Υπάρχουν κάποιες κοινωνικές συμβάσεις τις οποίες οφείλουμε όλοι/-ες μας να τηρούμε προκειμένου να μην χαρακτηριστούμε αντικοινωνικοί και τεθούμε στο περιθώριο από τον κοινωνικό μας κύκλο, ακόμα κι αν οι κοινωνικές μας δεξιότητες δεν είναι και άριστες. Μολονότι σε ορισμένους/-ες κάθε τέτοια κοινωνική σύμβαση μπορεί να μοιάζει με άθλος, η ενήλικη ζωή είναι γεμάτη τέτοιες δοκιμασίες. Αργά ή γρήγορα το μαθαίνουμε όλοι αυτό. Ένα τηλέφωνο, για παράδειγμα, σ’ ένα φιλικό/συγγενικό πρόσωπο στα γενέθλιά του είναι απαραίτητο ή έστω ένα μήνυμα. Μία ευχή για την νέα χρονιά ή ένα αναμνηστικό δώρο από κάποιο ταξίδι, δεν είναι και τόσο μεγάλος βάρος. Τι συμβαίνει, όμως, όταν πρέπει κανείς να ανταποκριθεί σε μία οικογενειακή υποχρέωση αυξημένης δυσκολίας; Υπάρχει κάποιος ευγενικός τρόπος να την αποφύγει και να συνεχίσει να εστιάζει στα δικά του προσωπικά προβλήματα;
Η πλοκή
Σε μία τέτοιας φύσης εξαιρετικά περίπλοκη κατάσταση βρίσκεται ο Αντριάν, ο πρωταγωνιστής του βιβλίου Η Πρόποση, του οποίου δεν του έφτανε ο πρόσφατος χωρισμός του ή ότι έπρεπε να υποστεί αμίλητος όλες τις επαναλαμβανόμενες στερεοτυπικές σκηνές ενός οικογενειακού τραπεζιού στο οποίο οι κοινωνικές συμβάσεις δεν του επέτρεπαν να μην παρευρεθεί, αλλά επιπλέον είδε τον μελλοντικό σύζυγο της αδερφής του να σκύβει διακριτικά στη μεριά του και να του ζητά το εξής: «Ξέρεις, η αδελφή σου θα χαιρόταν πολύ αν έκανες μία πρόποση τη μέρα της τελετής». Η αντίδραση του Αντριάν, μολονότι καταφατική, δεν ήταν καθόλου ψύχραιμη. Βυθίζεται ευθύς αμέσως στις εσωτερικές σκέψεις του, στο κοινωνικό του άγχος, στη σιγουριά του ότι αυτή η πρόποση θα είναι μία καταστροφή για τον ίδιον, ίσως και για ολόκληρη την γαμήλια τελετή:
Fabrice Caro ή Fabcaro
Τον Fabrice Caro οι αναγνώστες/-τριες κόμικς τον γνωρίζουν με το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο, δηλαδή ως Fabcaro. Πλέον δεν χρειάζεται να έχει εισχωρήσει κανείς βαθιά στην κουλτούρα των γαλλικών κόμικς, των bandes desinees, προκειμένου να γνωρίζει τον Fabcaro, μολονότι έχει να επιδείξει αρκετές εξαιρετικές κόμικ δημιουργίες (απ’ τις οποίες γνωστότερη παραμένει το Zai Zai Zai), καθώς το ευρύ κοινό τον γνώρισε πριν λίγο καιρό απ’ την κυκλοφορία του νέου τεύχους Αστερίξ: Η Λευκή Ίριδα, το οποίο έχουμε υποστηρίξει εκτενώς ότι είναι η καλύτερη ιστορία της μετα-Uderzo-Goscinny εποχής της σειράς. Όμως, το ελληνικό αναγνωστικό κοινό είχε την τύχη να τον γνωρίσει λίγο πριν την κυκλοφορία του νέου Αστερίξ, με μία άλλη ιδιότητα, εκείνη του συγγραφέα, χάρη στις εκδόσεις Ίκαρος που κυκλοφόρησαν στα ελληνικά την κωμική νουβέλα του «Η Πρόποση» σε εύληπτη μετάφραση της Χαράς Σκιαδέλλη.
Το χιούμορ του Fabrice Caro
Η νουβέλα Η Πρόποση του Fabrice Caro είναι μία σπάνια κωμωδία. Το χιούμορ του Fabrice Caro είναι ιδιοφυές, γρήγορο και αιχμηρό. Χωρίς να καταφεύγει σε ευκολίες ή φαιδρότητες, χτίζει κωμικές καταστάσεις που φτάνουν σε σουρεαλιστικά επίπεδα, εκκινώντας από τους τυποποιημένους οικογενειακούς δεσμούς και την ερωτική απογοήτευση του πρωταγωνιστή του. Στα άγχη και τις ανησυχίες του πρωταγωνιστή μπορεί να βρει στοιχεία του εαυτού του/της κάθε 30+ αναγνώστης/-τρια, όμως σε καμία περίπτωση αυτό δεν σημαίνει ότι πρόκειται για μία κωμωδία που απευθύνεται μονάχα σε millennials. Εξάλλου ποιος/-α ανάμεσά μας δεν έχει σκεφτεί κατά τη διάρκεια ενός οικογενειακού γεύματος ότι βιώνει ένα deja vu;
Η ταινία
Η κωμωδία του Fabrice Caro, μάλιστα, έχει μεταφερθεί το 2020 και στον κινηματογράφο με τον ομώνυμο τίτλο (Le Discours) σε σκηνοθεσία Laurent Tirard. Με σενάριο πιστό στο πρωτότυπο κείμενο και έναν εξαιρετικό Benjamin Lavernhe στον πρωταγωνιστικό ρόλο, ο Tirard αξιοποιεί στο έπακρο το χιούμορ του βιβλίου προκειμένου να στήσει μία ξεκαρδιστική κωμωδία, στην οποία η μία κωμική κατάσταση διαδέχεται την άλλη. Οι ρυθμοί της ταινίας είναι γρήγοροι (θυμίζοντας ίσως σειρά του Zerocalcare), ακολουθώντας τις δαιδαλώδεις εσωτερικές σκέψεις του πρωταγωνιστή που συνεχώς περνάει από το ένα θέμα στο άλλο, παρόλο που η πλοκή χρονικά φαίνεται να περιορίζεται στη διάρκεια ενός οικογενειακού γεύματος.
Αστερίξ: Η λευκή Ίριδα
Το σενάριο του 40ου τεύχους της θρυλικής σειράς με πρωταγωνιστές τον Αστερίξ και τον Οβελίξ ανατέθηκε για πρώτη φορά στον Fabcaro, ο οποίος με την -μέχρι στιγμής- καλύτερη ιστορία της μετά-Uderzo-Goscinny εποχή, επανέφερε τη σειρά σε επίκαιρα κοινωνικοπολιτικά μονοπάτια. Αξιοποιώντας πρωτότυπες ιδέες και έξυπνες ανατροπές, βασισμένος σε μία ιστορία χωρισμού, ο Fabcaro έθεσε στο επίκεντρο της κριτικής του την θετική ψυχολογία και το life coaching, αλλά και το φαινόμενο του gentrification των μεγάλων πόλεων με το οποίο ήρθαν αντιμέτωποι για πρώτη φορά οι Γαλάτες.
Αστερίξ: Λευκή Ίριδα – Εισβολή life coaches στο γαλατικό χωριό;
Ο Fabcaro έδωσε νέα πνοή στη θρυλική σειρά των Uderzo - Goscinny
