Η Έβελιν Χιούγκο είναι η μεγαλύτερη κινηματογραφική σταρ όλων των εποχών, sex-symbol ασύλληπτης ομορφιάς, που μονοπωλούσε την προσοχή των ταμπλόιντ τόσο με τις ταινίες, τις οσκαρικές ερμηνείες και τις εντυπωσιακές εμφανίσεις της στο κόκκινο χαλί όσο και με τη θυελλώδη ερωτική της ζωή, τους εφτά γάμους της και τις φήμες για παράνομες σχέσεις. Τότε γιατί αυτό το παγκοσμίου φήμης είδωλο, στα 79 χρόνια της και μετά από δεκαετίες σιωπής και απουσίας από τα ΜΜΕ, επιλέγει τη Μονίκ Γκραντ, μια άσημη δημοσιογράφο και μπλόγκερ που παλεύει να θεμελιώσει το όνομα και την καριέρα της, ως βιογράφο της; Απροσδόκητα, χωρίς να έχουν γνωριστεί ποτέ, η Έβελιν αιτείται συνάντηση με τη Μονίκ μέσω του περιοδικού στο οποίο εργάζεται και εκεί της ανακοινώνει πως θα της αφηγηθεί την ιστορία ολόκληρης της ζωής της, την ωμή αλήθεια πίσω από τα ψέματα που η ίδια είχε επινοήσει, ώστε εκείνη να συγγράψει τη βιογραφία της και να κρατήσει όλα τα έσοδα. Η Μονίκ μένει έκπληκτη, αλλά δεν διστάζει να αδράξει την ευκαιρία – σύντομα, όμως, και όσο περιδινείται στη χειμαρρώδη αφήγηση της Έβελιν και της σκανδαλώδους ζωής της, θα συνειδητοποιήσει πως η Έβελιν δεν είναι τόσο αθώα όσο νόμιζε και πως τις δυο τους ενώνει ένα τραγικό μυστικό, που θα αλλάξει τη ζωή της διά παντός.
Οι Εφτά Σύζυγοι της Έβελιν Χιούγκο, το πέμπτο μυθιστόρημα της Αμερικανίδας Taylor Jenkins Reid, απέκτησε τεράστια επιτυχία και έγινε best-seller χρόνια μετά την πρώτη κυκλοφορία του το 2017, μέσα από την πλατφόρμα του TikTok, και εκτόξευσε τη συγγραφέα του και όλα τα επόμενα βιβλία της στην κορυφή των πωλήσεων. Στο βιβλίο, που κυκλοφορεί και αυτό από τις εκδόσεις Αίολος σε μετάφραση Αναστασίας Δεληγιάννη, η Reid εξερευνά τη φύση της διασημότητας, θεματική που την απασχολεί στα περισσότερα από τα βιβλία της (το προηγούμενο μυθιστόρημά της που είχε εκδοθεί στην Ελλάδα και πρόκειται να μεταφερθεί στη μικρή οθόνη, Daisy Jones and the Six, ήταν η λογοτεχνική αποτύπωση και καταγραφή ενός mockumentary για μια φανταστική ροκ μπάντα), βυθίζει την αφηγηματική της πένα βαθιά μέσα στις ζωές των πλούσιων και διάσημων, στη λάμψη, την αίγλη αλλά και τις παγίδες της δόξας, σε μια εκ των έσω ματιά στο κλασικό Χόλιγουντ της δεκαετίας του ’50 και επέκεινα.
Η Έβελιν Χιούγκο, κατά κόσμον Έβελιν Χερρέρα, κόρη Κουβανών μεταναστών, χάνει τη μητέρα της στην ηλικία των 11 και απομένει με έναν βίαιο, κακοποιητικό πατέρα και ένα σώμα που θηλυκοποιείται με ακατάπαυστους ρυθμούς, στρέφοντας μονίμως την ανδρική ματιά πάνω του. Το όνειρο της Εβελίνα ήταν να ξεφύγει από το ασφυκτικό Χελ’ς Κίτσεν και τις περιοριστικές προοπτικές του για να γίνει διάσημη ηθοποιός στο Χόλιγουντ, και αποφασίζει να κεφαλαιοποιήσει την εξωτερική εμφάνιση και το σώμα που της δόθηκε για να πετύχει αυτόν τον σκοπό. Η βιομηχανία του θεάματος κατασκευάζει έναν ρόλο πάνω της, το προφίλ και το προσωπείο της ιδεατής ανερχόμενης σταρ, σέξι και ποθητής όσο και αθώας, αγνής και ανυποψίαστης. Η ίδια υποτάσσεται και υπακούει στις επιταγές τους, δεν διστάζει να απαρνηθεί την κουβανική καταγωγή της, τη γλώσσα της, το ίδιο το όνομά της για ένα όνομα επινοημένο, πιο εύηχο, πιο δυτικό.
Η Έβελιν Χιούγκο είναι η αρχετυπική γυναίκα-αράχνη της δεκαετίας του ’50, μια γυναίκα που αναγνωρίζει πως δεν διαθέτει τα μέσα για να αποκρούσει τις σεξουαλικές επιθέσεις που δέχεται, οπότε προσπαθεί να πετύχει το καλύτερο δυνατόν με όσα διαθέτει: χρησιμοποιεί τους άνδρες, εκμεταλλεύεται τις ορέξεις και την ακόρεστη σεξουαλική τους επιθυμία για να ανέβει στην κορυφή. Πατάει επί πτωμάτων, μασάει και φτύνει τους ανθρώπους όταν πια δεν της χρειάζονται, εμπορεύεται η ίδια το κορμί της ως μέσον για έναν σκοπό – όμως, πραγματικά, σε μια κοινωνία και μια ιστορική περίοδο όπου η θέση της γυναίκας βρισκόταν αποκλειστικά εντοιχισμένη μέσα στην κουζίνα, να υποτάσσεται στις ορέξεις τους συζύγου της και στον ρόλο της ως αναπαραγωγική μηχανή, με ένα μέλλον αυστηρά οριοθετημένο και προκαθορισμένο, τι θα μπορούσε μια φιλόδοξη γυναίκα, που επιθυμεί περισσότερα από αυτά, να κάνει διαφορετικά; Η ματιά της Reid δεν είναι επικριτική, αλλά τρυφερή, συμπονετική και φεμινιστική, κατανοεί το κοινωνικό συγκείμενο και επεξηγεί δίχως να δικαιολογεί τις επιλογές της ηρωίδας της σε μια κοινωνία όπου οι γυναίκες γίνονται βορά στην ανδρική επιθυμία, το σώμα τους κατασπαράσσεται από χέρια που αγγίζουν χωρίς συναίνεση, αρπάζουν αυτό που θεωρούν ιδιοκτησία τους.
Σκληρή, αναπολογητικά υπολογίστρια και ραδιούργα, η Έβελιν Χιούγκο παντρεύεται και χωρίζει άνδρες για να εξυπηρετήσει τους σκοπούς της, κατασκευάζει αφηγήματα της προσωπικής της ζωής προκειμένου οι ταινίες της να κόψουν περισσότερα εισιτήρια, υποδύεται διαρκώς τον ρόλο της σκανδαλιστικής χολιγουντιανής σταρ, της αισθησιακής γυναίκας που πάντοτε δίνει μόνο μικρά κομμάτια του εαυτού της, πάντοτε αφήνει το κοινό της να αποζητά απεγνωσμένα λίγο ακόμα από εκείνη. Η φιγούρα της Έβελιν είναι ηθικά γκρίζα, συχνά γίνεται εκνευριστική και αντιπαθής, όμως γι’ αυτό τόσο σάρκινη, καλογραμμένη και αυθεντική. Η Reid δεν δίνει άφεση στην Έβελιν, αναδεικνύει την τοξικότητα και τη χειριστικότητα της συμπεριφοράς της σε όλο της το μεγαλείο, όμως ταυτόχρονα αιτιολογεί τα κίνητρά της: η Έβελιν είναι μια γυναίκα που έχει ενσωματώσει και αφομοιώσει το αμερικανικό όνειρο στην ολότητά του, που κόπιασε όλη της τη ζωή για να ξεφύγει από το παρελθόν και την καταγωγή της μόνο για να βρεθεί εγκλωβισμένη σε ένα σύστημα και μια βιομηχανία που την αντιμετωπίζει ως θέαμα και εμπόρευμα προς βρώση – και η παράσταση πρέπει να συνεχιστεί. Σιγά σιγά όμως, όσο η αφήγησή της ξεδιπλώνεται, μια διαφορετική πτυχή της Έβελιν αρχίζει να αναδύεται, μια πλευρά τρυφερή, ικανή να αγαπήσει και να παραδοθεί ολοκληρωτικά. Στο υπόβαθρο, το Λος Άντζελες, ηλιόλουστο και λαμπερό, το Χόλιγουντ ως τόπος υποσχέσεων, πολυτέλειας και χλιδής, φήμης και επιτυχίας, η πολιτισμική και εμπορική μήτρα που γεννά καθημερινά αστέρες, διάττοντες και μη, αλλά και τόπος εκμετάλλευσης, καταπίεσης και υποκρισίας, διαψευσμένων ελπίδων και προσδοκιών.
Στον πυρήνα του, όμως, αυτό είναι ένα LGBTQI+ μυθιστόρημα, μια queer ιστορία αγάπης σε μια εποχή όπου η ομοφυλοφιλία ήταν κατάπτυστη, θεωρούνταν παρέκκλιση και ανωμαλία, έπρεπε να μείνει κρυφή, κλειδαμπαρωμένη πίσω από κλειστές πόρτες. Είναι η ιστορία ενός έρωτα καταδικασμένου στην αφάνεια και τα μυστικά, ενός έρωτα επικίνδυνου, απαγορευμένου, του είδους που χρειάζεται να θυσιάσεις ολόκληρα κομμάτια του εαυτού σου για να τον κρατήσεις. Η ιστορία της Έβελιν διαπλέκεται με αληθινά ιστορικά γεγονότα, την εξέγερση του Stonewall και την επιδημία του AIDS, όμως η Έβελιν και οι δικοί της άνθρωποι παραμένουν αμέτοχοι και απολίτικοι, πίσω από την ασφάλεια του ονόματός τους.
Η Reid ασχολείται επίσης με τη γυναικεία σεξουαλικότητα, που τιμωρείται και οφείλει πάντοτε να παραμένει καταπιεσμένη: στους πιο αισθησιακούς ρόλους της Έβελιν, τις σκηνές που απεικόνιζαν τη γυναικεία σεξουαλικότητα σε όλη την έντασή της και την απενοχοποιούσαν, το κοινό συνέρρεε για να καταβροχθίσει ηδονοβλεπτικά το κορμί της Έβελιν, ενώ συνάμα την κατηγορούσε ως τσούλα, που επιθυμούσε να προκαλέσει και να διεγείρει το κοινό της, όσο οι άνδρες συμπρωταγωνιστές της εξυμνούνταν για την ερμηνεία τους. Γράφει για την έμφυλη βία, που ελλοχεύει ακόμα και στις πολυτελείς βίλες του Μπέβερλι Χιλς, οπουδήποτε υπάρχουν σχέσεις επιβολής και εξουσίας, για τις ψεύτικες υποσχέσεις και τις διαδοχικές ικεσίες για συγχώρεση των κακοποιητών, μόνο για να αντικατασταθούν από εκ νέου βιαιότητα και σαδισμό.
Γράφει για την ταυτότητα, φυλετική, έμφυλη και σεξουαλική, και για τους περιορισμούς που ενέχουν οι ταμπέλες της: η Έβελιν κρύβει την κουβανική της καταγωγή και τον σεξουαλικό της προσανατολισμό, ενώ ταυτόχρονα περιορίζεται από το δίπολο ομοφυλοφιλίας και ετεροφυλοφιλίας, νιώθει πως κανένας από τους δύο προσδιορισμούς δεν την εμπεριέχει, σε μια εποχή που η αμφιφυλοφιλία πόρρω απείχε από την ορατότητα, την αναγνώριση και την αποδοχή, ακόμα και εντός της queer κοινότητας.
Η αφήγηση είναι ρέουσα, κινηματογραφική, εναλλασσόμενη διαρκώς ανάμεσα στην πρωτοπρόσωπη αφήγηση της Μονίκ και στην εξιστόρηση της Έβελιν, με ζωντανούς, μεστούς διαλόγους και σπιντάτους ρυθμούς μέχρι το τελικό, αναπάντεχο plot twist, ενώ στον κύριο κορμό της παρεμβάλλονται άρθρα από εφημερίδες και σκανδαλοθηρικές φυλλάδες, τον κίτρινο Τύπο της εποχής, φήμες για την προσωπική ζωή της Έβελιν και ο σκωπτικός, πικρόχολος σχολιασμός τους, μια ευφυής νύξη εκ μέρους της συγγραφέα για τη βιομηχανία του θεάματος, τα αφηγήματα που κατασκευάζει, τους θύτες και τα θύματά της. Η Reid συνθέτει ένα γράμμα αγάπης στο κλασικό Χόλιγουντ, τη λάμψη και την υποκρισία του, και την τοιχογραφία μιας εποχής αίγλης, πολυτέλειας αλλά και περιορισμού και καταπίεσης, και ταυτόχρονα μια συναρπαστική, βαθιά ρομαντική μέσα στις ατέλειές της, ιστορία αγάπης.
Ένα βιβλίο για τη διαφορετικότητα και την αποδοχή, για οικογένειες ιδιόμορφες, υβριδικές, και για φιλίες δυνατότερες από τον έρωτα, για τη φιλοδοξία και το τίμημά της, για τα προσωπεία, τους ρόλους που υποδυόμαστε και την αληθινή ουσία, τον πυρήνα του εαυτού που κρύβεται πίσω τους, αλλά και για έναν έρωτα σκανδαλώδη, εκρηκτικό, όμως πάντοτε ανθεκτικό. Οι Εφτά Σύζυγοι της Έβελιν Χιούγκο αξίζουν το hype!
