Ηλίας Κυριαζής: Ας μου δώσουν τους losers και τους ξεχασμένους χαρακτήρες
Με αφορμή τόσο την φετινή έκδοση στα ελληνικά του Dirk Gently αλλά και την επανέκδοση του Μανιφέστου, μιλήσαμε με τον Ηλία Κυριαζή, έναν από τους αγαπημένους μας Έλληνες σχεδιαστές για το πως βλέπει σήμερα το Μανιφέστο, με ποιον υπερήρωα θα ήθελε (ή όχι) να δουλέψει και με τι project δε-μπορεί-να-πει-πως-ασχολείται…!
1 )Πως είναι οι συνθήκες εργασίας για έναν Έλληνα κομίστα στο εξωτερικό, οι εργασιακές σχέσεις στα “μεγάλα μαγαζιά”;
Το «Έλληνας» δεν έχει και τρομερή σημασία καθώς οι μισοί –αν όχι οι περισσότεροι- καλλιτέχνες που δουλεύουν στα αμερικάνικα κόμικς είναι εκτός ΗΠΑ πια. Προφανώς δεν έχει κάποια σύγκριση με τις συνθήκες δουλειάς εδώ πέρα, ειδικά στον όγκο δουλειάς που καλείται να βγάλει κανείς. Όσο για τα «μαγαζιά», από εταιρία σε εταιρία διαφέρει… όσο μεγαλύτερος εκδότης τόσο και πιο επαγγελματική η αντιμετώπιση.
2) Με μια εμπειρία διεθνή, πως κρίνετε την κατάσταση στην ελληνική σκηνή κόμικ στην Ελλάδα σε επίπεδο ποιότητας και δημιουργικότητας;
Σε καλλιτεχνικό επίπεδο πάμε πολύ καλά, ειδικά σε σχέση με το που ήμασταν δέκα χρόνια πριν. Δυστυχώς ο μόνος τρόπος να πάμε στο επόμενο level είναι με πολύ πιο εντατική παραγωγή που αυτή τη στιγμή η αγορά εδώ δεν μπορεί να σηκώσει. Η ποιότητα της δουλειάς σου δεν ανεβαίνει άμα δε σχεδιάσεις (κάποιες εκατοντάδες) σελίδες και αυτό δεν μπορείς να το κάνεις άμα δεν πληρωθείς για αυτές γιατί πρέπει και να ζήσεις κιόλας. Το καλό είναι ότι η διεθνής αγορά δίνει μια ελπίδα – ένα τρόπο να απορροφηθεί το εγχώριο καλλιτεχνικό δυναμικό- αλλά προφανώς αυτό έχει τις δυσκολίες του λόγο σκληρού ανταγωνισμού.
3)Κρίνετε ότι η σκηνή επηρεαστεί από την κρίση, σε επίπεδο διανομής και περιεχομένου; Πως είναι σε σύγκριση πχ με αυτή της Αμερικής;
Ε προφανώς έχει ζορίσει πολύ το πράγμα. Και Αμερική έχει ζορίσει αλλά εκεί η διαφορά είναι ότι έχεις πολύ περισσότερα options. Υπάρχουν οι υψηλά αμειβόμενες δουλειές, υπάρχουν και οι λιγότερο αλλά είναι πολύ μεγαλύτερη η παραγωγή – άλλο να έχεις χαμηλό page rate και να πληρώνεσαι για ένα τεύχος το μηνά και άλλο για ένα αλμπουμάκι το χρόνο στο con.
4)Στα social media αφήνετε να εννοηθεί πως δουλεύετε σε κάποιον άτυπο διάδοχο του Μανιφέστου. Τι ακριβώς σχεδιάζετε
Δεν μπορώ να μιλήσω για τη νέα μου σειρά πριν την ανακοινώσει ο εκδοτικός οίκος αλλά αναφερόμουν σε οπτική συγγένεια, όχι απαραίτητα σεναριακή. Παρόμοιο εμφανισιακά setting και χαρακτήρες. Αλλά σίγουρα όχι κάτι τόσο «καθημερινό».
5)Πως βλέπετε το Μανιφέστο τώρα, αρκετά χρόνια μετά την πρώτη του έκδοση;
Είναι κάτι που έκανα στα 20τόσα μου, το αγαπάω ακόμα αλλά δεν είμαι ο ίδιος άνθρωπος πια. Είναι κάτι που θέλω να μείνει in print και αρέσει πολύ που το ανακαλύπτουν νέοι αναγνώστες αλλά συγχρόνως θεωρώ ότι αυτοί που τους άρεσε αδικούν τον εαυτό τους αν μείνουν σε αυτό και δεν τσεκάρουν και τις μεταγενέστερες, πιο άρτιες δουλειές μου.
6) Έχετε αρκετές ιδέες για υπερήρωρες, όπως φαίνεται από σχέδια που κατά καιρούς αναρτάτε στα social media. Από τους μεγάλους ήρωες, με ποιον θα θέλατε να ασχοληθείτε, σε σενάριο και σχέδιο;
Με όλους και κανένα. Προφανώς θα το ήθελα για επαγγελματικούς λόγους και οκ, για να χαρεί ο έφηβος εαυτός μου αλλά με καθαρά καλλιτεχνικά κριτήρια αυτό που θα προτιμούσα είναι όσο πιο B-list χαρακτήρας γίνεται (για μεγάλη εταιρία λέμε πάντα). Καλύτερα κάτι που θα μπορούσα να αφήσω το δικό μου στίγμα και να πω τις δικές μου ιστορίες από το να κοιτάω αν το όραμα μου για το χαρακτήρα συμβαδίζει με αυτό της Disney ή της Warner Bros. Ας μου δώσουν τους losers και τους ξεχασμένους τους και ας με αφήσουν σε μια γωνίτσα να παιξω.
7)Πως είναι για έναν καλλιτέχνη που κάνει κόμικ και γράφει σενάρια να δουλεύει με ξένο σενάριο;
Αν είναι καλή η χημεία με το συνεργάτη μια χαρά. Μου λείπει κάπως να γράψω και ψιλοπαλεύω μια ιδέα στα διαλλείματα από το project-για-το-οποίο-δεν-μπορώ-ακόμα-να-μιλήσω αλλά έχει πολύ ενδιαφέρον το να κοιτάς τι μπορείς να χτίσεις έχοντας ένα δεδομένο κείμενο.
8)Στο Dirk Gently έπρεπε να μεταφέρετε ουσιαστικά μια ιστορία που πρώτη κυκλοφόρησε σαν βιβλίο και αργότερα σε τηλεοπτική σειρά. Νιώσατε περιορισμένος; Τι είχε να προσφέρει η τέχνη που κόμικ που δεν το είχαν οι δύο προηγούμενες;
To Dirk Gently ήξερα τι ήταν και τι θα καλούμουν να κάνω από την πρώτη στιγμή. Είχε το καλό της έξτρα προβολής και το κακό (από το Salmon of Doubt και μετά) ότι θα έπρεπε να σχεδιάζω χαρακτήρες που θα μοιάζουν με τους ηθοποιούς, κάτι που δεν συμπαθώ ιδιαίτερα. Ευτυχώς το βάρος αυτού έπεσε κυρίως στη Dani Strips οπότε όλα καλα.
9) Έχετε ασχοληθεί πολύ με την επιστημονική φαντασία. Πως μπορεί ένα έργο να καταπιαστεί με τους κινδύνους της τεχνολογία χωρίς να πέσει στην παγίδα της τεχνοφοβίας;
Δεν θεωρώ ότι έχω καταφέρει πάντα να την αποφύγω αυτή την παγίδα. Δυστυχώς ακόμα και αν μια τεχνολογική ιδέα σου κεντρίσει το ενδιαφέρον αυτό που δημιουργεί δράμα και ένταση είναι όταν τα πράγματα πάνε στραβά. Μετά προσπαθείς απλά να ρυθμίσεις τις ισορροπίες για να μην φανεί ότι λες το αντίθετο από αυτό που πιστεύεις. Αν πχ κάτι σαν το Elysium του «Elysium Online» εμφανιζόταν στην πραγματικότητα θα το θεωρούσαν υπέροχο.
10) Από τις συνεργασίες που έχετε κάνει, ποια σας φάνηκε πιο ξεχωριστή και για ποιο λόγο;
Θα ξεχώριζα τη συνεργασία μου με τους Jay Faerber και Brian Joines σε SECRET IDENTITIES καθώς και με τον Aubrey Sitterson στους G.I.Joe για τους ίδιους λόγους: καλή συνεννόηση, εμπειρία στη συγγραφή κόμικς και μου έδειχναν απεριόριστη εμπιστοσύνη. Επίσης λατρεύω τη δουλειά που κάνει η colorist στο επερχόμενο project μου που όπως είπα κρατάω ακόμα μυστικό.
About the Authors
Nίκος Γιακουμέλος Γεννήθηκε με μεγάλη επιτυχία αλλά μετά άρχισε καπου να δυσκολεύει το πράγμα. Σπούδασε Επικοινωνία και μετά αποφάσισε πως δεν του αρέσει να επικοινωνεί. Όνειρο του να μετακομίσει στην Σαχάρα όπου θα έχει ησυχία, αλλά μέχρι να το καταφέρει δουλεύει κωπηλάτης.
Related Posts
Προτάσεις για τα καλύτερα νεότερα αμερικάνικα κόμικς αυτή τη στιγμή εκεί έξω →
SmassPodcasts #21: Πρέπει τα comics να γυρίσουν στην υπερβολή; (συζητάμε με τον Ηλία Κυριαζή) →
The Kill Lock- Τελικά τα ανδροειδή ονειρεύονται ηλεκτρικά πρόβατα →
