Wolfwalkers- Περπατώντας με τους λύκους

Άλκης Καζαμίας Από Άλκης Καζαμίας 5 Λεπτά Ανάγνωσης

Το 2020 ήταν αναμφίβολα μία επιζήμια χρονιά για τον κινηματογράφο. Πάρα πολλές ταινίες που ανέβαλαν την κινηματογραφική τους πρεμιέρα για το 2021 ή και πιο μετά, ενώ όσες βγήκαν επέλεξαν τον “μονόδρομο” των streaming πλατφορμών, δίνοντας έτσι την εύκολη (ας πούμε) και σαφέστατα πιο ασφαλή λύση παρακολούθησής τους από το σπίτι. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα λοιπόν να δούμε σίγουρα λιγότερες ταινίες (μην ξεχνάμε άλλωστε ότι για περίπου δύο μήνες σταμάτησαν όλες οι παραγωγές ταινιών σε σχεδόν όλον τον κόσμο), σίγουρα όμως βοήθησε στο να ξεχωρίσουμε κάποιες πολύ ιδιαίτερες και όμορφες ταινίες. Μία από αυτές ήταν και η Ιρλανδική ταινία Wolfwalkers, η οποία βρήκε στέγη κάτω από τη συνδρομητική πλατφόρμα της Apple+. H ταινία βγήκε από τον μάστορα του indie animation Tom Moore και πρόκειται για μία από τις πιο όμορφες και ιδιαίτερες ταινίες της φετινής χρονιάς.

Τα γεγονότα του Wolfwalkers διαδραματίζονται σε μία μικρή επαρχιακή πόλη της Ιρλανδίας το 1650. Οι κάτοικοι αυτής της πόλης ζούνε με τον διαρκή φόβο για του λύκους που ζούνε στο δάσος έξω από την πόλη τους. Ώσπου μία μέρα ένα κορίτσι, η Ρόμπιν θα ακολουθήσει κρυφά τον πατέρα της σε μία εξόρμησή του στο δάσος, θα συναντήσει τη Mabe μία μικρή πολεμίστρια, η οποία έχει το χάρισμα να μεταμορφώνεται σε… λύκο. Έτσι λοιπόν θα αναπτυχθεί μία όμορφη αλλά απαγορευμένη φιλία, η οποία θα δοκιμαστεί μέσα από τις προκαταλήψεις των κατοίκων της πόλης αλλά και από τον δυνάστη του χωριού τον σατανικό Oliver Cromwell ο οποίος μισεί τους λύκους και θα κάνει τα πάντα για να τους εξολοθρεύσει.

Το Wolfwalkers δημιουργήθηκε από το στούντιο Cartoon Saloon που μας έδωσε το αριστουργηματικό The Breadwinner, και αποτελεί το τρίτο μέρος της Ιρλανδικής Τριλογίας του Τομ Μουρ μετά τα The Secret of Kells του 2009 και το Song of the Sea του 2014. Η εν λόγω τριλογία, παρουσιάζει μέσα από την πανέμορφη τέχνη του animation πειραγμένους ιρλανδικούς μύθους και αποτελεί το αντίπαλο δέος της Disney και της Pixar αφού και οι δύο αυτές ταινίες αναμετρήθηκαν για τα Όσκαρ καλύτερης ταινίας animation σε εκείνες τις χρονιές. Και το Wolfwalkers είναι μία ταινία που πραγματικά δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις ταινίες μεγαθήρια των αντίπαλων εταιριών. Το πανέμορφο hand drawn animation θυμίζει κάτι μεταξύ πορσελάνινης ζωγραφικής και ψυχεδελικής τοπογραφίας καθώς σε κάνει να χάνεσαι στα πανέμορφα Ιρλανδικά τοπία. Η αισθητική αλλά και ο τρόπος με τον οποίο αποδίδονται οι χαρακτήρες καθώς και η αέρινη κινησιολογία των φιγούρων αποδεικνύουν ότι τα μικρότερα στούντιο δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τα αντίστοιχα μεγαθήρια στον χώρο του animation.

Οι ερμηνείες του Wolfwalkers είναι εξαιρετικές. Η φωνή της Honor Kneasfy (Sherlock) αποδίδει εύστοχα τον ρόλο της ανήσυχης Robin όμως η πραγματική αποκάλυψη είναι η νεοφερμένη Eva Whittaker στον ρόλο της Mabe, καθώς μας παρουσιάζει έναν πολυεπίπεδο χαρακτήρα με πάρα πολλές εναλλαγές στη διάθεση αλλά και στο εύρος της φωνής της. Εξαιρετική δουλεία γίνεται και από τον Sean Bean (Game of Thrones, The Martian), ο οποίος από ότι φαίνεται πάει για τα καλά να εγκαθιδρυθεί επίσημα ως character actor, αλλά και τον Simon McBurney (Carnival Row) που με τη βαθειά φωνή του δίνει ζωή σε έναν ανατριχιαστικό Oliver Cromwell. Ειδική μνεία πρέπει να γίνει και στο υπέροχο soundtrack του Γάλλου συνθέτη Bruno Coulais και της Ιρλανδής Kíla, οι οποίοι δημιουργούν μία μουσική επηρεασμένη από την ιρλανδική κουλτούρα που ντύνει πανέμορφα την ταινία.

Φυσικά θα ήταν ψέμα αν λέγαμε ότι η ταινία δεν έχει βαθύτατες επιρροές από την Disney. Από τον τρόπο που επιλέγει να διηγηθεί την ιστορία μέχρι τον τρόπο που απεικονίζει τις τελικές μάχες, αλλά και τους ίδιους τους χαρακτήρες η επίδραση που έχει ασκήσει η μητέρα του animation είναι ολοφάνερη. Το Wolfwalkers όμως δεν καταλήγει να γίνει απλά άλλος ένας κλώνος της Disney. Αντιθέτως, ο Moore όντας ένας έμπειρος σκηνοθέτης χρησιμοποιεί αυτές τις επιρροές και τις αναπτύσσει δίνοντας έτσι στην ταινία τη δικιά της ταυτότητα. Έτσι λοιπόν, καταφέρνει να ξεφύγει γρήγορα και εύκολα από την ντισνεϋκη ταμπέλα δημιουργώντας μία ιστορία που μπορούν πολύ εύκολα να παρακολουθήσουν μικροί και μεγάλοι. Το Wolfwalkers είναι μία ωδή στην τέχνη του animation κυρίως όμως είναι ίσως ένα από τα πιο όμορφα κινηματογραφικά παραμύθια της χρονιάς. Και σίγουρα μετά από μία τόσο δύσκολη χρόνια όλοι μας έχουμε ανάγκη από ένα καλό παραμύθι.

Μοιραστείτε το Άρθρο
Ο Άλκης όταν ήταν μικρός ήθελε να γίνει anime. Αργότερα σοβαρεύτηκε και τώρα κυνηγάει την καριέρα του Bounty Hunter στον Tatooine. Στον ελεύθερό του χρόνο σπουδάζει θεατρολογία στο ΕΚΠΑ και του αρέσει οτιδήποτε τον μεταφέρει σε μακρινούς γαλαξίες, η δυνατή μουσική και το ανελέητο κράξιμο.