Suntan- Ένα σπουδαίο, αλλά άνισο καλοκαίρι…
Το καλοκαίρι στα ελληνικά νησιά, όσο και αν μισούμε τις γραφικότητες, πρέπει να παραδεχθούμε πως έχει μια ανεξάντλητη δυναμική ζωής, ενέργειας και ερωτισμού. Είναι κάτι πολύ παραπάνω από μια ημερολογιακή εποχή-περισσότερο μοιάζει με ψυχολογική κατάσταση ή βακχική ιεροτελεστία, έστω και κουτσουρεμένο από τις ελλείψεις που έχει επιφέρει η κρίση και η ανεργία.
Αυτό βέβαια ισχύει πολύ περισσότερο για τους νέους, που έχουν την σωματική ρώμη και τον χρόνο να το απολαύσουν. Όμως το Suntan, του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου (Bank Bang,Wasted Youth) δεν εστιάζει στους νέους. Πολύ περισσότερο στέκει στους μεγαλύτερους, σε αυτούς που δεν έχουν ούτε χρόνο, ούτε την σωματική και, σημαντικότερο, την ψυχολογική δύναμη να αντέξουν αυτήν την βραδυφλεγή βόμβα που αποτελεί το καλοκαίρι, δίνοντας μας μια εκρηκτική και πολύ δύσκολη ταινία, στην οποία κυριαρχούν οι αντιθέσεις και η φρικτή συνειδητοποίηση πως η νιότη αν περάσει, δεν γυρνάει πίσω ποτέ, όσο και αν το προσπαθούμε…
Το film αφηγείται την ιστορία του Κωστή (Μάκης Παπαδημητρίου-Chevalier) ενός μεσήλικα, ο οποίος, τσακισμένος συναισθηματικά και επαγγελματικά, βρίσκει καταφύγιο στην Αντίπαρο ως γιατρός. Η χειμερινή ανία το κιτς και η “αστυνομική λογική” της ελληνικής υπαίθρου δίνεται με μια εκπληκτική σειρά πλάνων: από το μικρό μινιμάρκετ που κάνει έλεγχο στα τρόφιμα που ψωνίζει, ο πανταχού παρόν δήμαρχος, η παλαιακή “ντισκοτεκ”, οι κοτσονάτοι γερογαμπροί του χωριού, όλα αντανακλούν πρόσωπα και καταστάσεις που έχουμε ζήσει χιλιάδες φορές στην επαρχία. Την χειμωνιάτικη ραστώνη έρχεται να ταράξει το καλοκαίρι, που φέρνει κόσμο και την Άννα ( η πρωτοεμφανιζόμενη Ελλη Τρίγγου) με την παρέα της στην ζωή του Κωστή, για να ανατρέψει την θλίψη, την ηρεμία και την λογική του μοναχικού γιατρού.
Ο Παπαδημητρόπουλος δομεί την ταινία πάνω στην οξύτητα των αντιθέσεων : χειμώνας-καλοκαίρι, γηρατεία-νιότη, μοναξιά-παρέα, ρούχα-γυμνό, μονογαμία-ελευθεριακότητα. Ο χαρακτήρας του Μάκη Παπαδημητρίου φαίνεται να συνειδητοποιεί εξαρχής πως μια μάχη μεταξύ των δύο καταστάσεων είναι ήδη χαμένη και έτσι προσπαθεί, μαγεμένος από την ωμή σεξουαλική ενέργεια της Άννας να ακολουθήσει. Μόνο που δεν μπορεί. Όχι τελείως. Μπορεί να έχει κάποια μικρή επιτυχία στο να υποκρίνεται, ωστόσο αυτό δεν κρατά πολύ. Αυτό το γκρέμισμα των προσδοκιών, το μάταιο κυνήγι μιας εποχής φαντασιακής και πραγματικής γίνεται τελικά η βάση όλη της ταινίας. Οι πληγές που αφήνει μια τέτοια συνειδητοποίηση, πως μια ζωή ολόκληρη τελείωσε και πλέον δεν υπάρχει καμία ελπίδα επανάκτησης της, είναι πολύ βαθιές και είναι τελικά αυτές που απελευθερώνουν το σκοτάδι στον ήρωα.
Ο σκηνοθέτης δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να δομήσει αυτή την ρωγμή στον ψυχισμό ενός ανθρώπου, χωρίς τον κατάλληλο ηθοποιό. Ο Μάκης Παπαδημητρίου, συνεχίζοντας την λαμπρή πορεία του από το εξαιρετικό Chevalier, αποδεικνύει για άλλη μια φορά πόσο βιρτουόζος ηθοποιός είναι, παραδίδοντας μια εκπληκτική ερμηνεία η οποία καθιστά και την ταινία τόσο δύσκολη, με την καλή έννοια. Καταφέρνει και σφίγγει το στομάχι του θεατή η αμηχανία με την οποία πλησιάζει την νεαρή παρέα, αγωνιούμε όταν πλέον τον κυριεύει η μανία, και τέλος, πανικοβαλλόμαστε όταν χάνει κάθε έλεγχο…
Ωστόσο, ο Παπαδημητρίου δεν είναι μόνος του. Το βλέμμα του θεατή μαγνητίζεται και από την νεαρή Ελλη Τρίγγου, η οποία μόλις αποφοίτησε από την Δραματική σχολή. Η γεμάτη σφρίγος φιγούρα της ενεργοποιεί ένα ανομολόγητο πάθος. Αυθάδης στα όρια του χυδαίου, ελεύθερη μέσα σε μια άλλου επιπέδου καταπίεση, είναι ο καταλύτης χωρίς τον οποίο δεν θα μπορούσε να γίνει τίποτα.Τόσο χάρη στο γυμνό σώμα όσο στην ενέργεια που αναβλύζει από το physic της, καταφέρνει να γίνεται ένα τέλειο πρόσωπο και σύμβολο για το καλοκαίρι και όσα αυτό σημαίνει.
Η ταινία δεν είναι τέλεια. Πολλές φορές φαίνεται πως ο ρυθμός της βιάζεται και φαίνεται πως τρέχει, ενώ συχνά χρειάζεται να καταφύγει σε κάποια deus ex machina τεχνάσματα για να καταφέρει να προχωρήσει την δύσκολη ιστορία της (που πολλοί σκηνοθέτες θα την μεταχειρίζοταν σαν ένα άψυχο ερωτικό ψυχολογικό θρίλερ του σωρού). Ωστόσο το Suntan, καταφέρνει να γίνει μια πολύ δυνατή κινηματογραφική εμπειρία, που σίγουρα δεν θα σας αφήσει ασυγκίνητους.
About the Authors
Nίκος Γιακουμέλος Γεννήθηκε με μεγάλη επιτυχία αλλά μετά άρχισε καπου να δυσκολεύει το πράγμα. Σπούδασε Επικοινωνία και μετά αποφάσισε πως δεν του αρέσει να επικοινωνεί. Όνειρο του να μετακομίσει στην Σαχάρα όπου θα έχει ησυχία, αλλά μέχρι να το καταφέρει δουλεύει κωπηλάτης.
Related Posts
