Οι 10 φορές που τα Κόμικς «γράψανε» μουσική

Από όλες τις τέχνες που έχει δημιουργήσει ο άνθρωπος από την αρχή της ύπαρξής του, η μουσική είναι σίγουρα η μεγαλύτερη. Ποτέ κανένας δε θα συναντήσει κάποιον άλλο που θα του πει ότι δεν ακούει καθόλου μουσική. Είτε πρόκειται για hip hop, ή για σκληρή techno, είτε για κλασσική μουσική ή για ακραίο metal, τα γούστα μας αλλάζουν, αλλά στην τελική όλοι ακούμε μουσική στην καθημερινότητά μας. Το γεγονός ότι η μουσική μπορεί να σε συνοδέψει σε σχεδόν οποιαδήποτε στιγμή της ζωής σου και να σε ταξιδέψει μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα μόνο με τον ήχο της την κάνει αμέσως μία μαγική τέχνη. Προσωπικά αν και λατρεύω όλες τις τέχνες δε θα μπορούσα με τίποτα να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς τη μουσική. Και αυτό νομίζω ότι ισχύει και για όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους. Όλοι λίγο ή πολύ έχουμε βάλει τη μουσική στη ζωή μας. Τι γίνεται όμως όταν η ίδια η μουσική επηρεάζεται από άλλες μορφές τέχνης; Και πιο συγκεκριμένα όταν αντλεί έμπνευση από πιο “αιρετικές” μορφές τέχνης όπως τα κόμικς; Κι όμως δεν είναι λίγες οι φορές στις οποίες διάφοροι μουσικοί έγραψαν τραγούδια για εμβληματικές μορφές των κόμικς ή για ιστορίες οι οποίες σημάδεψαν γενιές παιδιών και ενηλίκων. Παρακάτω θα δούμε δέκα περιπτώσεις όπου η μουσική θέλησε με τον δικό της τρόπο να μιλήσει για τους αγαπημένους μας ήρωες:

Νούμερο 10: Pink Floyd- A Saucerful of Secrets

Μία από τις γνωστότερες πια ιστορίες. Η χρονιά είναι 1968. Ο κόσμος σείεται από τις αλλαγές που φέρνει ο Μάης του 68. Το κίνημα των χίπηδων ευδοκιμεί. Εκείνα τα χρόνια μία τότε σχετικά άσημη μπάντα ονόματι Pink Floyd κάνει τα πρώτα της βήματα. Εκείνη τη δεκαετία επίσης στην Atlas Comics (τη μετέπειτα Marvel) ένας νέος ήρωας κάνει την εμφάνισή του. Ο Doctor Strange δημιούργημα των Stan Lee και Steve Ditko είναι ένας φουλ σουρεαλιστικός ήρωας. Το ψυχεδελικό σχέδιο του Ditko και η σχέση του ήρωα με τη μαύρη μαγεία δεν μπόρεσαν φυσικά να περάσουν απαρατήρητα από το Κίνημα της Αντικουλτούρας της δεκαετίας του 1960. Έτσι τα κόμικς του Doctor Strange έγιναν ιδιαίτερα αγαπητά μέσα στους φοιτητικούς κύκλους. Και οι Floyd φυσικά μία ανέκαθεν αντισυμβατική μπάντα δεν παραλείπει να κάνει τον δικό της φόρο τιμής στον αγαπημένο αυτό ήρωα. Έτσι όταν στις 29 Ιουνίου του 1968 κυκλοφόρησαν τον δεύτερό τους δίσκο το “Α Saucerful of Secrets”, οι προσεκτικοί ακροατές θα παρατηρήσουν έναν “κρυμμένο” Doctor Strange στο εξώφυλλο του δίσκου. Το σχέδιο είναι δανεισμένο από το Strange Tales του 1967 σχεδιασμένη από τη Marie Severin. Και ακούγοντας κανείς τον αριστουργηματικό αυτό δίσκο δεν μπορεί παρά να χαθεί σε ένα ατελείωτο αστρικό ταξίδι παρέα με τον αγαπημένο μάγο. Για άλλη μία φορά οι Pink Floyd κάνουν το θαύμα τους και αυτός είναι άλλος ένας λόγος που δίκαια θεωρούνται μέχρι και σήμερα μία από τις καλύτερες μπάντες όλων των εποχών.

ΝΟΥΜΕΡΟ 9: ICED EARTH-THE DARK SAGA

Ναι θα το πω: Αυτός ο δίσκος με έβαλε επίσημα στον κόσμο των κόμικς. Είμαστε στο 1996. Τρία χρόνια πριν έχει κυκλοφορήσει ο Spawn, ο επαναστατικός ήρωας του Todd McFarlane και σχεδόν αμέσως γίνεται επιτυχία αποκλείοντας ότι τα κόμικς μπορούν να γίνουν επιτυχημένα χωρίς να έχουν την ανάγκη των μεγάλων επιχειρήσεων όπως η Marvel και η DC. Η τραγικότητα του απέθαντου εκδικητή ο οποίος θέλει να εκδικηθεί αυτούς που τον έκαναν να χάσει τόσο άδικα τη ζωή του δεν αφήνει ασυγκίνητους τους νεαρούς τότε Iced Earth και έτσι ο τέταρτος δίσκος τους με το όνομα Dark Saga είναι αφιερωμένος σε αυτόν. Εδώ πρέπει να πούμε μάλιστα ότι ο John Schaffer ένα από τα ιδυτικά μέλη της μπάντας ήταν μεγάλος φαν του κόμικ και μάλιστα είχε έρθει σε επαφή με τον McFarlane με την ελπίδα να γράψει μουσική είτε για τη σειρά κινουμένων σχεδίων είτε για την ταινία του 1997. Ο McFarlane αν και αρχικά αντίθετος με την ιδέα τελικά τους επέτρεψε να κυκλοφορήσουν ένα concept album. Το Dark Saga είναι ένα σκοτεινό έπος το οποίο αποτυπώνει εξαιρετικά τον χαρακτήρα των κόμικς του Spawn εκείνης της εποχής. Τραγούδια όπως το “The Hunter”, “A Question of Heaven” και το “I Died for You” θα μπορούσαν άνετα να αποτελέσουν το soundtrack των πρώτων κόμικς του Spawn. Και μπορεί τώρα οι Iced Earth να έχουν καταλήξει να είναι όπως και ο χαρακτήρας του McFarlane, δηλαδή μία σκιά του εαυτού τους, η παρακαταθήκη που μας άφησαν όμως και οι δύο θα μείνει ανεξίτηλη στην ιστορία της μουσικής αλλά και των κόμικς.

ΝΟΥΜΕΡΟ 8: TUOMAS HOLOPAINEN- MUSIC INSPIRED BY THE LIFE AND TIMES OF SCROOGE

Όλοι όσοι περάσαμε τη φάση του μέταλ στην εφηβεία μας, περάσαμε από τους Nightwish. Όλοι μας σιγοτραγουδούσαμε τα κομμάτια τους και απορούσαμε με την “πρωτοπορία” της μπάντας να συνδέσει την ορχηστρική μουσική και την όπερα με τη μέταλ. Και ναι μπορεί πλέων να έχουμε μεγαλώσει για να ακούμε Nightwish (αν και και πιστεύω ότι όλοι μας μια στο τόσο τραγουδάμε το “I wish I had an angel”, ή το “Nemo”) είναι κρίμα όμως να μη γνωρίζουμε την εξαιρετική solo δουλειά του Tuomas Holopainen ενός από τα ιδρυτικά μέλη του συγκροτήματος. Ο λόγος για το “Music Inspired by the Life and Times of Scrooge” το σόλο άλμπουμ του Holopainen που ναι καλά καταλάβατε είναι εμπνευσμένο από το αριστούργημα του Don Rosa, “Ο Βίος και η Πολιτεία του Σκρούτζ ΜακΝτακ”. Αυτό το υπέροχο κόμικ το οποίο μεγάλωσε γενιές και γενιές παιδιών ζωντανεύει ξανά μέσα από τη μουσική η οποία συνδυάζει κλασσική μουσική μαζί με στοιχεία κέλτικης και ορχηστρικής μουσικής. Το άλμπουμ κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2014 με εξώφυλλο φιλοτεχνημένο από τον Don Rosa, ενώ δυο μήνες για την προώθηση του άλμπουμ προηγήθηκε και ένα υπέροχο βιντεοκλίπ το οποίο μπορείτε να δείτε παρακάτω. Τα κομμάτια αντιστοιχούν στις σημαντικότερες στιγμές του πλουσιότερου παπιού στον κόσμο κάτι που φαίνεται κατευθείαν από τους τίτλους (The Last Sled, Into the West, To be Rich) και γεμίζουν τον ακροατή με ένα αίσθημα νοσταλγίας αλλά και χαρμολύπης. Πρόκειται για μια εξαιρετική δουλειά την οποία μπορεί να απολαύσει εύκολα και κάποιος που δεν έχει διαβάσει το κόμικ. Όμως η αλήθεια είναι ότι αν δεν έχει διαβάσει κάποιος ένα από τα καλύτερα κόμικς που έχουν βγει ποτέ τότε καμία μουσική δεν μπορεί να αναπληρώσει αυτή του την απώλεια.

ΝΟΥΜΕΡΟ 7: Anthrax- I Am the Law

Ναι είναι αυτό που φαντάζεστε. Ο αγαπημένος “supercop” του περιοδικού 2000 AD δε θα μπορούσε να μην έχει τον δικό του μουσικό ύμνο. Το 1987 το thrash metal συγκρότημα Anthrax κυκλοφορεί το τρίτο του album Among the Livingκαι το τρίτο κομμάτι είναι γραμμένο για τον ήρωα του John Wagner, Judge Dredd. Το κομμάτι αυτό αποτελεί μία σπάνια nerd έκλαμψη από μεριά της μπάντας η οποία κάνουν πάμπολλες αναφορές τόσο στον ήρωα όσο και σε ιστορικά story arcs όπως το Apocalypse War. Επίσης γίνονται πολλές αναφορές σε δευτερεύοντες χαρακτήρες όπως η Cassandra Anderson αλλά και ανταγωνιστές όπως ο Judge Death, ενώ δε λείπουν και οι nerd αναφορές σε διάφορα gadgets του διάσημου Δικαστή. Και ένα fun fact: το τραγούδι κυκλοφόρησε οκτώ χρόνια πριν την ανεκδιήγητη (αν και ολίγον guilty pleasure) ταινία “Judge Dredd” του 1995 όπου ακούμε έναν εξαιρετικά κακό Sylvester Stallone να ουρλιάζει “I AM TH LAW” κάνοντας μας να λέμε ότι ο ήρωας θα έπρεπε να είχε μείνει αποκλειστικά στις σελίδες του κόμικς. Ευτυχώς η δικαίωση του ήρωα ήρθε το 2012 με την ταινία Dredd, όμως αυτό είναι μία ιστορία για μια άλλη φορά.

ΝΟΥΜΕΡΟ 6: Ramones-Spider Man Theme

Οκ ναι το συγκεκριμένο κομμάτι είναι λίγο ζαβολιά. Γιατί δεν είναι ένα κομμάτι γραμμένο από κάποια μπάντα, αλλά πρόκειται για μία δημιουργία των συνθετών Paul Francis Webster και Robert “Bob” Harris η οποία γράφτηκε για το τηλεοπτικό σόου κινουμένων σχεδίων του 1967. Σχεδόν δύο δεκαετίες μετά οι Ramones (οι συστάσεις είναι περιττές) βγάζουν το τελευταίο τους άλμπουμ “Adios Amigos!” και οι φανς τους ανακαλύπτουν έκπληκτοι ότι η αμερικανική έκδοση περιέχει το συγκεκριμένο κομμάτι σε μία πιο “ηλεκτρισμένη” εκδοχή. Δεν υπάρχει κάποια τρελή ιστορία για το κομμάτι ωστόσο ίσως να είναι η πρώτη φορά που τα κόμικς βρίσκουν τόσο μεγάλη απήχηση και μάλιστα μέσα από το δίσκο ενός τόσο σημαντικού συγκροτήματος.

Νούμερο 5: Megadeth-Holy Wars…The Punishment Due

Ίσως ένα από τα καλύτερα κομμάτια που γράφτηκαν ποτέ τουλάχιστον στη μέταλ μουσική. Ο διπλός τίλος του κομματιού υποδηλώνει και το διπλό νόημά του. Το πρώτο μέρος είναι ένας αντιπολεμικός ύμνος όπου ο Mustaine μιλάει για τις φρικαλεότητες του πολέμου αλλά και της θρησκείας ενώ το δεύτερο μέρος είναι εμπνευσμένο από τον… Punisher. Εδώ όμως οι Megadeth συνδέουν τον ήρωα της Marvel που μάχεται με τον δικό του κώδικα δικαιοσύνης απέναντι στα μεγάλα κεφάλια τα οποία προκαλούν όλες τις φρικαλεότητες του πολέμου με το πρώτο κομμάτι του τραγουδιού. Έτσι ενας από τους πιο προκλητικούς χαρακτήρες της Marvel μέσα από αυτό το τραγούδι βρίσκει τη δικιά του εξιλέωση του καθώς δεν παρομοιάζεται ως ένα ασταμάτητο killing machine αλλά ως ένας άνθρωπος ο οποίος έχασε τα πάντα από τον πόλεμο- έναν πόλεμο που ο ίδιος δε θέλησε ποτέ να πολεμήσει. Μέσα από τον Punisher οι Megadeth μιλάνε για όλα τα θύματα του πολέμου τα οποία δυστυχώς – όπως και ο χάρτινος υπερήρωας- δε θα μπορέσουν ποτέ να ζήσουν ξανά μια φυσιολογική ζωή. Επίσης πρέπει να σημειωθεί ότι ο Mustaine ήταν μεγάλος φαν του Punisher τον οποίο όμως σταμάτησε να διαβάζει γιατί “έγινε εμπορικός”.

Νούμερο 4: Queen-Flash

Πόσο τέλειο θα ήταν αν οι Queen είχανε γράψει ένα τραγούδι για τον γρηγορότερο superhero των κόμικς; Απλά φανταστείτε τον Freddie Mercury να βρίσκεται πάνω στη σκηνή με μία κόκκινη λατέξ στολή και να τρέχει από τη μία άκρη της σκηνής στην άλλη. Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που σκέφτεται κανείς όταν βλέπει κανείς το εν λόγω κομμάτι. Κι όμως το “Flash’’ των Queen δεν αφορά τον πολυαγαπημένο ήρωα της DC αλλά έναν άλλον Flash του οποίου το επίθετο είναι Gordon. Ναι, το τραγούδι αφορά τον ήρωα του Alex Raymond, τον αστροναύτη Flash Gordon ο οποίος κάθε τρεις και λίγο αναλαμβάνει να σώσει τη Γη άλλα και άλλους πλανήτες από διάφορους επικείμενους κινδύνους. Αν και το τραγούδι αυτό αποτελεί το soundtrack της ταινίας του 1980 είναι πολύ πιασάρικο και είναι μία από τις λίγες φορές όπου ακούς τον Freddie Mercury σε ντουέτο μαζί με τον Brian May. Ένα σύντομο τραγούδι για έναν από τους πιο εμβληματικούς ήρωες κόμικς της περασμένη δεκαετίας.

Νούμερο 3: The Traits-Nobody Loves the Hulk

Οι Traits ήταν μια βραχύβια garage rock μπάντα η οποία όμως έμεινε στην ιστορία με το τραγούδι “Nobody Loves the Hulk” το οποίο κυκλοφόρησαν το 1969. Η Rosalind Rogoff, η συνθέτης και παραγωγός της μπάντας, ήταν δηλωμένη nerd με τα κόμικς και στην προσπάθειά της να “σπρώξει” την μπάντα μέσα στη μουσική βιομηχανία έγραψε για τον δημοφιλή πράσινο γίγαντα της Marvel. Το τραγούδι, σαφέστατα επηρεασμένο από τη μουσική των Rolling Stones, λέει την τραγική ιστορία του Bruce Banner, ο οποίος σε μία στιγμή αυτοθυσίας σώζει ένα παιδάκι από την επικίνδυνη ακτινοβολία των Ακτίνων Γάμμα, έχοντας όμως ως αποτέλεσμα να μεταμορφωθεί ο ίδιος στον Hulk, ένα αποκρουστικό τέρας που καταστρέφει τα πάντα στο πέρασμά του και που κανένας “δεν αγαπάει”. Πράγμα που φυσικά δεν ισχύει καθώς ο Hulk αποτελέι έναν από τους πιο δημοφιλείς χαρακτήρες της Marvel μέχρι και σήμερα. Το τραγούδι είναι ένα όμορφο κωμικό τραγούδι το οποίο μπορεί να μην έδωσε στην μπάντα τη mainstream επιτυχία που ήθελε, κατάφερε όμως να δώσει έναν ύμνο σε έναν από τους καλύτερους χαρακτήρες της Marvel.

Νούμερο 2: Wings-Magneto and Titanium Man

Οι Wings ήταν η μπάντα που δημιούργησε ο Paul McCartney μαζί με τη γυναίκα του Linda McCartney στη μετά-Beatles εποχή του. Το τραγούδι μιλάει για τον Magneto, τον Titanium Man και τον Crimson Dynamo, τρεις κακούς της Marvel comics όλοι δημιουργήματα του Stan Lee. Για τον Magneto δε χρειάζεται καμία σύσταση. Οι άλλοι δύο χαρακτήρες είναι δύο όχι και τόσο γνωστοί κακοί της Marvel comics τους οποίους θα γνωρίζουν μόνο οι πιο hardcore αναγνώστες κόμικς. Το τραγούδι συμπεριλήφθηκε στο album του 1975 με τίτλο “Venus and Mars/Rock Show” ο οποίος περιλαμβάνει μόνο δύο τραγούδια. Δε γνωρίζουμε τους λόγους για τους οποίους γράφτηκε το συγκεκριμένο τραγούδι, αυτό που ξέρουμε όμως είναι ότι είχε την έγκριση του μεγάλου πατέρα Stan Lee ο οποίος βρήκε το κομμάτι “εξαιρετικό!”

Νούμερο 1: Monster Magnet

Ίσως ο ορισμός του “καμένου” συγκροτήματος. Ο λόγος που δε γράφουμε κάποιο συγκεκριμένο κομμάτι είναι γιατί το αγαπημένο stoner συγκρότημα έχει γράψει τέσσερα τραγούδια τουλάχιστον για τα κόμικς της Marvel. Συγκεκριμένα ο David Wyndorf ο frontman της μπάντες έχει δηλώσει φανατικός αναγνώστης της Marvel και δεν παραλείπει να το δείχνει με τα τραγούδια του. Συγκεκριμένα στο τραγούδι Melt κάνει αναφορές στον Jack Kirby, στο “Baby Götterdämmerung” αναφέρει τον χαρακτήρα του M.ODOK, στο “Children of Atom” τους X-Men, τους Fantastic Four στο “The Titan Who Cried Like a Baby” ενώ έχουν και ένα τραγούδι “Ego the Living Planet” το οποίο αναφέρεται στον ζωντανό πλανήτη της Marvel. Αλλά και η Marvel δεν έμεινε ασυγκίνητη από την αγάπη του συγκροτήματος για τους ήρωες της και έτσι το 2001 δημιουργεί την Negaconic Teenage Warhead της οποίας το όνομα είναι δοσμένο από το τραγούδι του συγκροτήματος το οποίο βγήκε το 1995 και έδωσε για πρώτη φορά στο συγκρότημα την αναγνώριση που του άξιζε.