Στις 7 Αυγούστου θα προβληθεί η νέα ταινία Fantastic Four, η οποία αποτελεί reboot της σειράς. Οι πρώτες δύο ταινίες (2005, 2007) δεν είχαν ιδιαίτερη εισπρακτική επιτυχία ενώ κυμάνθηκαν από μέτριες έως κακές, η δεύτερη ειδικά (Rise of The Silver Surfer) κατέστρεψε την πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση ενός από τους καλύτερους κακούς της Marvel. Και οι δύο ταινίες άφησαν νύξεις για τις επόμενες (κυριαρχία του Doom στη Latveria, εμφάνιση του Galactus) όμως δεν υπήρξε ταινία σε μια περίοδο που, αν και απέχει λιγότερο από δέκα χρόνια, φαντάζει σαν να είναι πολλές δεκαετίες πίσω από την άποψη της εμπορικής επιτυχίας των super heroes movies.
Σήμερα, με την αναγέννηση του είδους που προσέφερε η Marvel Studios, καθένας που έχει κάποια δικαιώματα σε κάποιον ήρωα θεωρεί ότι κρατάει ένα μικρό χρυσωρυχείο που με λίγο σκάψιμο θα αποδώσει πλούτη. Σκεπτόμενη έτσι η Fox πήρε την απόφαση να ξανά ασχοληθεί με το θέμα. Οι απαιτήσεις από την ταινία είναι πολλές μιας και ο πήχης έχει πάει στα ύψη. Θα ασχοληθούμε πιο αναλυτικά με αυτό σε επόμενο ποστ. Σήμερα θα γράψουμε κάποια λίγα πράγματα που μας ξενερώνουν στους Fantastic Four (FF από δω και πέρα).
Οι FF είναι από τους παλαιότερους ήρωες της Marvel με το πρώτο τεύχος του περιοδικού τους να χρονολογείται στο 1961. Όταν ένα χρόνο αργότερα, ο Spiderman θα αρχίσει να απλώνει τον ιστό του στη Νέα Υόρκη, οι FF θεωρούνται ήδη «καθιερωμένοι» στην πόλη και τους κοιτάζει με δέος, τουλάχιστον στην αρχή. Η απόκτηση των δυνάμεων τους είναι προϊόν ατυχήματος μιας αποστολής στο διάστημα όπου εκτίθενται σε κοσμική ακτινοβολία. Όταν επιστρέφουν ο αρχηγός και επιστημονικός εγκέφαλος της αποστολής, Reed Richards (Mr Fantastic πλέον) μπορεί να απλώσει και να διαμορφώσει το σώμα του όπως θέλει, η Sue Storm (Invisible Woman) μπορεί να γίνεται αόρατη και δημιουργεί μαγνητικά πεδία, ο αδερφός της, Johnny Storm (Human Torch) μπορεί να πετάει και να περιβάλλεται με φωτιά και ο Ben Grimm (The Thing), φίλος του Reed Richards αποκτάει υπεράνθρωπη δύναμη, το σώμα μετατρέπεται σε πέτρα και βέβαια γίνεται ένας από τους πιο άσχημους σουπερ ήρωες που κυκλοφορούν.
Τα προβλήματα ξεκινάνε από τις δυνάμεις και τους χαρακτήρες. Ουσιαστικά ο chief της φάσης είναι μια εξελιγμένη εκδοχή του Τιραμόλα, κάτι που θα μπορούσα να αγνοήσω υπό άλλες συνθήκες (μη ξεχνάμε ότι παρόμοιες δυνάμεις έχει και ο Luffy του Οne piece). Aυτό που κάνει τόσο ενοχλητικό τον Mr Fantastic είναι το δασκαλίστικo ύφος του, η τάση του να θέλει να σώσει τον κόσμο χωρίς ουσιαστικά να τον γνωρίζει και να μην ενδιαφέρεται να τον γνωρίσει.Και φυσικά το σώσιμο του κόσμου το εννοεί με μια τελείως δική του έννοια, που κάποιες φορές περιλαμβάνει ακόμα και πειράματα σε ανθρώπους ή και κτίσιμο φυλακών…
Από την άλλη έχουμε τον Human Torch, που είναι ένα κακομαθημένο παιδάκι που κάνει επίδειξη των δυνάμεων του για να ρίξει γκόμενες (και ρίχνει πολλές…). Δεν αποτελεί τόσο ήρωα όσο εικόνα σε κουτσομπολίστικο περιοδικό, δείγμα της “χλιδάτης ζωής” που περνάνε οι έχοντες. Μπορεί να κάνει φιλότιμες προσπάθειες να το ξεπεράσει, ωστόσο δε νομίζω πως μπορεί.
Tέλος, δεν υπάρχουν χαρακτηρισμοί για το The Thing. O τύπος πάει να δουλέψει για το φίλο του και αυτός τον εκθέτει σε ένα ατύχημα που τον παραμορφώνει μόνιμα (όλοι οι άλλοι παραμορφώνουν το σώμα τους κατά βούληση). Το αποτέλεσμα είναι να του αφοσιωθεί ακόμα περισσότερο σε τέτοιο βαθμό που στην πρώτη ταινία έκριναν ότι έπρεπε να του δώσουν την ιδιότητα του σωματοφύλακα. Είναι ουσιαστικά ένας ταξικός γαιοσκώληκας, που τυφλωμένος από τη μεγάλη ζωή δεν στράφηκε απέναντι στο αφεντικό του που τον παραμόρφωσε. Ο τύπος είναι πραγματικά η ντροπή της εργατικής τάξης, δέχεται τα πάντα και υπηρετεί με τόση πίστη το αφεντικό του που ελάχιστες φορές του αντιτίθεται, και το χειρότερο είναι ότι όλα αυτά δίνονται κάτω από μια επίφαση προσωπικής φιλίας και εκτίμησης.
Όχι καλέ μου Ben, όταν κάποιος ελέγχει το που μένεις, τι τρως και το πώς κινείσαι δεν είναι φίλος σου, είναι στη καλύτερη γονιός, στη χειρότερη εξουσιαστής. Νιώστο κάποια στιγμή. Ακόμα και στο Civil War, όπου όλοι οι ήρωες της Marvel αναγκάστηκαν από τα γεγονότα να πάρουν θέση, ο Ben παρόλο που έβλεπε από πρώτο χέρι τα εγκλήματα του Mr Fantastic και μπορούσε να του εναντιωθεί περήφανα, αυτός απλά είπε «είναι κακό» και έκατσε στη γωνιά του.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι, στο ευρύτερο κλίμα της εποχής, και ο Human Torch και το The Thing έχουν catchphrases (Flame on και it’s clobberin’ time αντίστοιχα), ατάκες που λένε πριν αρχίσει η δράση. Το πρόβλημα είναι ότι διατηρούν αυτή την ξεπερασμένη αισθητική και σήμερα με ατάκες που έχουν χάσει προ πολλού την αίγλη τους. Η μόνη που δεν έχει μια τρομερά κλισέ δύναμη είναι η Invisible Woman κυρίως επειδή αξιοποιεί τα μαγνητικά πεδία με πρωτότυπους τρόπους στα κόμικς. Επίσης πάντα θα την τιμούμε για τη στάση της στο Civil War, ενάντια στον άνδρα της, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία…
Το κύριο πρόβλημα είναι ότι οι FF ανήκουν στην ελίτ των σούπερ ηρώων, έχουν όλα τους τα προβλήματα λυμένα. Την περίοδο που ο Super Man κρύβει την πραγματική του ταυτότητα και ο Spiderman πασχίζει να συνδυάσει το σταριλίκι με τη δουλειά και το σχολείο, οι FF είναι οι πρώτοι ήρωες που δεν κρατάνε μυστική την ταυτότητα τους και δεν έχουν κάποιον να προστατεύσουν πέρα από τους εαυτούς τους. Σα να μην έφτανε αυτό, αποφασίζουν να εγκατασταθούν σε έναν ουρανοξύστη, το Baxter Building και να βάλουν το όνομα τους στο κουδούνι, μη και δεν ξέρει κάποιος εχθρός το πού βρίσκονται. Έτσι, η βασική πλευρά της σειράς, εκτός της crime-fighting προφανώς, είναι οι μεταξύ τους σχέσεις, ο γάμος της Sue με τον Reed και τα προβλήματα τους, η προσπάθεια του Ben να ξεπεράσει την εμφάνιση του και οι μάταιες προσπάθειες του Johnny να ωριμάσει. Έχουμε να κάνουμε με την ελίτ των υπερηρώων, τους Dallas Dynasty της Marvel . Πρόκειται ουσιαστικά για ένα reality, για ανθρώπους που ζουν στη γυάλα τους και τους απασχολούν μονάχα τα ιδιαίτερα προβλήματα τους. Ελάχιστες οι επαφές τους με την «πλέμπα»που μαστίζεται από εγκληματικότητα, ανεργία και απλά, συνηθισμένα προβλήματα.
Από την άλλη, σαν Smassing Culture δηλώνουμε ανοιχτά ότι πάντα θα προτιμάμε τους ήρωες των πραγματικών καθημερινών προβλημάτων, όσους προέρχονται από τα λαϊκά στρώματα, ζουν μαζί τους και με τα προβλήματα τους και κρύβουν την ταυτότητα τους, όχι από μυστικοπάθεια αλλά από πραγματική ανάγκη. Γιατί πέρα από τους Galactus του κόσμου υπάρχει και η μαφία στο Hell’s Kitchen, υπάρχει και ο ρατσισμός και η μη ανοχή στο διαφορετικό που βιώνουν οι mutants, υπάρχουν τα ναρκωτικά στα βρώμικα σοκάκια που τριγυρνά ο Moonknight και ο Punisher. Στον ίδιο κόσμο με το Ιnfinity Gaunlet υπάρχει και η εργασιακή καταπίεση που βιώνει ο Spiderman από έναν κάφρο και γκεμπελίσκο ιδιοκτήτη εφημερίδας. Και στη τελική είναι πολύ ωραίο και διασκεδαστικό να διαβάζεις για πράγματα που δε θα ζήσεις, όταν όμως σε ρωτήσουν τι σε άγγιξε περισσότερο, αυτό δεν θα είναι μια ιστορία για πλουτοκράτες που αράζουν στο κάστρο τους, αλλά για ένα πρόβλημα που μπορεί να αντιμετωπίζεις και εσύ.
Πριν κλείσουμε το άρθρο να πούμε δύο πραγματάκια ακόμα:
Δείτε αυτό εδώ και πείτε μας αν σας ενοχλεί ή όχι.
Franklin Richards , γιος της Sue Storm και του Reed Richards. Γενικά θα έλεγε κάποιος ότι η Marvel έχει ένα θεματάκι με το «ισχυρό» DNA, αρκεί να θυμηθούμε το Age of X και το House of Μ, όπου όλη η πραγματικότητα αλλάζει, τη μία φορά εξαιτίας του Legion (γιος του Charles Xavier) και την άλλη εξαιτίας της Scarlet Witch (κόρη του Magneto). Εδώ όμως το πράγμα παράγινε. Ο Franklin Richards είναι Omega level psychic(για να δώσουμε ένα μέτρο σύγκρισης, η Storm μια από τις πιο ισχυρές mutants είναι μόνο potentialy omega) και έχει reality-manipulating abilities. Θα έλεγε κάποιος ότι ένα μείγμα του Professor X και της Scarlet Witch σε ακραίο βαθμό. Όταν είσαι δέκα χρονών και τα βάζεις με τον Galactus αντί να παίζει με Playmobil, μια λέξη υπάρχει : OVERPOWERED! Κανείς δεν πρέπει να είναι τόσο δυνατός!
Και για να μη θεωρηθούμε εμπαθείς, δείτε και αυτό…
Ο Victor von Doom, πρωτοεμφανίστηκε ως εχθρός των FF αλλά έσπασε τα στεγανά και έγινε ένας από τους σημαντικότερους villain της Marvel. Είναι δύσκολο να απαριθμήσει κανείς με ακρίβεια ποιες είναι οι δυνάμεις του, καθώς περίπου κάνει τα πάντα. Ο Υπέρτατος Κακός. Ο απόλυτος άρχοντας της Latveria, μιας χώρας που κυβερνά με ένα τεράστιο στρατό-αστυνομία από ρομπότ κατ εικόνα του. O άνθρωπος που φυλακίστηκε στην Κόλαση και βγήκε καβάλα στο σφυρί του Thor λ. Ο άνθρωπος που έσπασε τους μετρητές μεγαλομανίας και ξαναέφτιαξε την κλίμακα στο όνομα του. Κάθε νέος κακός, πριν βγει να δουλέψει, θα έπρεπε να ερωτάται «από μηδέν μέχρι τον Doom πόσο μεγαλομανής είστε;». Σε ένα σύμπαν γεμάτο κοσμικές οντότητες, κακούς που τρώνε πλανήτες και διαγαλαξιακές αυτοκρατορίες, ο Victor von Doom τιμά την ανθρωπότητα και μπαίνει επάξια στο τοπ 5.
