Το καλοκαίρι για τις αμερικάνικες σειρές δεν είναι μια νεκρή περίοδος. Αντίθετα για πολλές από αυτές είναι μια ευκαιρία να δείξουν τι αξίζουν και να αγαπηθούν απ’ το κοινό, αφού πολλές απ’ τις σειρές που προβάλλονται μέσα στη χρονιά διακόπτονται για να επανεκκινήσουν από το Σεπτέμβρη. Διάφορες παραγωγές έχουν αρπάξει αυτή την ευκαιρία και έχουν αγαπηθεί απ’ το κοινό, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το Stranger Things, που μας καθήλωσε πέρσι το καλοκαίρι, αλλά και άλλες, όπως το American Gods και το Preacher.
Το The Mist, που είναι βασισμένο στη νουβέλα «Η Ομίχλη» του Stephen King, είχε τη δυνατότητα κι αυτή να αρπάξει την ευκαιρία της και να μας δώσει μια ωραία horror σειρά. Όμως αντίθετα βλέποντας κανείς το Mist έχει την εντύπωση ότι σε αυτήν την ιστορία όλα πήγαν λάθος. Ξεκινώντας απ’ τη φιλόδοξη προσπάθεια να δημιουργήσουν τη δικιά τους ιστορία στα πλαίσια του φαινομένου της ομίχλης, που μας έχει χαρίσει ο Stephen King, οι δημιουργοί της σειράς κατάφεραν μεν να επεκτείνουν τον κόσμο που κινδυνεύει απ’ την ομίχλη, αλλά τελικά μας έδωσαν ένα κακό αποτέλεσμα.
Τι μας έφταιξε περισσότερο όμως στη σειρά; Ιδού:
1) Ο υπεράνθρωπος Kevin
Τον Kevin τον γνωρίζουμε ως έναν καλό οικογενειάρχη, ο οποίος όταν πέφτει η ομίχλη αντανακλαστικά ψάχνει τρόπο για να βρει τη γυναίκα του Eve και την κόρη του Alex και να τις προστατέψει. Όμως είναι εγκλωβισμένος, αρχικά στο αστυνομικό τμήμα με τον Connor, τον αστυνομικό της περιοχής, που είναι ο πατέρας του Jay (που κατηγορείται ότι βίασε την Alex). Αφού καταφέρνει να ξεφύγει με τη βοήθεια δύο κρατούμενων και του Adrian, του κολλητού της κόρης του, ξαναβρίσκει τον Connor σε μία εκκλησία που καταφεύουν, όπου κι εκεί είναι εγκλωβισμένοι κι άλλοι αθώοι πολίτες.
Ο στόχος του Kevin σε όλη τη διάρκεια της σεζόν είναι να φτάσει στο εμπορικό κέντρο, όπου ξέρει ότι βρίσκονται η γυναίκα του και η κόρη του. Για να το καταφέρει αυτό, αυτός και η ομάδα του, θα βρεθούν σε πολλές δύσκολες καταστάσεις τις οποίες θα πρέπει να ξεπεράσουν. Φυσικά αυτό είναι λογικό… Η ομίχλη έχει τρομοκρατήσει ολόκληρη την πόλη και οι άνθρωποι συμπεριφέρονται κυρίως με βάση το αντανακλαστικό του φόβο τους.
Όμως ο Kevin δεν βρίσκει τρόπους για να ξεπερνάει τα προβλήματα που βρίσκει, οι οποίοι να ανταποκρίνονται στον χαρακτήρα του. Αντίθετα, ο -μέχρι χθες- οικογενειάρχης και συγγραφέας παιδικών βιβλίων, γίνεται ένας badass ήρωας που μπορεί εύκολα να επιτίθεται σε εχθρικούς στόχους, να αφοπλίζει κάποιον που τον στοχεύει, ακόμα και να κάνει χειρουργική επέμβαση παίρνοντας οδηγίες από ένα γιατρό, απλά μέσα από έναν ασύρματο.
Εξαιτίας όλου αυτού δύσκολα θα συμπαθήσει κανείς τον Kevin, τον οποίο ερμηνεύει ανεκτά ο Morgan Spector (Chuck, The Drop), ο οποίος όμως αδικείται όταν πρέπει περισσότερες φορές να σφίγγει τις γροθιές του παρά να καλλιεργεί τον χαρακτήρα του.
2) Η ακραία αντιπαθητική Eve
Υπάρχουν διάφοροι χαρακτήρες κατά καιρούς στις σειρές, οι οποίοι παίζουν ένα δεύτερο ρόλο, όμως τους θυμόμαστε γιατί ήταν απ’ τους πιο αντιπαθητικούς σε όλη τη σειρά. Συνήθως μάλιστα αυτοί βρίσκονται στο στρατόπεδο των καλών. Αλλά όλες τους οι κινήσεις, οι αποφάσεις τους, οι διάλογοί τους μας δημιουργούν μεγαλύτερο εκνευρισμό κι απ’ τη πιο δολοφονική κίνηση του κακού της σειράς. Επάξια την πρώτη θέση σε αυτή την κατηγορία έχει κερδίσει εδώ και χρόνια η Skyler στο Breaking Bad και δύσκολα θα τη χάσει για πολύ καιρό ακόμα. Στο πάνθεον αυτών των αντιπαθητικών δευτεραγωνιστών μπαίνει με την αξία της και η Eve.
Δεν αποκλείεται να φταίει γι’ αυτό η ψυχρή ερμηνεία της Alyssa Sutherland (Vikings, Spencer), η οποία σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να μας εμπνεύσει συμπάθεια για τον χαρακτήρα της. Όμως και οι σεναριογράφοι έβαλαν το λιθαράκι τους όταν έκαναν την Eve να έχει πάρει τις πιο επιπόλαιες και λανθασμένες αποφάσεις σε σχέση με τον Jay, προκειμένου να προστατέψει την κόρη της.
Ακόμα και όταν προσπάθησαν να την κάνουν ηγέτη της ομάδας που αποφασίζει να μην υπακούσει στην επιβολή του φόβου της πλειοψηφίας όσων είχαν εγκλωβιστεί στο εμπορικό κέντρο, η Eve διέψευσε τις προσδοκίες και συνέχισε να ενδιαφέρεται μόνο για την προστασία της κόρης της, αντί να ασχοληθεί περισσότερο με την ομάδα που την ακολούθησε. Δυστυχώς μάλιστα, αποδείχθηκε ότι κυρίως έφυγε για να απομακρύνει την Alex απ’ τον Jay και όχι για να μην πάρει μέρος στην παράνοια των εκδικητικών νόμων, που είχαν δημιουργήσει οι άλλοι εγκλωβισμένοι στο εμπορικό κέντρο.
3) Η κόντρα της Natalie Raven με τον πάστορα
Το Mist είναι μια σειρά γεμάτη side stories, τα οποία τελικά δεν εμπλουτίζουν, αλλά προσπαθούν να καθυστερήσουν την εξέλιξη της κεντρικής ιστορίας. Ένα από αυτά τα side stories είναι και η κόντρα που αναπτύσσεται σταδιακά μεταξύ του πάστορα Hill και της Natalie Raven.
Η κόντρα αναπτύσσεται σε ένα μοτίβο σύγκρουσης της οργανωμένης θρησκείας με μια αντίστοιχα ιδεαλιστική πίστη στη Φύση. Ο πάστορας θεωρεί ότι η ομίχλη είναι η έκφραση της δευτέρας παρουσίας και προσπαθεί να βοηθήσει τους εγκλωβισμένους συμπολίτες του να μετανοήσουν και να πιστέψουν, ώστε να σωθούν. Η Natalie όμως δεν τον πιστεύει και παρουσιάζει τη δική της ερμηνεία για την ομίχλη, η οποία, γι’ αυτήν είναι η εκδίκηση της φύσης για τα εγκλήματα της πόλης.
Η σύγκρουση τους βέβαια μας δίνει θετικές πλευρές μέσα από μια κριτική στη θρησκεία και στους τρόπους επιβολής της. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο παπάς δεν αρκείται στο κήρυγμα, αλλά με τη σιωπή του γίνεται συνένοχος στην προσπάθεια εξόντωσης των αιρετικών απόψεων της Natalie, από έναν φανατικό ενορίτη του. Και η τελική επικράτηση της Natalie ίσως μας προσφέρει μια από τις καλύτερες στιγμές της σειράς, όταν δείχνει πώς οι φοβισμένοι άνθρωποι μπορούν να ακολουθήσουν οποιονδήποτε τους πει ότι γνωρίζει τον τρόπο για τη σωτηρία τους και ότι μπορεί να τους οδηγήσει σε αυτήν.
Όμως, τελικά η λύση της σύγκρουσης μεταξύ τους έρχεται με έναν αρκετά αναμενόμενο τρόπο, που καταλήγει να σκιαγραφεί τα δύο μέρη σαν καρικατούρες, απέναντι στη φρίκη της ομίχλης.
4) Το δίδυμο Alex – Jay
Το Mist έκανε μια δυνατή αρχή όταν παρουσίασε τον βιασμό της Alex απ’ τον Jay με τον τρόπο που τις περισσότερες φορές εκτυλίσσονται περιστατικά βιασμού στην πραγματικότητα, αλλά αποσιωπώνται στο δημόσιο λόγο.
Η Alex μια έφηβη, που της αρέσει το αστέρι της ομάδας του σχολείου, πηγαίνει σε ένα πάρτι συμμαθητών της για να τον συναντήσει. Όμως επειδή οι γονείς της δεν της επιτρέπουν να πηγαίνει σε πάρτι, λόγω της ηλικίας της, την ξεγελάει το ποτό. Την επόμενη μέρα συνειδητοποίησε ότι την έχουν βιάσει και κατηγορεί τον Jay, τον οποίο είδε ο Adrian να είναι μαζί της στο δωμάτιο που κοιμήθηκε.
Ο Jay, που είναι απ’ τους δημοφιλείς μαθητές του σχολείου του αρνείται αμέσως τις κατηγορίες. Μάλιστα πέφτει εύκολα στα μαλακά, αφού τυχαίνει να είναι και ο γιός του αρχηγού της αστυνομίας της πόλης. Έτσι το βάρος της απόδειξης (ως συνήθως) πέφτει στην κοπέλα, που πρέπει να αποδείξει ότι λέει αλήθεια και μάλιστα υπό τον συναισθηματικό εκβιασμό που της ασκούν η κοινωνική κριτική, αλλά και οι επιθέσεις με πέτρες και σπρέι στο σπίτι της από τους φίλους του Jay.
Όμως αυτή η ιστορία, που αναδεικνύει την πραγματικότητα της πλειοψηφίας περιστατικών βιασμού της πραγματικής ζωής, αντιστρέφεται τελείως με την εξέλιξη της ιστορίας. Η συνύπαρξη της Alex και του Jay στο εμπορικό κέντρο, όταν έχει πια επικρατήσει η ομίχλη και το ερωτικό ειδύλλιο που δημιουργείται μεταξύ τους μοιάζει να είναι βγαλμένο απ’ τις πιο βαθιές και κλισέ συντηρητικές απόψεις, που συνεχώς αμφιβάλλουν αν η γυναίκα λέει αλήθεια για το βιασμό της ή αν στην πραγματικότητα το ήθελε.
Κάπως έτσι η Alex σταδιακά ερωτεύεται τον Jay, ο Jay γίνεται ξανά το καλό παιδί, που ποτέ δεν ήθελε να την πειράξει, αλλά παρεξηγήθηκε απ’ τις περιστάσεις και όλα συνεχίζουν να λειτουργούν ομαλά στην πόλη, που εντωμεταξύ συνεχίζει να απειλείται από την ομίχλη. Η σειρά επιλέγει λοιπόν να κάνει στην άκρη την κοινωνική κριτική, να δείξει ως πιθανότερη εξήγηση για τα φαινόμενα βιασμού τη σχιζοφρένεια (και όχι να αναδείξει τις κοινωνικές της αιτίες) και σαν κερασάκι στην τούρτα μας πλασάρει και ένα love story. Win – win δηλαδή!
5) Ο Adrian (Spoiler)
Ίσως η πιο παράλογη επιλογή των σεναριογράφων του Mist! Ο κολλητός της Alex, καταπιεσμένος απ τον πατέρα του που τον μισεί επειδή είναι γκέι, μετατρέπεται στα τελευταία επεισόδια στο απόλυτο κακό.
Ο Adrian που έχει βρεθεί στην ομάδα του Kevin και τον βοηθάει να βρει την οικογένειά του θα χειριστεί με τον πιο άκαρδο τρόπο κάθε εμπόδιο που θα εμφανιστεί μπροστά του. Θα κοροϊδέψει έξυπνα τον πάστορα στην εκκλησία για να απελευθερώσει την υπόλοιπη ομάδα, όσο ο πάστορας προσπαθεί να τον βοηθήσει να μην μισεί τον εαυτό του. Θα αντιμετωπίσει τον πατέρα του αλλά τελικά και τον Kevin για να κερδίσει την αγάπη της κολλητής του, Alex.
Αν ο Kevin γίνεται υπεράνθρωπος τότε αντίστοιχα ο Adrian προσπαθεί να ενσαρκώσει το απόλυτο κακό, το οποίο εμφανίζεται σταδιακά. Έτσι στα τελευταία επεισόδια έχουμε ένα σχεδόν προφανές plot twist, το οποίο προσπαθεί να δώσει απαντήσεις σε ανοιχτά ερωτήματα της ιστορίας με εντελώς ατσούμπαλο τρόπο.
Ο Russel Posner (Louder than bombs) δίνει μια αξιοπρεπέστατη ερμηνεία (αν συνυπολογίσουμε και την ηλικία του). Καταφέρνει να διαχειριστεί επιτυχημένα και να εκφράσει τα συναισθηματικά αδιέξοδα ενός κακογραμμένου χαρακτήρα.
+ Τα ερωτήματα που δεν απάντησε το φινάλε (Spoilers)
Δεν είναι ασυνήθιστο όταν τελειώνει μια σεζόν να αφήνει αναπάντητα ερωτήματα. Αντίθετα συνήθως αυτός είναι ο κανόνας, τον οποίο ακολούθησε και το Mist στο φινάλε του.
Όμως με το Mist υπάρχει μια διαφορά. Είναι διαφορετικό να αφήνεις γενικά ερωτήματα απ’ το να μην απαντάς σχεδόν κανένα! Δεν γίνεται το μόνο ερώτημα στο οποίο έχει απαντήσει η σειρά στο τέλος της σεζόν να είναι το side story του βιασμού της Alex (το οποίο το έχουν καταστρέψει κιόλας). Δεν γίνεται να μην έχουμε καμία ένδειξη για το τι είναι η ομίχλη, ποιος είναι ο Jonnah, γιατί κάποιοι πεθαίνουν στην ομίχλη και κάποιοι όχι και ξαφνικά να μας ρίχνει και το τρένο που αδειάζει κρατούμενους (;) για να υπονοήσει ότι η κεντρική εξουσία ή προκάλεσε ή χρησιμοποιεί την ομίχλη! Αυτό δεν είναι φινάλε σεζόν, είναι στην καλύτερη φινάλε midseason
Κάποια άλλη σειρά θα μπορούσε να αφήσει τόσα ερωτήματα. Εξάλλου και το εξαιρετικό Legion μας έχει αφήσει σε ένα χάος να περιμένουμε με αγωνία την επόμενη σεζόν. Όμως η διαφορά εδώ είναι ότι το Mist δεν αξίζει δεύτερη σεζόν στην πραγματικότητα! Και είναι υπερβολικά φιλόδοξο απ’ τη μεριά των σεναριογράφων που χειρίστηκαν έτσι το σενάριο της σειράς, με σιγουριά ότι θα συνεχίσουν την ιστορία τους με δεύτερη σεζόν, όταν μάλιστα αυτό δεν είναι καθόλου σίγουρο, ιδιαίτερα μετά την αποτυχίας της πρώτης.
Πλέον υπάρχουν δυο δρόμοι: Ή το Mist θα συνεχιστεί σε δεύτερη σεζόν για να απαντηθούν τα ερωτήματα, χωρίς να το αξίζει ή θα κοπεί η δεύτερη σεζόν της (όπως είναι και το αναμενόμενο) και θα έχουμε δει 10 επεισόδια τζάμπα.
