Αλεξάνδρεια- Μια οικογενειακή ιστορία σε πολυπολιτισμικό φόντο
Ο Νικόλας Στεφαδούρος είναι αρκετά γνωστός τα τελευταία χρόνια στο χώρο του ελληνικού comic. Βραβευμένος το 2016 στα Ελληνικά Βραβεία Κόμικς, ως Καλύτερος Νέος Καλλιτέχνης, έχει κυκλοφορήσει ήδη τα Memory Lane και OMG Zombie, ενώ ιδιαίτερη εκδοτική επιτυχία είχε με τους GRamers: The comic.
Με την Αλεξάνδρεια ο Στεφαδούρος σκιτσογραφεί το -μέχρι σήμερα- πιο προσωπικό του έργο. Αφηγητής του comic είναι ο πατέρας του, ο Γιώργος Στεφαδούρος, ο οποίος διηγείται την ιστορία της οικογένειάς του στα παιδικά του χρόνια του στην Αλεξάνδρεια. Ο Νικόλας Στεφαδούρος στην Αλεξάνδρεια εικονογραφεί μερικές ιστορίες απ’ αυτές που διηγούνται οι μεγαλύτεροι στα παιδιά, που κάθονται οκλαδόν για να τους ακούσουν. Και είναι οι ιστορίες της δικής του οικογένειας, του πατέρα του (που τις εξιστορεί), της μητέρας του, των παππούδων του και των φίλων τους. Γι’ αυτό και είναι τόσο προσωπικές, που ξεχειλίζουν από τρυφερότητα και συναίσθημα.
Η Αλεξάνδρεια πρωτοδημοσιεύτηκε σε συνέχειες στο socomic.gr, όπου για πολύ καιρό ο Στεφαδούρος συγκέντρωνε με μεράκι τις ιστορίες του πατέρα του και τις σκίτσαρε ως ημι-αυτοτελείς σελίδες ενός comic, που όταν θα ολοκληρωνόταν στόχευε να τυπωθεί. Τελικά η έντυπη έκδοση του comic, ήρθε αυτό τον καιρό από τις εκδόσεις Webcomics. Σίγουρα πρόκειται για μια προσεγμένη σκληρόδετη έκδοση, της οποίας τις πλημμυρισμένες με χρώματα σελίδες αξίζει να έχει στη συλλογή του κάθε λάτρης των comics. Όμως πέρα απ’ τη χαρά της μεταφοράς του comic στο χαρτί (που ήταν ανέκαθεν και ο τελικός προορισμός του), στην έντυπη έκδοση υπάρχουν 10 επιπλέον σελίδες, με το τέλος της ιστορίας, που δεν δημοσιεύτηκαν στο socomic.gr.
Το comic μας ταξιδεύει στην ελληνική παροικία της Αιγύπτου τη δεκαετία του ’60, όπου ο Γιώργος Στεφαδούρος και τα αδέρφια του μεγάλωναν σε μια πόλη, πραγματικό χωνευτήρι πολιτισμών. Μπορεί το ελληνικό στοιχείο να ξεχωρίζει στην οπτική του αφηγητή, ο οποίος με νοσταλγία θυμάται τους φούρνους και τα ζαχαροπλαστεία των Ελλήνων, τα χριστιανικά έθιμα και φυσικά τον Καβάφη, όμως η Αλεξάνδρεια ήταν για την οικογένεια του Στεφαδούρου και ένα σημείο συνάντησης με άλλους πολιτισμούς και παραδόσεις. Έτσι οι παιδικές του αναμνήσεις είναι πλημμυρισμένες από παιχνίδια, είτε με άλλα παιδιά που μιλούσαν διαφορετικές γλώσσες, είτε και με τα αδέρφια του στην ταράτσα του σπιτιού, όπου έπαιζαν ποδόσφαιρο και μπέιζμπολ. Οι περίπατοι των παιδιών στην αγορά της πόλης τους ήταν γεμάτοι μυρωδιές που τους προκαλούσαν να σταματήσουν πότε στον παγωτατζή, πότε στον Αιγύπτιο της λαϊκής που πουλούσε μάνγκο και πότε στον κουλουρτζή ή στον ζαχαροπλάστη. Ακόμα και οι θρησκευτικές τελετές χριστιανών και μουσουλμάνων συνυπήρχαν στους ίδιους δρόμους και στις ίδιες γειτονιές. Η Αλεξάνδρεια μπορεί να μην ήταν ο ιδανικός τόπος (γιατί τότε δεν θα αναγκαζόταν και να γυρίσει στην Ελλάδα η οικογένεια του Στεφαδούρου), αλλά ήταν ένα πολύχρωμο μωσαϊκό ανθρώπων και πολιτισμών, οι οποίοι καθημερινά συγχρωτίζονταν και αντάλλαζαν ιδέες, ήθη και έθιμα. Πέρα όμως από την κοινωνική ματιά του έργου, πρόκειται για μια προσωπική ιστορία, γεμάτη συναισθήματα, αστείες στιγμές, νοσταλγία, έρωτα, χαρά, αλλά και πόνο. Εξάλλου αυτή είναι η ζωή και μέσα στις σελίδες της Αλεξάνδρειας διαβάζουμε τόσο τις ευχάριστες, όσο και τις θλιβερές στιγμές της, που μας συγκινούν.
Όλα αυτά τα στοιχεία μας προσφέρουν μια ιδιαίτερα ευχάριστη γνωριμία με τον Γιώργο Στεφαδούρο, κομμάτια της ιστορία της ζωής του οποίου ξετυλίγονται με τον ομορφότερο τρόπο μέσα απ’ το σχέδιο του Νικόλα Στεφαδούρου. Το σκίτσο του είναι καρτουνίστικο, όπως συνηθίζει να το χαρακτηρίζει και ο ίδιος ο Στεφαδούρος και γεμάτο ζωντανά χρώματα. Εκπέμπει νοσταλγία και μια παιδικότητα, αλλά υπάρχουν στιγμές που γίνεται σκοτεινό και βαρύ, για να αποτυπώσει τις αλλαγές της διάθεσης των πρωταγωνιστών.
Επιπλέον ενδιαφέρον παρουσιάζει η ιδέα του σκιτσογράφου να προσθέτει συχνά στις σελίδες του comic και μια φωτογραφία από ένα αληθινό αντικείμενο (π.χ. λουκουμάδες, ποτήρι καφέ). Αυτή η τεχνική ίσως στις πρώτες σελίδες παραξενέψει τον αναγνώστη, επειδή με αυτές τις προσθήκες φαίνεται να χάνεται η ομοιομορφία της σελίδας. Όμως όσο προχωράει η ιστορία φαίνεται ότι ο Στεφαδούρος στόχευε να χρησιμοποιήσει αυτό το κομμάτι της σελίδας, είτε για να προσθέσει ρεαλισμό στις ιστορίες του, είτε και για να μας προσφέρει τις φωτογραφίες από ντοκουμέντα, όπως τα ταμπελάκια ραπτικής του παππού του.
Η Αλεξάνδρεια είναι ένα απ’ αυτά τα comics που δίνουν ζωή σε όμορφες ιστορίες, οι οποίες θα ήταν κρίμα να χαθούν. Και η μορφή του comic είναι ο ιδανικός τρόπος να διαβαστεί από πολύ κόσμο (ανεξαρτήτως ηλικίας) η ιστορία του Γιώργου Στεφαδούρου.
Η Αλεξάνδρεια είναι υποψήφια στην κατηγορία της Καλλιτεχνικής Επιμέλειας στα Ελληνικά Βραβεία Κόμικς 2019
About the Authors
Μάνος Βασιλείου - Αρώνης Γεννήθηκε το 1993, δηλαδή ήταν 6 χρονών όταν είδε πρώτη φορά το Star Wars. Κάπου στο Λύκειο κατέληξε ότι η αλήθεια βρίσκεται στον Sheldon και από τότε προσπαθεί να ανακαλύψει τον κόσμο των nerds και των superheroes, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Αγαπημένο του χρώμα το κόκκινο: στις σημαίες, στον Flash, στον Deadpool, ενώ στις μπλούζες το προτιμά με λευκές λωρίδες. Τελευταία το παίζει και ιστορικός, χωρίς καμία επιτυχία.
Related Posts
Μουσικά Καρέ – Comics μετά μουσικής →
Μπαμπαδοϊστορίες – Ένα comic ημερολόγιο μίας τρυφερής σχέσης →
Το 9ο τεύχος του Comic Cultura βάζει την Αφροαμερικανική κουλτούρα στο επίκεντρο →
