One day at a Time – Μια κουβανική οικογένεια
Προσωπικότητες για το Κυριακάτικο τραπέζι μας
Το «Μέρα με την Μέρα» (όχι του Κουρκούλη), είναι μια απολαυστική κωμική-δραματική σειρά, κλασικής κοψιάς, βασισμένη στην ομώνυμη (1975), με πρωταγωνιστές τους Alvarez, μια σύγχρονη Κουβανική οικογένεια στο Λος Άντζελες.
Οι χαρακτήρες φαντάζουν καθημερινοί, ο κλασικός βράχος, η μάνα Penelope (Justina Machado) προσπαθεί να ισορροπήσει μητρότητα και ανεξαρτησία, κράζει και νουθετεί τον περίγυρο. Τα παιδιά στην εφηβεία, η αριστούχος Elena (Isabella Gomez) μοιράζει μαθήματα πολιτικής ορθότητας στον μορφονιό και καλοπερασάκια Alex (Marcel Ruiz ), στην παλιομοδίτισσα γιαγιά Lydia (Rita Moreno) με την προφορά της και το εκρηκτικό ταπεραμέντο Λατίνας (επίσης εμμονική με την εμφάνιση). Ανεπίσημα μέλη της οικογένειας είναι και ο βολεμένος γείτονας Schneider (Todd Grinnell) και το καλοκάγαθο αφεντικό, ο Dr. Leslie (Stephen Tobolowsky). Για 3 σεζόν στο Netflix παρακολουθούμε τις εξελίξεις τους, μια συνταγή ξεγνοιασιάς που αρκεί.
Η Σειρά
Το ODAAT παρέχει μια γνώριμη θαλπωρή Σαββατιάτικου sitcom και οικογενειακών στιγμών, θα γελάσετε με την καρδία σας, με συνοδεία το laugh track, και θα συμπάσχετε κιόλας. Ναι και όμως η κουβανική οικογένεια έχει κοινά με μια ελληνική. Έξω καρδιά, να τους λένε ότι πολύ φωνάζουν, να δυσκολεύονται οικονομικά, να τσακώνονται για παραδόσεις, απόψεις, ενίοτε να τα βρίσκουν.
Θυμίζουν κάτι, σωστά;
Αυτά γίνονται όταν 3 γενιές ζουν κάτω από την ίδια στέγη. Τα παιδιά περνάνε την φάση τους, η Penelope προσπαθεί να ξαναφτιάξει την ζωή της μετά το χωρισμό της και η Lydia θέλει το καλό όλων, βάσει των δικών της παραδοσιακών απόψεων φυσικά.
Πρόκειται για μια αντιπροσωπευτική εικόνα οικογένειας στις ΗΠΑ και κάτω από τον μανδύα της οικογενειακής κωμωδίας θίγονται βαθύτερα θέματα. Ο κάθε χαρακτήρας όσο πρόσχαρος, έχει τον γολγοθά του. Θα ακούσουμε για ρατσιστικά και ομοφοβικά περιστατικά, θα δούμε την Penelope να παλεύει με το στίγμα της κατάθλιψης και τον Schneider με την απεξάρτηση. Ωστόσο, η ατμόσφαιρα δεν γίνεται ποτέ αποπνικτική, οι Alvarez το ρίχνουν στην πλάκα με την πρώτη ευκαιρία, κλαίνε, αγκαλιάζονται και γελάνε. Με αυτή τη σειρά συνήθως.
Γιατί την ξεχωρίσαμε;
Άμα αναπολείτε σειρές όπως Φιλαράκια, Ευτυχισμένοι μαζί, The Middle ή Παντρεμένοι με Παιδιά, τότε μην χάνετε λεπτό. Εξαιρετικά ανάλαφρη και απλή σειρά, εμπεριέχει τυπική σκηνοθεσία sitcom και καλές, ελάχιστα υπερβολικές ερμηνείες. Οι διάλογοι είναι καυστικοί, με καλόγουστες ακατάπαυστες ατάκες λεπτό προς λεπτό. Βέβαια από πολιτικής πλευράς μας τα χαλάει και αναγκαστικά κάνουμε τα στραβά μάτια, γιατί μέσα στη σειρά υπερτονίζεται η πίστη στο «Αμερικανικό Όνειρο», που τοποθετείται αντιπαραθετικά με την Κούβα. Η Lydia προβάλλει τις ΗΠΑ ως σωτήρα από την “δικτατορία“. Παραμένει ο αγαπημένος μας χαρακτήρας όμως (παρά τις πολιτικές μας διαφωνίες) μιας και είναι μια Κουβανή Ντένη Μαρκορά.
Καλό είναι λοιπόν να μην δώσουμε ιδιαίτερη σημασία στα -όχι και τόσα- πολιτικά μηνύματα της σειράς (τουλάχιστον αν θέλουμε να εστιάσουμε στο ψυχαγωγικό της κομμάτι και να περάσουμε καλά). Οι πρωταγωνιστές συχνά εφαρμόζοντας την θεωρία των δύο άκρων μας παρα-θυμίζουν δικούς μας γνωστούς και συγγενείς. Από την άλλη ως “δικτάτορες” και σατανικοί θα παρουσιαστούν γελοιογραφικά ο Κάστρο, ο Τσε Γκεβάρα και η Κουβανική Επανάσταση σαν να εκμηδενίζεται η σημασία τους για το λαό της Κούβας τον οποίο απελευθέρωσαν απ’ τη Δικτατορία του Μπατίστα. Χωρίς αναφορές στην Κούβα του σήμερα και χωρίς καμία αιτιολόγηση καλλιεργείται ένας τρόμο προς τον Κάστρο. Και κάπως έτσι ενώ από την μια διασκεδάζουμε πολύ με αυτή την ξεκαρδιστική εικόνα μιας κουβανικής οικογένειας που μας θυμίζει πολλές δικές μας εμπειρίες, από την άλλη οι μικρές πολιτικές αναφορές αναταράσσουν την ευχάριστη παρακολούθησή μας.
Ως θεατές αντιμετωπίζουμε γνωστά και έντονα σημερινά πολιτικά οξύμωρα. “Ζήτω η Αμερική όπου φοβόμαστε να κυκλοφορήσουμε οι Λατίνοι, οι γυναίκες και οι ομοφυλόφιλοι. Αγαπάμε τις ΗΠΑ όπου έχουμε μεγαλώσει, αν και δεν είμαστε ασφαλείς από απέλαση.” Είναι κάποια από τα συνθήματα που βροντοφωνάζουν οι Alvarez, γιατί με κόπο την βγάζουν καθαρή «Μέρα με την Μέρα».
Το μέλλον του ODAAT
Το Netflix ανακοίνωσε πως δεν προγραμματίζει 4η σεζόν προκαλώντας έντονες αντιδράσεις και καμπάνιες από τους φανς της σειράς, που επισήμαναν και την έλλειψη διαφορετικότητας στην πλατφόρμα. Η ελπίδα εναποτίθεται για μια ακόμα φορά στη CBS που έχει δείξει ενδιαφέρον να την αναλάβει. Εμείς σας την προτείνουμε όπως και να έχει.
About the Authors
Χρυσάνθη Παπουτσιδάκη «Α ναι ρε το ξέρω έχω δει το 1ο επεισόδιο/διαβάσει /δει για αυτό». Αυτή είναι ίσως η χαρακτηριστικότατη ατάκα της νεαρής Πατρινής. Όλα άρχισαν τίμια με Cartoon Network, Playstation 2, Gameboy, Τριβιζά και Σαμουράι Χ. Η συνέχεια, στη σκοτεινή εφηβεία, επιφύλασσε μπόλικα anime και manga, κόμιξ και ταινίες. Τώρα πια μεταφράστρια με αιώνιο σύντροφο το Youtube τα κοιτάει όλα κάπως. Παράλληλα, διαβάζει κατιτίς ή λιώνει με ταινίες και σειρές, ίσως κουλτουρέ ίσως όχι. Προσοχή ψάχνει πάντα θύματα να κάνουν κριτικές και υπεραναλύσεις.
Related Posts
#Alive – Ο ζωτικός χώρος και το τραύμα της καραντίνας (και των ζόμπι) →
I Am Thinking Of Ending Things – Yπαρξιακός τρόμος, χρονικά Εγώ και διαχρονική αγωνία →
Τhe Old Guard – To τίμημα της αθανασίας →
