Το Harry potter and the cursed child κι εμείς.
Τι περιμένουμε από το Harry potter and the cursed child; Ή πιο σωστά: Τι θα μπορούσαμε να περιμένουμε από το Harry potter and the cursed child που δε θα δούμε; Που θα κινηθεί αυτή η ιστορία και τι σχέση έχει με τα 7 βιβλία; Αφού δεν ξέρουμε τις απαντήσεις και αφού μια περιέργεια την έχουμε, θα προσπαθήσουμε να μαντέψουμε τι συμβαίνει
1. Ποιος είναι ο κακός σε αυτή την ιστορία;
Από την επίσημη περίληψη της νέας ιστορίας μαθαίνουμε πως η παράσταση αφορά την αντιμετώπιση της οικογενειακής κληρονομιάς από τον δεύτερο γιο των Ginny Weasly και Harry Potter, τον Albus Severus Potter. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον όμως έχει η παρακάτω φράση: «Καθώς το παρελθόν και το παρόν μπερδεύονται, πατέρας και γιος μαθαίνουν την άβολη αλήθεια: μερικές φορές, το σκοτάδι έρχεται από αναπάντεχες μεριές.»[1]
Είναι σαφές πως αυτή τη φορά ο εχθρός δεν είναι ο Άρχοντας του Σκότους, που έχει νικηθεί, αλλά ένα άλλο σκοτάδι… Δεν είναι η πρώτη φορά που το κοινό της J.K.Rowling έρχεται αντιμέτωπο με κάτι τέτοιο. Ο Harry αυτό το σκοτάδι το έχει ήδη συναντήσει στη συμπεριφορά των συμμαθητών του αλλά και σε συγκρούσεις με δικούς του ανθρώπους, όπως ο Ron και ο Lupin. Το έχει βρει ακόμα και μέσα του, όταν, για παράδειγμα δεν μπορούσε να ελέγξει τη ζήλια και το θυμό του.
Όμως όλα αυτά τα περιστατικά λίγο πολύ περιτριγυρίζονταν από το σκοτεινό κλίμα που δημιουργούσαν οι δυνάμεις του Voldemort και των Θανατοφάγων. Τώρα που όλα αυτά έχουν νικηθεί από πού έρχεται το σκοτάδι; Θα επιχειρηθεί μια διεισδυτική ανατομία της κοινωνίας των μάγων, που πάσχει και μετά την ήττα των Σκοτεινών Τεχνών ή πρόκειται για μια ψυχολογική προσέγγιση αποκλειστικά της σχέσης πατέρα- γιού;
2. Στηρίζεται η ιστορία στα προηγούμενα βιβλία;
Δυστυχώς ναι. Στο τέλος του έβδομου βιβλίου ο Albus Severus Potter λίγο πριν επιβιβαστεί στο Hogwarts Express, για να πάει στο σχολείο του για πρώτη φορά, ρωτάει τι κοιτάνε όλοι αυτοί που στρέφουν το βλέμμα τους στον Harry. Ο Harry και η Ginny τον ονόμασαν Albus Severus χωρίς ποτέ να του πουν τίποτα; Επανέλαβαν τη βλασφημία των Darsley που έκρυβαν την πραγματική αιτία θανάτου των Potter και τη σημασία του σημαδιού που είχε ο Harry στο μέτωπό του;
Γνωρίζοντας πόσο υπέφερε από τα βλέμματα των συμμαθητών του ο Harry άφησαν τον Albus Severus μαζί με τα προβλήματα ενός 11χρονου μάγου που αποχωρίζεται τους γονείς του να αντιμετωπίσει το ίδιο πρόβλημα και να μάθει την αλήθεια στο Hogwarts; (Είναι βέβαια μια διαρκής απορία το τι είχε συμβεί κατά το πρώτο έτος του JAmes Serius Potter και γιατί ο πρωτότοκος δεν τα είχε ξεφουρνίσει όλα στο μικρό γιο).
3. Θέλουμε να δούμε αυτή την παράσταση;
Πώς γίνεται να πούμε όχι; Θέλουμε και επειδή μάλλον δεν γίνεται φωνάζουμε: «Χαριποτερικοί όλων των χωρών ενωθείτε και ζητήστε το βιβλίο που σας αξίζει».
Υπάρχει, όμως, ένα γενικότερο ερώτημα για τη συνέχιση αυτής της ιστορίας. Αυτοί οι χαρακτήρες τελικά είναι ζωντανοί. (Το Σεπτέμβρη η Rowling τουίταρε για την πρώτη μέρα του James Serius Potter στο Hogwarts και για το ότι μπήκε στο Gryffindor.- Κάποια στιγμή θα μάθουμε από το τουίτερ και για το θάνατο του Χάρι;)
Αυτή η αντιμετώπιση των ηρώων προκαλεί μια ευχάριστη αμεσότητα αλλά ταυτόχρονα συμβαδίζει και με το κλίμα της εύκολης και υπερβολικής κατανάλωσης πληροφοριών, που προωθεί μερίδα του σύγχρονου τύπου και που δε σχετίζεται με την απόλαυση της ανάγνωσης ενός λογοτεχνικού έργου, κυρίως γιατί μειώνει τη συμμετοχή του αναγνώστη στα άγραφα κομμάτια της ιστορίας. Πρόκειται για μια νέα πρόταση αντιμετώπισης του έργου; Μήπως είναι καλύτερο οι ήρωες να μένουν κλεισμένοι στα βιβλία τους και να βγαίνουν από αυτά μόνο όταν υπάρχει σοβαρός λόγος προσφέροντας μας ολοκληρωμένες εμπειρίες;
[1] As past and present fuse ominously, both father and son learn the uncomfortable truth: sometimes, darkness comes from unexpected places.
