Dune: Οι Ιστορίες της Αρρακήν – Τo αίμα των χαμένων και των νικητών βάφει τον Αρράκις

Αλέξανδρος Μινωτάκης Από Αλέξανδρος Μινωτάκης 6 Λεπτά Ανάγνωσης

Όπως έχουμε δει και πει πολλές φορές το σύμπαν του Dune όπως παρουσιάζεται στην κλασική εξαλογία του Frank Herbert είναι ένα βαθύ και πολυεπίπεδο αφηγηματικά σύμπαν, το οποίο συνδυάζει μια πληθώρα θρησκειολογικών και κοινωνιολογικών αναφορών. Όλες αυτές μαζί, σαν άνεμοι της ερήμου, σχηματίζουν τον Αρράκις. Και μπορεί τα κλασικά έργα του Herbert (και τα δύο sequel που γράφτηκαν μετά τον θάνατο του και τυπικά ολοκληρώνουν τη σειρά) να εξερευνούν το μέλλον του σύμπαντος αυτού, αφήνουν όμως το παρελθόν (και κάποιες φορές το παρόν) του ανεκμετάλλευτο.

Ο γιος του Frank, o Brian Herbert, μαζί με τον επί χρόνια συνεργάτη του, Kevin J. Anderson, μας έχουν δώσει πολλά (ίσως υπερβολικά πολλά) έργα που καλύπτουν αυτό το κενό. Πέρα από τις 4 τριλογίες των prequel που έχουν δώσει (τα Houses of Dune, Schools of Dune, Butlerian Jihad, Caladan trilogy) oι δύο τους έχουν επεκταθεί και στις μεταφορές των έργων του Dune σε graphic novel, τόσο της κλασικής εξαλογίας όσο και των δικών τους prequel. Έχουμε ήδη αναφερθεί στις μεταφορές του Dune αλλά και στην αντίστοιχη κίνηση για το House Atreides.

Το Dune: Οι Ιστορίες της Αρρακήν (στα ελληνικά από τις εκδόσεις Anubis, σε μετάφραση του Ορέστη Μανούσου) είναι μια ευκαιρία να δούμε και νέες ιστορίες, απευθείας σε graphic novel από τον κόσμο του Dune και, για να είμαστε ειλικρινείς, είναι μέχρι τώρα οι πιο ταιριαστές για την πιο ιδιαίτερη μορφή των κόμικς. Οι μεταφορές από βιβλία, όση ελευθερία και να έχουν οι σεναριογράφοι στη μεταχείριση του υλικού, πάντα αφήνουν απέξω πολλά πράγματα, ενώ, αναγκαστικά, κάποια πράγματα λειτουργούν καλύτερα στον γραπτό λόγο, όπου το πανθωρόν μάτι της φαντασίας μπορεί να πλάσει όπως θέλει τις περιγραφές που παρουσιάζονται. Με μια πρωτότυπη ιστορία όμως, τα πράγματα είναι tabula rasa.

Ένα επιπλέον πλεονέκτημα είναι του Dune: Οι Ιστορίες της Αρρακήν πως γνωρίζουμε και νέους χαρακτήρες, οι οποίοι δεν έχουν το βάρος των μυθικών ιστοριών και της μοίρας όλου του Γαλαξία στις πλάτες τους. Μπορούν δηλαδή να δείξουν μια οπτική που δεν είχαμε δει μέχρι τώρα, συχνά, στο Dune: αυτή του απλού ανθρώπου (συνήθως στρατιώτη), του οποίου την ύπαρξη, τη θυσία και την ανδρεία (ή δειλία) δε θα καταγράψει κανείς.

Το Dune: Οι Ιστορίες της Αρρακήν αποτελείται από δύο ανεξάρτητες ιστορίες που έχουν κοινή αυτή την οπτική που λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια των γεγονότων του πρώτου Dune και μας δείχνουν τις δύο πλευρές της μάχης για την Αρρακήν, την πρωτεύουσα του Αρράκις. H αίσθηση της απόγνωσης, του αναπόφευκτου θανάτου και, τελικά, της ματαίωσης είναι διάχυτα στις δύο ιστορίες. Το γεγονός ότι ξέρουμε από πριν τι θα συμβεί απλά καθιστά τα τεκταινόμενα πιο τραγικά και δε στερεί από την εξιστόρηση την αίσθηση του επείγοντος

Η πρώτη ιστορία είναι το Αίμα των Σαρντωκάρ .Αυτή ακολουθεί έναν Σάρντωκαρ (οι στρατιώτες του Αυτοκράτορα) και γινόμαστε μάρτυρες της προσπάθειάς του να εξισορροπήσει την προσωπική του τιμή και το καθήκον απέναντι στον Αυτοκράτορα, ειδικά όταν αυτά τα δύο είναι τόσο διαμετρικά αντίθετα. H αίσθηση της απόγνωσης, του αναπόφευκτου θανάτου και, τελικά, της ματαίωσης είναι διάχυτα στην ιστορία. Το γεγονός ότι ξέρουμε από πριν τι θα συμβεί απλά καθιστά τα τεκταινόμενα πιο τραγικά και δε στερεί από την ιστορία την αίσθηση του επείγοντος. Επιπλέον, σε λίγες σχετικά σελίδες, οι συγγραφεί καταφέρνουν και δομούν έναν ολοκληρωμένο χαρακτήρα, με τη δική του ιστορία και προσωπική πάλη που καταφέρνει και κεντρίζει το ενδιαφέρον του αναγνώστη.

Το artwork του Adam Gorham είναι εξαιρετικό και αποτυπώνει υπέροχα τον κόσμο του. Τα χρώματα είναι υποτονικά και ατμοσφαιρικά, γεγονός που ενισχύει την αίσθηση της προαίσθησης και της έντασης που διαπερνά την ιστορία. Τα σχέδια των χαρακτήρων είναι μοναδικά και ενδιαφέροντα, και ο Gorham κάνει εξαιρετική δουλειά στο να ζωντανέψει τις διάφορες φατρίες και φυλές του σύμπαντος.

H δεύτερη ιστορία, το Ο Ψίθυρος των Ωκεανών του Κάλανταν έχει τους ίδιους συγγραφείς αλλά στο artwork βρίσκουμε τον εξαιρετικό Jakub Ρebelka.Εδώ παρατηρούμε τις τελευταίες στιγμές μιας ομάδας στρατιωτών των Ατρειδών μετά την κατάρρευση της άμυνας της πόλης. Οι χαμένοι αναπολούν τους ωκεανούς της πατρίδας τους, του Κάλανταν, καθώς νιώθουν τη ζέστη και την πείνα να τους καταβάλει. Είναι μια σκληρή ιστορία, γεμάτη θυμό, θλίψη και αδικία. Τελευταίο τους καταφύγιο είναι η νοσταλγία για το πανταχού παρόν νερό του τόπου τους. Θυμούνται το πώς ο ωκεανός του τάιζε, τους φρόντιζε και τους συνόδευε σε κάθε βήμα της ζωής τους, σα φίλος από καιρό πια ξεχασμένος. Μέσα από αυτές τις αναμνήσεις βρίσκουν τελικά τη δύναμη όχι να σωθούν, αλλά να αποδεχθούν το τέλος που όλοι ξέρουμε ότι έρχεται…

Το artwork του Jakub Rebelka καταφέρνει και υποδεικνύει με έναν πανέμορφο και ρευστό τρόπο την έντονη αντίθεση μεταξύ του Αρράκις και του Κάλανταν. Τα χρώματα του πρώτου είναι σκοτεινά, έντονα και δυσοίωνα, ενώ του δεύτερου είναι πλούσια και ζωντανά, γεγονός που ενισχύει την αίσθηση του θαύματος και του σχεδόν θρησκευτικού δέους που διαπερνά την ιστορία.

Το Dune: Οι Ιστορίες της Αρρακήν είναι μια εξαιρετική προσθήκη στη βιβλιοθήκη όλων των φανς της επιστημονικής φαντασίας αν και σίγουρα ανταμείβει περισσότερο τους έμπειρους αναγνώστες του Dune. Αν είναι η πρώτη σας επαφή με το έπος του Herbert, μάλλον θα χαθείτε αλλά ίσως είναι ένα καλό έναυσμα για να διαβάσετε και τα βιβλία της εξαλογίας τουλάχιστον…

Μοιραστείτε το Άρθρο
Συνάντησε μικρός το Star Wars και έκτοτε βρήκε πως θέλει να γίνει Jedi. Προπονείται με διαλογισμό 18 ώρες την μέρα. Τις υπόλοιπες τις περνάει καμουφλαρισμένος ως υποψήφιος διδάκτορας γιατί κανείς δεν του είπε πως ανακλήθηκε το Order 66.