8 +1 απολαυστικά κακές ερμηνείες από καλούς ηθοποιούς
Aναγνωρίζω ότι όλοι έχουν τις κακές τους στιγμές, και ειδικά στις δουλειές τους. Μπορεί κάποιος να μην πολυενδιαφερόταν για την ταινία και να το έκανε μόνο για τα λεφτά.. Μπορεί να μισούσε τον σκηνοθέτη ή απλά να μην του βγήκε.
Όμως δεν αναφέρομαι σε αυτά. Μιλάω για τις στιγμές που ο ηθοποιός δίνει μια τόσο ΚΑΚΗ ερμηνεία που αυτόματα γίνεται απλά διασκεδαστικό να τον βλέπεις. Και το ξέρει και ο ίδιος ότι είναι κακό, όμως δεν σταματά γιατί πλέον το διασκεδάζει και αυτός. Οπότε πάμε να δούμε τις στιγμές όπου Οσκαρικοί ηθοποιοί απλά λένε fuck it και κάνουν ότι τους κατέβει!
8) Eddy Redmayne- Jupiter Ascending
To Jupiter Ascending είχε άπειρα προβλήματα, παιδιάστικο σενάριο και νοήματα για γέλια. Σε αυτόν τον ορυμαγδό όμως ένα πράγμα ξεχώρισε: Το πόσο απαίσια ήταν η ερμηνεία του τρομερού κατά τα άλλα Eddy Redmayne, ενός ανθρώπου που την ίδια χρονιά κέρδισε το Όσκαρ Α’Ανδρικού για το υπέροχο “Theory of Everything”. Υποτονικός, με ξεσπάσματα υπερκινητικότητας και ουρλιαχτών, πάει από το ένα άκρο στο άλλο και φαίνεται πως διασκεδάζει σαν να μην υπάρχει αύριο! Σίγουρα το δεύτερο καλύτερο πράγμα σε αυτήν την ταινία( σόρι αλλά τίποτα δεν ξεπερνά τους δρακάνθρωπους)
7)Gary Oldman- Lost in Space
O Gary Oldman είναι ίσως ο πιο υποτιμημένος ηθοποιός που κυκλοφορεί στις ΗΠΑ. Προσπαθεί πάνω από 30 χρόνια να κερδίσει ένα ρημαδιασμένο Όσκαρ και δεν τα καταφέρνει. Και κανείς δεν ξέρει γιατί, ο άνθρωπος είναι ο ορισμός του τρομερού ηθοποιού. Εκτός από εδώ. Στο Lost in Space φαίνεται πως είπε ένα ΥΟLO και απλά έπαιξε με τον πιο καρτουνίστικο τρόπο που μπορούσε ένα στερεοτυπικό και μονοδιάστατο κακό που μεταμορφώνεται σε διαστημική αράχνη. Και ποιος μπορεί να τον κατηγορήσει όταν πρωταγωνιστής στην ταινία είναι ο Joey από τα Φιλαράκια; Σε κάθε περίπτωση, ο μόνος λόγος να δει κανείς σήμερα αυτήν την ταινία είναι για το πόσο υπερβολικός είναι ο Oldman, ο οποίος φέρεται σαν 15χρονο καθόλη την διάρκεια της!
6)Tommy Lee Jones- Batman Forever
Θα είμαι απόλυτα ειλικρινής, από αυτήν την ταινία θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε από τους συντελεστές της στη λίστα. Ο σκηνοθέτης της, Joel Schumacher μένει πιστός στο campy, cartoonish style της σειράς του 1950 με τον Adam West, επομένως όλες οι ερμηνείες είναι τραβηγμένες, υπερβολικές και ξύλινες σε βαθμός κακουργήματος. Αλλά ο Tommy Lee Jones ξεχωρίζει γιατί είναι ο ηθοποιός που όλοι έχουμε συνηθίσει να παίζει τους σοβαρούς και λίγο macho ρόλους, επομένως εδώ φαίνεται τελείως παράλογος. Φαίνεται πως και ο ίδιος το ξέρει, επομένως το έχει αποδεχτεί και κοιτά κυρίως να φανεί όσο πιο γελοίος γίνεται, όσο πιο cheesy γίνεται μάλλον επειδή θέλει να τσαλακώσει την εικόνα του αλλά και γιατί μάλλον περνά καλά. Εγώ προσωπικά τον λάτρεψα εδώ!
5) John Travolta- Battlefield Earth
Θα μπορούσα εδώ να αναφέρω τον Forest Whitaker, που είναι κλάσης ανώτερος ηθοποιός και εδώ είναι μια αρκετά κακή στιγμή του , όμως το Battlefield Earth ανήκει ολοκληρωτικά στον Travolta. Ο άνθρωπος πίστεψε σε αυτό και ενεπλάκη σε κάθε του στάδιο, από το σενάριο μέχρι την παραγωγή, όλα για να μπορέσει να δώσει αυτήν την ερμηνεία ΥΜΝΟ. Και πραγματικά πρέπει να την διδάσκουν σε σχολές όταν θέλουν να δείξουν το πώς να ΜΗΝ ερμηνεύεται ένας ρόλος. Δεν είναι μόνο το σαχλό σενάριο και οι ατάκες από fortune cookies, όχι γατάκια. Ο Travolta ζει κάθε στιγμή, το πιστεύει και το εκφράζει με πομπώδες ύφους 12χρονου που παίζει σκηνή από (κακή) σχολική παράσταση. Και όλα αυτά κάτω από τόνους μακιγιάζ. Ανεκτίμητο.
4)Jeremy Irons – Dungeon and Dragons
To DnD παρά τον τεράστιο πλούτο του ως lore δεν έχει καταφέρει να βγάλει στην μεγάλη οθόνη κάτι καλύτερο από b- movies. Και αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε αυτήν την ταινία που έθαψε την προσπάθεια στη γέννηση της. Το μακρινό 2000 λοιπόν φάνηκε σε όλους καλή ιδέα να δώσουν στον ομολογουμένως πετυχημένο και υπερβολικά ταλαντούχο Jeremy Irons τον ρόλο του κακού στην πρώτη ουσιαστικά απόπειρα για μια καθαρά DnD ταινία. Το αποτέλεσμα ήταν ένας ημίτρελος Irons να γκαρίζει τις ατάκες του με πομπώδες ύφος και περιέργους ήχους που πότε-πότε έβγαζε στο πλατό και κανείς να μην μπορεί να κάνει κάτι για αυτό. Όχι ότι ήταν το μόνο πρόβλημα της ταινίας, ίσα-ίσα ήταν αρκετά φαν, αλλά δυστυχώς όχι για όλους. Εμείς σίγουρα στηρίξαμε για την cultίλα
3) Colin Farrell- Daredevil
Ας λέει ότι θέλει ο οποιοσδήποτε για τον Colin Farrell, όλοι όμως ξέρετε ότι είναι καλός ηθοποιός και το έχει δείξει άπειρες φορές. Έτσι λοιπόν παραμένει απορίας άξιο πως ακριβώς έπαιξε έτσι όπως έπαιξε στο Daredevil. Θες λίγο το πνεύμα των (ανέπνευστων) 00s, λίγο η βαρεμάρα και το ότι ήθελε κάτι να του κινήσει το ενδιαφέρον, βάλε και ότι μάλλον δεν ήξερε τον χαρακτήρα, απλά μόνο ότι είναι από comic, ε δεν θέλει και πολύ ο άνθρωπος φαντάστηκε καρτούν και το έκανε. Σε υπερβολικό βαθμό. Χοροπηδάει πάνω κάτω, κάνει γκριμάτσες και τρέλες και γενικά είναι μια κινούμενη νότα χαράς σε μια κατά τα άλλα βαρετή ταινία. Κακής και ανώριμής χαράς, αλλά μας στήριξε σε δύσκολες στιγμές…
ΥΓ: Ο Ben Afleck δεν είχε υποβληθεί ακόμα σε μεταμόσχευση ταλέντου, οπότε η δική του κάκιστη ερμηνεία συγχωρείται
2) Russell Crowe- Les Miserables
Ο Russell Crowe έχει δώσει μερικές πολύ καλές ερμηνείες στη ζωή του. Καμία από αυτές δεν έχει σχέση με το τραγούδι. Και δικαίως γιατί ομολογουμένως είναι άτονος, άφωνος και γκαρίζει χειρότερα και από μεθυσμένο μεταλλά που προσπαθεί να τραγουδήσει death metal. Επομένως δεν ξέρω γιατί κάποιος να του προτείνει να παίξει σε musical. Εκτός από το γελάσει βέβαια.
1) Christopher Walken-Τhe country Bears
Kανείς δεν θυμάται αυτήν την ταινία και για καλό λόγο. Είναι τόσο, μα τόσο αδιάφορη και βαρετή που φήμες θέλουν όποιον την έχει δει να έχει παγώσει στο χρόνο. Είναι μια κακή οικογενειακή ταινία της Disney για μερικές αρκούδες και έναν κακό επιχειρηματία που ήθελε να τις εκμεταλλευτεί (δεν κάνω πλάκα, παραλίγο να κοιμηθώ όσο έγραφα τη σύνοψη). Είναι μία από αυτές τις παραγωγές που κατάφεραν να βρουν ένα καλό ηθοποιό, όπως τον Christopher Walken απλά επειδή αυτός δεν διάβασε το σενάριο και είπε ναι πριν το σκεφτεί. Όταν μάλλον το κατάλαβε, ήταν ήδη αργά. Έτσι απλά άραξε, έκανε ότι μπορούσε προκειμένου να τον διώξουν αλλά δεν τα κατάφερε. Αυτό το μείγμα απογοήτευσης και αμηχανίας είναι διάχυτο και στην ερμηνεία του. Αλλά, lets face it, είναι πάντα ωραίο να τον βλέπεις!
Και το plus one!: Nicolas Cage- Σχεδόν κάθε ταινία που έχει παίξει
Τον Nicolas Cage πραγματικά τον λατρεύω και σοβαρά πιστεύω πως είναι σπουδαίος ηθοποιός. Μια άποψη που δεν πιστεύω πως συμμερίζεται ο ίδιος. Ο άνθρωπος είναι αποφασιμένος να συμμετάσχει σε οποιοδήποτε ταινία και να του προτείνουν και με οποιοδήποτε ρόλο. Και φυσικά αυτό μπορεί να είναι ένα Joe, στις περισσότερες φορές όμως είναι παραγωγές τύπου Wicker Man όπου φαίνεται λες και τρελαίνεται και φέρεται σαν καρικατούρα του ίδιου του εαυτού. Το over the top το έχει, έχει όμως και ναι, έχω γελάσει μαζί του. Πόσο όμως ακόμα;
About the Authors
Nίκος Γιακουμέλος Γεννήθηκε με μεγάλη επιτυχία αλλά μετά άρχισε καπου να δυσκολεύει το πράγμα. Σπούδασε Επικοινωνία και μετά αποφάσισε πως δεν του αρέσει να επικοινωνεί. Όνειρο του να μετακομίσει στην Σαχάρα όπου θα έχει ησυχία, αλλά μέχρι να το καταφέρει δουλεύει κωπηλάτης.
Related Posts
The Banshees of Inisherin – Η υποσχόμενη έκρηξη ενός καζανιού που βράζει →
Νύχτες Πρεμιέρας 22: Τα smash and pass του φετινού φεστιβάλ →
The Batman – Μια noir, κοινωνική, ελπίδα →
Pingback: Kung Fu Panda 3: Πολύ Panda, πολύ Kung Fu, αλλά η τρίτη δεν ήταν η τυχερή
Pingback: Daredevil- Ο Διάβολος του Hells Kitchen ξεπερνά κάθε προσδοκία!
Pingback: Daredevil- Ο Διάβολος του Hells Kitchen επιστρέφει σε μια ασυγκράτητη σεζόν!
Pingback: Batman Vs Superman: Dawn of Justice- Όχι πάτος, όχι αριστούργημα, αλλά σίγουρα μια δυνατή ταινία…