Τον περασμένο Νοέμβρη κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Τόπος οι Αρνητικοί Συσχετισμοί κι αυτό ήταν ένα από τα καλά γεγονότα του 2016. Πρόκειται για μια συλλογή σκίτσων του Πάνου Ζάχαρη που δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα To Ποντίκι και στο ηλεκτρονικό περιοδικό Ατέχνως από το 2013 ως το 2016. Αν και το υλικό είναι ήδη δημοσιευμένο, η έκδοση αυτή αξίζει την προσοχή σας και μια θέση στο ράφι σας.
Πρόκειται για ένα άλμπουμ που συγκεντρώνει σημαντικές στιγμές αυτής της τετραετίας, δοσμένες με τον έξυπνο τρόπο του Π. Ζάχαρη. Δε χρειάζονται συστάσεις για το δημιουργό. Το χιούμορ του είναι γνωστό και αποτελεί πάντα έναν από τους καλύτερους τρόπους να κοιτάξει κανείς την πραγματικότητα κατάματα. Αυτό δεν σημαίνει πως τα σκίτσα του είναι αστεία. Πολλές φορές δεν είναι καθόλου αστεία. Είναι όμως έξυπνα και αιχμηρά. Πέφτουν απότομα στο στομάχι μας, γιατί καταφέρνουν να συμπυκνώνουν πικρές αναλύσεις σελίδων για τους ταραγμένους καιρούς που ζούμε.
Άλλο σταθερό χαρακτηριστικό των σκίτσων του Ζάχαρη είναι πως παίρνουν θέση. Δεν πρόκειται για μια αποστασιοποιημένη παρουσίαση της σύγχρονης Ελλάδας, αλλά για μια ουσιαστική παρατήρηση που σχολιάζει την επικαιρότητα σατιρίζοντας την εξουσία και παίρνοντας θέση στο πλευρό των καταπιεσμένων. Στις γελοιογραφίες του Ζάχαρη βλέπουμε τον κόσμο πάντα μέσα από τα μάτια των εργαζομένων, των προσφύγων, των μεταναστών. Άλλωστε γι αυτούς είναι Αρνητικοί οι Συσχετισμοί.
Και τι κάνουμε όταν είναι Αρνητικοί οι Συσχετισμοί; Ο Π. Ζάχαρης προτείνει πρώτα απ’ όλα να το παραδεχτούμε. Με έναν τίτλο που αρχικά θα τον λέγαμε απαισιόδοξο δένει μια σειρά σκίτσων που καταπιάνονται με τα πιο κρίσιμα ζητήματα των δύσκολων αυτών χρόνων. Τα σκίτσα του άλμπουμ δεν είναι τακτοποιημένα με χρονολογική σειρά. Είναι χωρισμένα σε ενότητες αφιερωμένες στη σχέση Ελλάδας και Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην κυβέρνηση Σαμαρά Βενιζέλου, στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, στο φασισμό, στην προσφυγιά και τέλος στο τι (να) κάνουμε. Γιατί αφού παρουσιάσει την ελληνική πραγματικότητα, ο δημιουργός εξετάζει και τη δική μας στάση απέναντι σε αυτή, απέναντι δηλαδή στους αρνητικούς συσχετισμούς. Πόσο θα προχωρήσει αυτή η απαισιοδοξία; «Να βελάξω», αναρωτιέται το πρόβατο στο εξώφυλλο υπό την απειλή των λύκων «ή θα προκληθεί νευρικότητα στις αγορές;»
Κι αφού μιλάμε για το συγκεκριμένο άλμπουμ, αξίζει να αναφερθούμε και στο Working Dead. Πρόκειται για μια σειρά σκίτσων που μπορείτε να βρείτε στο socomic.gr. Κάθε Σάββατο έχουμε ένα νέο σκίτσο. Το προηγούμενο Σάββατο είχαμε το 24ο.
Κι εδώ ο Π. Ζάχαρης παρουσιάζει τις αγωνίες του κόσμου της δουλειάς με τον δικό του τρόπο. Ταξιδεύοντας συχνά στο παρελθόν αναζητά καταστάσεις ανάλογες της εποχής μας ή απλώς ένα ιδιαίτερο πλαίσιο για να φέρει για άλλη μια φορά στο φως, στο χαρτί ή στις οθόνες μας το άδικο και το παράλογο της εκμετάλλευσης.
Ένα σύντομο βιογραφικό του:
Γεννήθηκε το 1982 στην Αθήνα και σπούδασε στο τμήμα Ιστορίας του Πανεπιστημίου της Αθήνας. Παράλληλα σπούδασε σκίτσο στη Σχολή του Σπύρου Ορνεράκη. Δημοσιεύει σκίτσα από το 2004, ενώ από το 2008 εργάζεται ως πολιτικός γελοιογράφος στο ΠΟΝΤΙΚΙ ενώ παράλληλα φτιάχνει σατυρικά φωτομοντάζ και memes. Από το καλοκαίρι του 2016 δημοσιεύει την εβδομαδιαία σειρά κόμιξ The Working Dead στο socomic.
