Ιδιαίτερη έμφαση μπορούμε να πούμε πως έχει δώσει το Netflix στο θέμα των ναρκωτικών. Παρουσιάζει συνεχώς ταινίες, σειρές και κυρίως ντοκιμαντέρ γύρω από τα ναρκωτικά, φέρνοντας στο επίκεντρο τις χώρες της Λατινικής Αμερικής.
Αυτό που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, είναι η αμείωτη παραγωγή τέτοιων project ακόμα και μετά το θάνατο του παραγωγού του Netflix, Carlos Muñoz Portal, ο οποίος δολοφονήθηκε στα γυρίσματα του Narcos-Mexico. «Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε αν δεν είναι ασφαλές. Διακυβεύονται οι ζωές μας», σημείωσε ο ηθοποιός Pedro Pascal μιλώντας στο TMZ. Το Narcos όμως δεν είναι μία τυχαία σειρά, ειδικά για το Netflix, καθώς είναι μία από τις σειρές «Netflix Original», που έχτισαν αυτό τον κολοσσό (μαζί με το House of Cards), καθώς ήταν από τις πρώτες μεγάλες παραγωγές του, και μάλιστα όχι (εντελώς) αγγλόφωνη.
Το Narcos αν και είναι μία άρτια εκτελεσμένη σειρ, με ένταση και ρυθμό, επέλεξε να δείξει μία μόνο πτυχή της προσωπικότητας και δράσης του Μεξικανού Pablo Escobar, αγνοώντας άλλες. Η σειρά ξεκινάει με τον Escobar ήδη να είναι “φτασμένος” στον χώρο του, χωρίς να μας δείξει πώς έγινε αυτό. Μάλλον δεν έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον το πριν, γιατί τα γεγονότα που σημειώνονται από την αφετηρία της σειράς και μετά είναι σίγουρα πιο έντονα.
Έχει μια αξία όμως να γνωρίζουμε κάποια πράγματα για το παρελθόν, ώστε μεθοδικά να μπορούμε να ανακαλύπτουμε το παρόν, ειδικά όταν πρόκειται για την απόδοσης μιας πραγματικής ιστορίας. Η γυναικά του Escobar έχει δηλώσει σε μαρτυρία της πως βιάστηκε από τον ίδιο, όταν ήταν 13 και εκείνος 24. Ισχυρίζεται πως ευθύνεται η ίδια για μεγάλο κομμάτι των επιλογών της, αλλά κατά τα άλλα η ζωή της με τον Pablo ήταν κάτι περισσότερο από μαρτύριο! H σειρά, έχει επιλέξει να μην το δείξει αυτό, καθώς παρουσίαζε τον Pablo σαν δίκαιο και ευγενικό με τους δικούς του ανθρώπους.
Ο Pablo έγινε ο πιο διάσημος βαρώνος ναρκωτικών (αν και δεν ήταν ο μεγαλύτερος), γιατί ήταν ο πρώτος που τα παρήγαγε σε τόσο μεγάλη ποσότητα (και σε παραγωγή και σε κατανάλωση). To Ναrcos αυτό το αποδίδει άψογα, καθώς δείχνει από πολύ νωρίς ξεκίνησαν οι εξαγωγές. Την εποχή που έδρασε ο Escobar (1970-1993), η τόση εκτεταμένη χρήση κοκαΐνης ήταν κάτι το ανεξέλεγκτο, κάτι που δεν μπορούσαν να αντιμετώπισουν εύκολα όχι μόνο οι κυβερνήσεις της Λ. Aμερικής, αλλά ούτε και οι ίδιοι οι Αμερικάνοι. Για αυτό και ο Pablo μπορούσε να εκβιάζει μία ολόκληρη κυβέρνηση και να δολοφονεί εν ψυχρώ όποιον του χαλούσε τα σχέδια. Αυτά όμως συνέβαιναν στον Κολομβία. Στο Μεξικό είναι πολύ διαφορετικά τα πράγματα…
Αφού αναδείχθηκε ο Pablo ως ο μεγαλύτερος διακινητής, σειρά παίρνει ο El-Chapo, ο οποίος ζούσε και δρούσε στο Μεξικό, και θα τον γνωρίσουμε μέσα από το Narcos: Mexico. Ποια η διαφορά όμως αυτών των 2; H μεγάλη διαφορά αυτών των δύο είναι ότι ο Chapo ήταν διορισμένος από την κυβέρνηση και την CIA και γι’ αυτό μπόρεσε και να εισάγει «παράνομα» στις ΗΠΑ πάνω από 154 τόνους κοκαΐνης, αξίας 14 δισεκατομμυρίων δολαρίων το χρόνο. Tαυτόχρονα πρωτοσέλιδα των αμερικάνικων εφημερίδων αναφέρουν: «Μexico και ναρκωτικά μας δολοφονούν», και επί 15 χρόνια η σχέση μεταξύ Chapo- CIA έμενε στην αφάνεια. Στο «Narcos: Mexico» το βασικό νήμα της ιστορίας είναι η τραγική μοίρα του μυστικού διώκτη των διακινητών, του Kiki Camarena, ο θάνατος του οποίου σηματοδότησε την «αλλαγή πολιτικής» εκ μέρους των ΗΠΑ, καθώς οι Αμερικανοί “συνειδητοποίησαν” ότι δεν υπάρχουν πια περιθώρια συνεργασίας με την απολύτως διεφθαρμένη μεξικανική Αστυνομία. Όμως, ο θάνατος του Kiki Camarena ήρθε το 1985, τη χρόνιά και η συνεργασία του Chapo με την CIA μόλις ξεκινούσε!
Ας ευθυγραμμίσουμε λίγο την πραγματικότητα με την σειρά και ας δούμε τι συνέβαινε τότε στον υπόλοιπο κόσμο. Σειρές και ταινίες γυρίζονται για τον Pablo Escobar παρουσιάζοντάς τον ως αδίστακτο, αλλά ταυτόχρονα πανέξυπνο και ικανό. Σε κάθε αμερικάνικη ταινία, ο μεξικάνος θα είναι αυτός που θα κάνει τον Dealer ή αν δεν είναι Μεξικάνος σίγουρα θα έχει κάποιο μεξικάνικο παρατσούκλι (el mayo, el rey κλπ). Με τα κλισέ λοιπόν «να δίνουν και να παίρνουν» χτίζεται ένας ολόκληρος μύθος γύρω από το όλο θέμα. Τα καρτέλ Μεντεγίν και Σιναλόα ακούγονται παντού, με το χρήμα να ρέει άφθονο, ικανό να ρίξει και να ανεβάσει οποιαδήποτε κυβέρνηση.
Πλέον τα έχουμε δει όλα, από τη μόδα των 90’s με ecstasy και rave party, το underground hip-hop με μπάφους και κοκαΐνη, μέχρι το σήμερα, το Τrap και τη νέα γενιά ναρκωτικών, χάπια κ.α. Όλα αυτά ευθυγραμμίζονται και παρεμβαίνουν βίαια στην μαζική κουλτούρα δίνοντάς της πολιτικές διαστάσεις. Πλέον καλλιτέχνες γνωρίζοντας την ζωή του Escobar μέσα από το Narcos και μόνο, τον αναφέρουν στα τραγούδια τους χωρίς γνώση ή το ενδιαφέρον για αυτή, και αυτό διαρκώς αναπαράγεται και οξύνεται. Αυτό βέβαια για να γίνει θέλει και την άρτια τεχνικά αλλά στείρα νοηματικά απόδοση του έργου, για αυτό και παραλείπονται διάφορα σημεία της ιστορίας.
Αυτό κυρίως που επιτυγχάνει το Narcos είναι να δημιουργεί συναισθήματα γύρω από κάθε χαρακτήρα της σειράς ώστε να δημιουργεί πρότυπα. Πλέκει κατάλληλα το εγκώμιο και τις αντιθέσεις των χαρακτήρων, με τον καθένα να ξεκινά από διαφορετικές αφετηρίες, δημιουργώντας ένα δράμα ικανό να ανθίσει χωρίς να χρειάζεται να βρει τρόπους για να εξηγήσει το πολιτικό υπόβαθρο εκείνης της εποχής. Το Narcos: Mexico, εξερευνεί τόσο τις εγκληματικές επιχειρήσεις όσο και τις πλευρές της επιβολής του νόμου, βυθίζοντας τους καλύτερους και χειρότερους χαρακτήρες του μέσα από συναρπαστικές επιδόσεις κάτι που έχουμε δει και στο the Wire.
Έτσι λοιπόν το μότο των Αμερικάνων «Αν είσαι χρήσιμος είσαι καλός, ακόμα και αν είσαι ο διάβολος» παίρνει σάρκα και οστά με τον El-Chapo μέχρι που αποφασίζουν ότι δεν τους είναι πια χρήσιμος και το 2016 τον συλλαμβάνουν και το 2017 τον εκδίδουν στην Αμερική! Μετά την σύλληψη του ο Chapo χρίζεται ως ο μεγαλύτερος Drug-Dealer και ένα μεγάλο κεφάλαιο φαίνεται να κλείνει.
Τα El-Chapo και Narcos είναι 2 βασικές σειρές για το Netflix μέσα στις πολλές που πλασσάρονται. Aυτό που όμως έχει ενδιαφέρον είναι, πως ενώ το Netflix ρίχνει τόσα εκατομμύρια για τέτοιες παραγωγές δεν κάνει καν τον κόπο να αγοράσει τα δικαιώματα της ταινίας «American Made» του Doug Liman με πρωταγωνιστές τον Tom Cruse (Interview With A Vampire, Labyrinth) και την Sarah Wright (Lady DynamiteDon’t Trust the B—- in Apartment 23), που παρουσιάζει την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος, το κατά πόσο άμεσα δηλαδή εμπλέκονται οι Αμερικάνοι στον «πόλεμων των ναρκωτικών», και μάλιστα η ταινία πραγματεύεται και την πραγματική ζωή του Barry Seal (πιλότος της CIA, και άνθρωπος του καρτέλ Μεντεγίν), αφού αγαπάμε τόσο τις πραγματικές ιστορίες. Sweetie massage chick getting fucked Horny Alexis Ford is into hardcore buggering Stepteen Anya Olsen licks stepmom Reagan Darling is tempting fellow with her tits Roxy Raye stretches her anus with a metal speculum and receives an anal reaming Kinky whore Melany loves big stuff in her pussy Cute and Tiny Blonde Halle nugget porn Whore wife Jodi West getting fucked by next door guy Ralph Long Chick receives both of her lusty fuck holes fucked Frisky blonde Kayla Green felt hard cock in her tight ass hole Independence fuck with freedom babe Phoenix Marie Playful bitches Rowan and Lorna try their new toys
Το Netflix πλέον δεν μππορεί να το ανταγωνίστεί καμία ιντερνετική πλατφόρμα. Ένας λογαριασμός, πέντε διαφορετικά accounts, πλήρως εξατομικευμένο στα δικά σου γούστα με τα κατάλληλα recomended. Με το Narcos να σαρώνει, γιατί πλέον απολαμβάνουμε την ζωή του μύθου που τόσα χρόνια έχτιζαν, τα suggested προσαρμόζονται, και βλέπουμε την παρουσίαση μιας στάνταρ οπτικής γύρω από τον πόλεμο των ναρκωτικών. Συγκεκριμένα πρότυπα, με στάνταρ ηθικές αξίες που όλα κάπως καταλήγουν κάπως στην βίαιη ενσωμάτωση.
