harleen” είναι μία σκοτεινή ιστορία όπου η χημεία των δύο χαρακτήρων μπαίνει στο μικροσκόπιο και εξελίσσεται μέσα από την εξονυχιστική έρευνα της ψυχιάτρου Harleen Quinzel. Αν και η σειρά είναι μικρή σε τεύχη, το σενάριο αναπτύσσεται μέσα από τρία κεφάλαια 65 περίπου σελίδων δίνοντάς μας άπλετο χρόνο να μελετήσουμε και να κατανοήσουμε τη Harley, τον Joker, τον Batman, ακόμα και τον Two Face, ο οποίος παίζει και αυτός έναν πολύ σημαντικό ρόλο στην ιστορία. Το σχέδιο αν και σχετικά απλό, καταφέρνει να πλέξει τον σκοτεινό κόσμο της Gotham city με έναν μοναδικό και πολύ ιδιαίτερο τρόπο. Η πόλη του Batman έχει έναν εξίσου σημαντικό ρόλο όσο και οι ήρωες που την κατακλύζουν. Και ο Šejić δεν παραλείπει να μας το θυμίζει συνέχεια αυτό με το απλό αλλά, επιβλητικό σχέδιό του.
Άν έπρεπε να εντοπίσουμε ίσως ένα αρνητικό στοιχείο στο Harleen, αυτό θα ήταν το ότι στην προσπάθειά του να πλέξει δύο ιστορίες στον περιορισμένο χρόνο του κάπου χάνεται, αφού όπως είναι φυσικό ο συγγραφέας θέλει να δώσει έμφαση κυρίως στη σχέση του Joker και της Harley Quinn, καταλήγοντας έτσι να μετατοπίσει το subplot του Two Face σε μία δεύτερη μοίρα. Δεν είναι ότι η ιστορία του είναι βαρετή, απλά σίγουρα δεν της δίνεται το ενδιαφέρον που δίνεται στην κύρια ιστορία και καταλήγει έτσι πολλές φορές να τραβάει το όλο σύνολο λίγο πίσω. Αυτό το μικρο ψεγάδι ωστόσο δεν είναι αρκετό για να μειώσει την αξία του εν λόγω κόμικ. Το Harleen μπορεί να μην είναι αρκετό για να θυμίσει τις ένδοξες εποχές της Vertigo ή για να αντιπροσωπεύσει από μόνο του όλο το Black Label, είναι όμως μία πολύ δυνατή και ενδιαφέρουσα ιστορία, η οποία μπλέκεται με έναν πολύ ενδιαφέρον τρόπο στο σύμπαν της DC, χωρίς όμως να εξαρτάται η ταυτότητά του αποκλειστικά από την DC. Το “Harleen”, μπορεί να διαβαστεί με πολύ ενδιαφέρον και από άτομα τα οποία μπορεί να μην έχουν ουδεμία σχέση με το σύμπαν της DC. Το κόμικ του Stjepan Šejić δεν ενδιαφέρεται για τις ταυτότητες. Δεν το νοιάζει να αυτοπροσδιοριστεί ως ένα superhero κόμικ, ούτε ως ένα DC comic. Το ενδιαφέρει να πει μία καλή ιστορία. Και σε αυτό τα καταφέρνει περίφημα.
About the Authors
Άλκης Καζαμίας Ο Άλκης όταν ήταν μικρός ήθελε να γίνει anime. Αργότερα σοβαρεύτηκε και τώρα κυνηγάει την καριέρα του Bounty Hunter στον Tatooine. Στον ελεύθερό του χρόνο σπουδάζει θεατρολογία στο ΕΚΠΑ και του αρέσει οτιδήποτε τον μεταφέρει σε μακρινούς γαλαξίες, η δυνατή μουσική και το ανελέητο κράξιμο.
Related Posts
SmassPodcasts #15: Ο Batman στην οθόνη →
Ο Batman στην οθόνη (μέρος Β’): Η μοντέρνα εποχή των κόμιξ και η προέκτασή της σε άλλα μέσα →
Ο Batman στην Οθόνη (Μέρος Α’) – Aπό τη δημιουργία ως τα φωτεινά ’60s →
