Η νέα κατάσταση που η πανδημία επέφερε, φαίνεται -όσο κλισέ κι αν ακούγεται- ότι για κάποιους δεν λειτούργησε μόνο αρνητικά, αλλά και παραγωγικά. Αρκετοί καλλιτέχνες άδραξαν την ευκαιρία από αυτό το πλασματικό pause της πανδημίας και βρήκαν το κουράγιο να αφοσιωθούν στην τέχνη τους. Ανάμεσα στους καλλιτέχνες αυτούς, συμπεριλαμβάνονται και πολλοί νέοι καλλιτέχνες που με διάθεση και μεράκι έκαναν τα πρώτα τους βήματα στη σκηνή των κόμικς με τις πρώτες τους αυτοεκδόσεις. Φυσικά, ποτέ γι’ αυτούς η πρώτη τους εμφάνιση δεν αποτελούσε μία εύκολη υπόθεση, πόσο μάλλον τώρα, που εν μέσω πανδημίας διεξάγονται ελάχιστα φεστιβάλ κόμικς, κόβοντάς τους έτσι την βασική τους δίοδο προκειμένου γνωριστούν με το ευρύ κοινό.
Ανάμεσα σε αυτούς τους νέους δημιουργούς κόμικς που αξίζουν την προσοχή μας συμπεριλαμβάνεται και η Κατερίνα Μποτίνη, που έκανε το ντεμπούτο της με το «Έξω από το χαρτί» (2016-2021) και πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε τα δύο νέα της κόμικς, το «Take it slowww» (2020-2021) και το «Sneaky Blinders» (2021). Η Κατερίνα Μποτίνη είναι απόφοιτη του Καλλιτεχνικού Γυμνασίου/ Λυκείου στο Γέρακα και σπουδάζει Συντήρηση Έργων Τέχνης στο Π.Δ.Α. Αθηνών. Η αγάπη της για τα κόμικς γεννήθηκε παρακολουθώντας την animation σειρά «Avatar the last Airbender», ενώ έχει επηρεαστεί αισθητά από τα ευρωπαϊκά κόμικς, ενώ της αρέσουν ιδιαίτερα τα manga και από τα αμερικάνικα, τα κόμικς της DC.
Instagram: kat.botini
Το «Take it Slowww» είναι το δεύτερο κατά σειρά κόμικ της Κατερίνας Μποτίνη, του οποίου αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου τα κείμενα και το σχέδιο. Πρόκειται για ένα δημιούργημα της πανδημίας. Πρωταγωνιστής της ιστορίας είναι ένας βραδύποδας, ο Χοσέ, που βρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή της Λατινικής Αμερικής. Ο Χοσέ είναι ένας τυχερός και παρεξηγημένος βραδύποδας. Τυχερός από την εξέλιξη της ιστορίας του και παρεξηγημένος από τους ανθρώπους λόγω της φύσης του. Στην πραγματικότητα η Κατερίνα Μποτίνη μέσα από την ασυνήθιστη επιλογή ενός βραδύποδα επιχειρεί να αναδείξει την αναγκαιότητα αυτού του είδους για το ζωϊκό βασίλειο αλλά και για την ανθρωπότητα, παρ’ όλο που η πλειοψηφία των ανθρώπων υποτιμά (ή και αγνοεί) αυτά τα ζώα. Όμως δεν αρκείται μόνο σε αυτό.
Πέρα από τις γενικές γνώσεις που μας προσφέρει σχετικά με τη ζωή των βραδύποδων, η δημιουργός φιλοτέχνησε το έργο της με αρκετά αλληγορική διάθεση. Στο ερώτημα: γιατί τον βραδύποδα; Μας απαντά ότι πέρα από την τάση που είχε από μικρή ηλικία να σχεδιάζει ζώα και να βγάζει ιστορίες με αυτά επεκτείνοντάς το τελικά και σε κόμικ, επιλέγει ακριβώς εκείνο το ζώο που θεωρεί παρεξηγημένο αλλά και το ζώο που αλληγορικά ταιριάζει απέναντι στην καθημερινή ρουτίνα των ανθρώπων. Όπως η ίδια αναφέρει σχετικά στο επιλογικό της σημείωμα: «Ζούμε σε μία πραγματικότητα που οι ρυθμοί της καθημερινότητας μας είναι υπερβολικά αγχωτικοί. Ο κόσμος έχει συνηθίσει να λειτουργεί με στρες και πίεση καθ’ όλη τη διάρκεια μίας ημέρας. (…) Η ιστορία με τη ζωή του βραδύποδα θα μπορούσε να αντικατοπτρίσει μία καθημερινότητα λίγο πιο ιδανική από αυτή που έχουμε. Ίσως, θα έπρεπε να σταματάμε πού και πού για να πάρουμε μια ανάσα, από το να τρέχουμε συνεχώς».
Έτσι γίνεται προφανές ότι πρόκειται για ένα κόμικ όχι απλώς γεννημένο μέσα στην πανδημία, αλλά ακόμη περισσότερο για ένα κόμικ που ίσως δεν θα είχε υπάρξει χωρίς αυτήν. Το σοκ της κοινωνικής απομόνωσης και του lockdown ήταν μία πρωτόγνωρη εμπειρία για όλους και όλες μας. Όμως η Κατερίνα Μποτίνη μας παροτρύνει να σκεφτούμε ότι στην πραγματικότητα μας προκάλεσε μία φαινομενική παύση στην τρελή μας καθημερινότητα, την οποία ίσως χρειαζόμαστε να κάνουμε αυτοβούλως στη ζωή μας πιο συχνά, όπως κάνει ο (τελικά μάλλον εξυπνότερος από εμάς) βραδύποδας.
Αναφορικά με το σχέδιο της δημιουργού, αυτό είναι αρκετά προσεγμένο, ζωηρό με έντονα χρώματα και σίγουρα ευχάριστο. Στις απεικονίσεις των ζώων δίνει ιδιαίτερη έμφαση, αφού άλλωστε αυτά είναι οι πρωταγωνιστές στο έργο της. Όσον αφορά το σενάριο, η ιστορία του βραδύποδα εξελίσσεται σε παροντικό χρόνο. Ταυτόχρονα εγκιβωτίζονται και άλλες αφηγήσεις, διακόπτοντας έτσι ευχάριστα τη ροή του αναγνώστη και δίνοντας την ευκαιρία στη δημιουργό να επεκταθεί και σε άλλα ζητήματα που επιθυμεί να αναδείξει. Υπάρχουν ακόμα και κάποιοι αναχρονισμοί που επίσης της δίνουν την ευκαιρία να αναφερθεί σε περιβαλλοντικά ζητήματα και ζητήματα λαθρεμπορίας ζώων, αναδεικνύοντας έτσι και ένα συμπρωταγωνιστής του έργου της, μία Ταρσιίδα, που προέρχεται από τη μακρινή Ασία. Σημαντική επισήμανση για το σχέδιο και το σενάριο της δημιουργού είναι η ιδιαιτερότητα της πυκνότητας. Μέσα σε μία σελίδα ο αναγνώστης μπορεί να μετρήσει από ένα μέχρι, περίπου, είκοσι πέντε(!) καρέ με διαλόγους. Η πυκνότητα αυτή ομολογεί την όρεξη της δημιουργού για την αφήγηση της ιστορίας της αλλά και τη σοβαρότητα με την οποία θέλει να καταστεί σαφής η θέση της για αυτά τα ζητήματα.
Το «Take it slowww» αναφέρεται όχι μόνο στο ενήλικο κοινό αλλά και στο εφηβικό. Δεδομένου μάλιστα του φιλόζωου και οικολογικού του χαρακτήρα, θα ήταν ιδανική επιλογή να συμπεριληφθεί στα πλαίσια κάποιας εκπαιδευτικής δράσης για παιδιά και όχι μόνο. Το περιεχόμενό του αγγίζει εκφάνσεις της πραγματικότητας σχετικά με τη ζωή διάφορων ζωικών ειδών που όπως γίνεται φανερό δεν ζουν μόνα τους. Ο άνθρωπος είναι πάντα εκεί είτε ως παρατηρητής, είτε ως θύτης, είτε ως διασώστης, εγείροντας στον αναγνώστη πολλαπλά συναισθήματα και καλώντας τον να προβληματιστεί σχετικά με τη θέση του ανθρώπου στον ζωικό κόσμο.
Το μήνυμα που μας αφήνει το έργο της Κατερίνας Μποτίνη είναι ένα ηχηρό «Take it slowww» που μας καλεί να ενστερνιστούμε και να υιοθετήσουμε στην καθημερινότητά μας. Στόχος δεν είναι απλά να επιβιώσουμε αλλά να προσέξουμε και να προφυλάξουμε τους εαυτούς μας από τις δυσκολίες που η ζωή πάντα φέρνει, υπενθυμίζοντάς μας αλληγορικά να χαλαρώσουμε, να διεκδικήσουμε το δικαίωμά μας στην τεμπελιά.
