Η Μητρόπολη Του Χρυσού: 3. Γενοκτονία – «Τέλος ο χρύσος, τέλος οι αλυσίδες, τέλος η σκλαβιά!»

Ίωνας Αγγελής Από Ίωνας Αγγελής 6 Λεπτά Ανάγνωσης
Το πανέμορφο εξώφυλλο της Αγγελικής Σαλαμαλίκη

Δεν είναι κρυφό πλέον, το γεγονός πως η Αγγελική Σαλαμαλίκη αποτελεί μία από τις πιο χαρισματικές καλλιτέχνιδες –τόσο σε εγχώριο όσο και σε διεθνές θα προτιμούσαμε επίπεδο- στον χώρο των κόμικς. Το Monsieur Charlatan ανέδειξε το καλλιτεχνικό της ταλέντο, και Η Μητρόπολη Του Χρύσου τεύχος με τεύχος, εξελίχθηκε σε κάτι ανεπανάληπτο και πολύ σπουδαίο… Η Jemma Press εξέδωσε φέτος –κατά τη διάρκεια του Comicdom Con Athens 2019- την τρίτη –και μεγαλύτερη- συνέχεια της Μητρόπολης, λοιπόν, υπό τον υπότιτλο «Γενοκτονία», φτάνοντας την σειρά ένα βήμα πριν το επικό φινάλε…

Συνεχίζοντας την ιστορία των προηγούμενων δύο τόμων, πιάνουμε από εκεί που μας άφησε «Ο Αλχημιστής». Το τεύχος προλογίζει ως εξής: «Ενώ η Βασίλισσα προσπαθεί να φυγαδεύσει τον Ίγκορ, ο Σκλάβος τους προδίδει και αποκαλύπτει την θέση της Μητρόπολης στα υπόλοιπα ελεύθερα Γουίβερν. Τώρα οι κάτοικοι της Μητρόπολης καλούνται να πολεμήσουν με μία από τις μεγαλύτερες απειλές που έχουν αντιμετωπίσει ποτέ, με μια Βασίλισσα που δεν μπορεί να φτιάξει χρυσό, και τους εχθρούς «εντός των πυλών» να διψούν για εκδίκηση και αίμα!».

Τα στοιχεία που έκαναν την Μητρόπολη επιτυχία από την αρχή εξακολουθούν να μας αφορούν και εδώ, με τα παιχνίδια εξουσίας και την ίντριγκα να παίρνουν για άλλη μία φορά πρωταγωνιστική θέση. Το πλεονέκτημα όμως που έχει αυτή τη φορά η ιστορία είναι πως μπορεί να περάσει άμεσα στη δράση, αφού το παρελθόν των χαρακτήρων πλέον μας είναι γνωστό. Από την άλλη κάτι που παρατηρείται ιδιαίτερα στον τρίτο τόμο είναι η ανάδειξη πολιτικών θεμάτων γύρω από την κυριαρχία της Μητρόπολης. Είναι μία ιστορία επανάστασης των αδυνάτων, που σπάνε τα δεσμά τους και επιθυμούν να πάρουν εκδίκηση. Ένα μοντέλο γνωστό μεν, αλλά από τις λίγες φορές που συνδυάζεται το φανταστικό με το πολιτικό τόσο επιτυχημένα.

Όλη αυτή η πολιτική στροφή που δέχεται η σειρά όμως, επεκτείνεται και στην παρουσίαση –για πρώτη φορά θα έλεγε κανείς σε ελληνικό «παραμύθι»- lgbtq χαρακτήρων. Η Σαλαμάλικη έχει το θάρρος αντί να μας παρουσιάσει την γνωστή αγάπη μεταξύ μιας γυναίκας και ενός άνδρα που σώζει στο τέλος την κατάσταση, ανατρέπει το στερεότυπο και μας δείχνει την αγνή αγάπη μεταξύ δύο αντρών, οι οποίοι μέσα από τις δυσκολίες τους βρίσκουν την αγάπη μεταξύ τους…

Ο Σκλάβος αντιπροσωπεύει την αναρχία, που σιχαμένος από την βία που δεχόταν όλη του τη ζωή, επιλέγει να δράσει, και για αυτό συνεργάζεται με τους άλλους συντρόφους του, τους Γουίβερν. Ο Ίγκορ, ως κληρονόμος του θρόνου, στηρίζει το βασίλειό του από τη μία, από την άλλη όμως κατανοεί τις θέσεις των Γουίβερν και το κακό που τους έχει γίνει. Μέσα από αυτήν την κατάσταση ο ψυχικός και υλικός κόσμος των ηρώων μας αναταράσσεται και η λύση σε όλο αυτό κρύβεται στην αγάπη, αληθινή και πραγματική, την μόνη δύναμη που μπορεί να ξεπεράσει οποιοδήποτε εμπόδιο.

Το κόμικ δεν σου ζητάει να διαλέξεις απαραίτητα πλευρά, στέκεται αποδεκτό σε οποιαδήποτε θέση. Αλλά σίγουρα όλοι οι αναγνώστες τάσσονται υπέρ της τρίτης πλευράς, εκείνης της συμφιλίωσης και της ειρήνης. Όλα οδηγούν σε ένα ανατρεπτικό φινάλε όπου οι μάσκες πέφτουν, αφήνοντάς μεν τον αναγνώστη με πολλές ερωτήσεις, γεμάτο δε ελπίδα για την κατάληξη.

Η Σαλαμαλίκη αυτή τη φορά έχει να κάνει με ένα από τα πιο στιβαρά και πιο εύστροφα σενάριά της, με πολύ δυνατούς και συναισθηματικά φορτισμένους διαλόγους. Η αδρεναλίνη ανεβαίνει σε αυτό το κεφάλαιο, και ως αναγνώστες μεταβαίνουμε από σκηνή σε σκηνή με ιδιαίτερη ομαλότητα. Το χτίσιμο των χαρακτήρων που ξεκίνησε από τον πρώτο τόμο εδώ φτάνει σε μία ολοκλήρωση, με μονάχα μια «τελική μάχη» να μένει ανοιχτή.

Το σχέδιο σε αυτό το κεφάλαιο εισάγει πολλά νέα στοιχεία και αποκτά μία αρκετά καλλιτεχνική αύρα. Κύριο επίτευγμα του είναι το πώς αποδίδει τις πολλαπλές μάχες, τα φανταστικά τέρατα αλλά και τα πρόσωπα, γεμάτα λεπτομέρεια και συναισθήματα. Οι επιρροές της Σαλαμαλίκη από τους χώρους του anime και του animation είναι εμφανής, και δουλεύουν εξαιρετικά. Δεν θα μπορούσαμε επίσης να μην αναφερθούμε στη πολυχρωμία του βιβλίου, και την σκηνοθεσία, με ολόκληρα πάνελ να ξεπηδάνε από τις σελίδες μπροστά στα μάτια μας.

Συνολικά, μιλάμε για την συνέχεια σε ένα από τα καλύτερα κόμικς που έχουμε δει στον ελληνικό εκδοτικό χώρο. Επιλέγει να πάρει ρίσκα και δεν επαναπαύεται σε ό,τι έχει ήδη χτίσει, αλλά προσθέτει νέα πράγματα, δίνοντας του μια πιο επική χροιά, και επιτρέποντάς του να κάνει και πολιτικά σχόλια. Μένει μόνο να πούμε πως ανυπομονούμε για το 4ο και τελευταίο κεφάλαιο της σειράς…

Μοιραστείτε το Άρθρο
Οι φοιτητικές και συνδικαλιστικές υποχρεώσεις βαραίνουν την αθεράπευτα nerd ψυχή του Ίωνα. Υπάρχει όσο υπάρχει και το ευρώ στη χώρα μας και περιμένει την ώρα και την στιγμή που οι τρίχες του θα γίνουν γκρι για να γίνει ένα με τη πραγματική του ηλικία.