Οι γενιές ενός Πολέμου των Άστρων….
Στο άκουσμα και μόνο του Jar Jar Binks κάθε λάτρης του Star Wars αισθάνεται μία απέχθεια. Είναι ένα όνομα που όλοι θέλουμε να ξεχάσουμε και μάλλον δικαιολογημένα. Για τους περισσότερους από εμάς αυτή η προσωπικότητα μπορεί να συνοψίσει πάνω της όλα τα κακά των prequels. Από τις απαράδεκτες ιδέες-προσθήκες του George Lucas στο σύμπαν (πχ midiclorian) μέχρι την ανελέητη χρήση CGI πλασμάτων. Στη προσπάθεια μου όμως να βρω την ιντερνετική μεθαδόνη μου μέχρι την προβολή της ταινίας και στην χώρα μας (Ευχαριστούμε Χριστόφορε και λοιποί! ) έπεσα πάνω στην εξής θεωρία κάποιων πιστών (μάλλον αιρετικών).Ο Jar Jar Binks ήταν μεγάλος άρχοντας των Sith!!! Στην αρχή γέλασα αλλά σαν μεγάλος λάτρης των θεωριών συνομωσίας, και ειδικά αυτών που τις πιστεύουν, το έψαξα. Οι τύποι λοιπόν, βασισμένοι στα υψηλά άλματα του Jar Jar, στη βλακεία του την ώρα της μάχης που τον έκανε να παραπατά και να φέρνει συνεχώς την καταστροφή (πάνω στα droids ευτυχώς) και στις ασταμάτητες ηλίθιες κινήσεις του σώματος και των χεριών του ιδιαίτερα, ανέπτυξαν μία θεωρία πως όλα αυτά γινόντουσαν για να παραπλανεί τους πάντες και να τους χειραγωγεί χρησιμοποιώντας τη Δύναμη.
Σίγουρα είναι μία ενδιαφέρουσα θεωρία και καλώ τον καθένα να την ψάξει, αλλά δεν παύει να είναι στο ίδιο μήκος κύματος με την κινηματογράφηση της προσσελήνωσης του Apollo 11 στα studio του Hollywood από τον Stanley Kubrick (υπάρχει και αυτό). Η παραπάνω θεωρία είναι μία ακόμη προσπάθεια μερίδας του internet να απενοχοποιήσει την καινούρια τριλογία και να της δώσει παρόμοια αξία με την πρώτη. Βλέπετε, όταν βγήκε η Αόρατη Απειλή το 1999 πολλοί από την γενιά μου οριακά ήμασταν στο Δημοτικό (ή και μικρότεροι) και γνωρίζαμε ελάχιστα για τα προηγούμενα επεισόδια. Αναγνωρίζαμε όμως και τον τότε μεγάλο ενθουσιασμό που υπήρχε για τις νέες ταινίες , ειδικότερα από την γενιά των γονιών μας που και αυτοί με τη σειρά τους μεγάλωσαν με Star Wars.
Τελικά όμως η νέα τριλογία, με τα όποια ενδιαφέροντα στοιχεία πρόσθεσε στην άγνωστη μέχρι τότε ιστορία της εξέλιξης της Αυτοκρατορίας, ήταν μία μεγάλη απογοήτευση για αυτούς που το Star Wars τελείωσε στην Επιστροφή των Τζεντάι. Σε πολλούς όμως που αυτή ήταν η πρώτη τους επαφή με το συγκεκριμένο σύμπαν άρεσε. Ίσως άρεσε επειδή δεν είχαν μέτρο σύγκρισης τις προηγούμενες ταινίες, ίσως επειδή οι καινούριες δεν είχαν το σκοτάδι των πρώτων, ίσως επειδή είχαν πολύ περισσότερες επικές μάχες και σαν παιδιά προτιμούσαν την υπερβολή σε αυτές παρά την ουσιαστική τους συμβολή στην ιστορία. Εν τέλει ίσως επειδή ο αγαπημένος μας George τις έκανε πιο παιδικές από ότι έπρεπε με πρώτα και κύρια τα παραδείγματα του 8χρονου Anakin αλλά και του Jar Jar.
Παρόλα αυτά κατάφερε η νέα τριλογία να ενισχύσει κι άλλο την αγάπη του κοινού για το franchise και άρχισαν να ξεπηδάνε ακόμα περισσότερα παιχνίδια, βιβλία, κόμικ κα. Η γενιά αυτή όμως μεγάλωσε και η παιδικότητα των πιο πρόσφατων ταινιών της φαίνεται απόμακρη και οριακά σαχλή ενώ αναγνωρίζει πολύ περισσότερο την πληρότητα και την πολύ πιο προσεγμένη ανάπτυξη του σεναρίου των πρώτων. Οι λίγοι που ακόμα δεν έχουν ξεφύγει από την παιδική τους ηλικία προσπαθούν να μας πείσουν ότι τα νέα επεισόδια είναι υποτιμημένα και ότι τους αξίζει μεγαλύτερη αναγνώριση, επιστρατεύοντας βιντεάκια στο ίντερνετ που περιγράφουν θεωρίες όπως αυτή στην αρχή του κειμένου ή συράπτουν αποσπασματικά στιγμιότυπα της νέας τριλογίας και τα αναλύουν προσπαθώντας να κάνουν οι ίδιοι μια (προσωπική τους) εμβάθυνση στη ροή της ιστορίας των ταινιών ώστε να φανούν λιγότερο παιδικές.
Πέρασαν όμως 10 χρόνια από την Εκδίκηση των Σιθ, που έκλεισε την νέα τριλογία. Περίπου τόσα πέρασαν και από το επεισόδιο 6 μέχρι το επεισόδιο 1 και πλέον η “νέα” τριλογία δέν θα είναι τα 1,2,3 αλλά τα 7,8,9. Λίγες μέρες λοιπόν πριν το ελληνικό κοινό γεμίσει τις αίθουσες για το Η Δύναμη Ξυπνάει είναι σημαντικό να κλείσει ο γύρος αποτίμησης της τελευταίας τριλογίας, να σταματήσουμε να προσπαθούμε να δώσουμε άλλοθι σε κακές επιλογές των συντελεστών και να αφιερωθούμε σε αυτά που έπονται. Η κριτική έχει γίνει και είμαι σίγουρος πως έχει ακουστεί δυνατά στις Lucasfilms και Disney. Μπορεί να παρατηρείται μία ακόμα πιο έντονη εμπορευματοποίηση του franchise λόγω της νέας ταινίας αλλά ας περιμένουμε ότι αυτή τη φορά στο προιόν που θα μας προσφέρουν εντός της κινηματογραφικής αίθουσας θα το έχουν κάνει σωστά. Περιμένουμε μία σωστή χρήση των δυνατοτήτων που προσφέρει η τεχνολογία του σήμερα, με σεβασμό στην ιστορία όμως, τους χαρακτήρες και κυριότερα σε ΟΛΟ το κοινό που περίμενε μία δεκαετία για να δει την εξέλιξη στο μακρινό μας σύμπαν. Κάτι που ξέχασαν στην προηγούμενη τριλογία.
Καλή μας απόλαυση .
Υ.Γ:Beware of spoilers!!!
About the Authors
Αλέξανδρος Μινωτάκης Συνάντησε μικρός το Star Wars και έκτοτε βρήκε πως θέλει να γίνει Jedi. Προπονείται με διαλογισμό 18 ώρες την μέρα. Τις υπόλοιπες τις περνάει καμουφλαρισμένος ως υποψήφιος διδάκτορας γιατί κανείς δεν του είπε πως ανακλήθηκε το Order 66.
Related Posts
Andor -To τσεκούρι ξεχνά, αλλά το δέντρο θυμάται →
Obi-Wan Κenobi – Ένας νοσταλγικός, ξαναζεσταμένος χυλός →
Mandalorian – Γιατί το 3ο επεισόδιο της 2ης σεζόν είναι το πιο σημαντικό της σειράς; →
Pingback: Hateful Eigth- O Tarantino επιστρέφει και έχουμε κάθε λόγο να χαιρόμαστε! |