Στα τέλη του Νοέμβρη το Amazon Prime κυκλοφορούσε τα τρία πρώτα επεισόδια ενός από τα μεγαλύτερα project που είχε στα σκαριά. Μετά από αρκετά χρόνια αναμονής για τους fans του Wheel of Time, η πρώτη τηλεοπτική μεταφορά της fantasy σειράς βιβλίων του Robert Jordan ήταν γεγονός. Ταυτόχρονα το εγχείρημα της μεταφοράς του Wheel of Time από το Amazon Prime ήταν ένα crash test για τον μεγαλύτερο παίχτη του είδους, το πολυαναμενόμενο LOTR του επόμενου έτους. Άκοπα, λοιπόν, το WOT ντεμπούταρε με θεαματικά streaming νούμερα παίρνοντας ταυτόχρονα και την ευκαιρία για μια δεύτερη σεζόν και αφήνοντας καλές υποσχέσεις για τη συνέχεια της πρώτης.
Με τι ασχολείται όμως το Wheel Of Time; Η σειρά βιβλίων του Robert Jordan είναι μια από τις πιο κλασσικές fantasy σειρές. Η ιστορία ξεκινάει με την αναζήτηση του Dragon Reborn, του ανθρώπου που είναι ικανός να σώσει τον κόσμο στη μάχη με τον Dark One ή να τον καταδικάσει στη καταστροφή. Η αναζήτηση αυτή φέρνει στο επίκεντρο ένα μικρό χωριό στο οποίο συγκεντρώνονται μερικοί πολλοί σημαντικοί νεαροί που καταλήγουν να φύγουν σε διάφορες περιπέτειες μετά την επίσκεψη μιας μάγισσας (όχι εσύ Φρόντο Μπάγκινς). Αφετηριακά το story παρουσιάζει διάφορες ομοιότητες με τον Άρχοντα τον Δαχτυλιδιών, αλλά το βάθος του κόσμου του Jordan εισάγει πολύ περισσότερα στοιχεία από αυτά που ανακυκλώνει.
Το έπος του WOT χρειάστηκε 14 βιβλία για να ολοκληρωθεί με τα περισσότερα από αυτά κιόλας να είναι γκουμούτσες. Αυτό δημιουργεί τρομερά ερωτήματα σε κάθε απόπειρα μεταφοράς του στη μικρή οθόνη. Χρειάζεται χώρο και χρόνο εξέλιξης, συνολικό όραμα (βλέποντας αρκετές σεζόν μπροστά) και ταυτόχρονα συμπαγή πλοκή για να κερδίζεις το στοίχημα της ανανέωσης. Αν σε αυτό προσθέσουμε και διάφορες σοβαρές κοιλιές του plot κατά τη διάρκεια των ατελειώτων σελίδων των βιβλίων προκύπτει και το εξής κρίσιμο σημείο: η πιστή αντιγραφή του πρωτότυπου είναι καταδικασμένη σε αποτυχία και αδυναμία προσέγγισης κοινού non familiar με τα βιβλία, ενώ η έντονη παραλλαγή του αρχικού κειμένου χτυπάει τους πιο σκληρούς fans του project.
Πως τα πήγε όμως η σειρά του Amazon; Το WOT του Rafe Judkins αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση. Αρχικά, είναι μια τίμια επιλογή για τους οπαδούς του fantasy. Η σκηνοθεσία και η φωτογραφία κερδίζουν πόντους, καθώς βλέπουμε εντυπωσιακές σκηνές και πλάνα και σιγά σιγά εκτυλίσσεται μπροστά μας ο θαυμαστός κόσμος του Robert Jordan. Η σειρά διακατέχεται από το αίσθημα του small kids in a big big world και εμείς μπαίνουμε στην μεγάλη εικόνα ανακαλύπτοντας κάτι χορταστικό. Η Rosamund Pike (Gone Girl, Ι Care A Lot) είναι απολαυστική στο ρόλο της Moiranne Sedai και η ηθοποιός που ξεχωρίζει χιλιόμετρα από τον επόμενο. Από εκεί και πέρα το casting κινείται στη μετριότητα με κατά βάση νεαρούς ηθοποιούς που στοχεύουν να κάνουν ξεπέταγμα από αυτή τη σειρά. Easter egg το πέρασμα του Alvaro Morte (o προφεσορ ντε) από τη σειρά και ευχάριστες νότες η Zoe Robins (Nynaeve), o Josha Stradowski (Rand Al Thor) και ο Barney Harris (Mat Cauthon, με τον ρόλο του να έχει γίνει ήδη recast για τη δεύτερη σεζόν).
Φαίνεται ότι η σειρά στοχεύει από τη πρώτη στιγμή στη μέγιστη συμπεριληπτικότητα. Πράγματι, ο κόσμος του Robert Jordan δίνει τη δυνατότητα για μια τέτοια ανάδειξη καθώς αποτελεί έναν κόσμο με ποικιλία στο ζήτημα της φυλής και μια σχετική ισότητα στην ανάδειξη χαρακτήρων στο επίπεδο των συμβατικών φύλων. Στο κόσμο του Jordan οι γυναίκες είναι οι μόνες που μπορούν να χρησιμοποιούν αμόλυντα την «πηγή» της μαγείας, ένα κομμάτι τους που έχει τη δυνατότητα να τη χρησιμοποιεί, επιλέγει να μην έχει καμία σχέση με τους άντρες, ενώ βλέπουμε αρκετές γυναίκες σε κρίσιμα αξιώματα. To casting της σειράς παρουσιάζει έντονο το σημείο του diversity – πράγμα με το οποίο δε θα υπήρχε κανένα πρόβλημα αν δεν γινόταν και σε σημεία που δεν βγάζει κανένα απολύτως νόημα (πχ είθισται οι πληθυσμοί μικρών χωριών να έχουν παρόμοια γενετικά χαρακτηριστικά και όποιος διαφέρει να ναι σα τη μύγα στο γάλα, γκούχου γκούχου).
Οι σεναριογράφοι φρόντισαν από τη πρώτη στιγμή να βάλουν χέρι στο κέντρο της ιστορίας, αλλάζοντας διάφορα ταυτοτικά χαρακτηριστικά των βασικών πρωταγωνιστών. Εν τέλει αυτό γίνεται άτσαλα και σε συνδυασμό με όσα αναφέρθηκαν με τη συμπεριληπτικότητα ανατρέπονται διάφορα πυρηνικά στοιχεία του Wheel of Time, αναγκάζοντας τους δημιουργούς της σειράς από τη στιγμή που απέρριψαν σταθερές της αφήγησης του Jordan, να πρέπει να παρουσιάσουν νέες σταθερές με σημαντική δυσκολία στο εγχείρημα. Προφανώς, αυτή η ανάλυση σε κάποιον που δεν έχει επαφή με τα βιβλία δεν σημαίνει πολλά, εξηγεί όμως μια γενικότερη ατσουμπαλίαση που μεγεθύνεται κατά τη διάρκεια όλης της πρώτης σεζόν βάζοντας σημαντικά ερωτηματικά για τη συνέχεια. Προσπαθώντας να διατηρήσουμε την ανάρτηση spoiler free δε θα αναφέρουμε παραδείγματα
Πάμε τώρα στα πιο δύσκολα. Η σειρά φαίνεται σε πάρα πολλά σημεία ότι προσπαθεί να τσαλαβουτήσει σε ένα γρήγορο Viralism μην αφήνοντας διάφορα σημεία να αναπνεύσουν και να χτιστούν. Αυτό αδυνατίζει τη συνοχή της ιστορίας και απομακρύνει τον θεατή από τα σημαντικότερες ανατροπές, καθώς προσφέρονται κλασσικά κόλπα στη θέση τους. Με έναν μοναδικό τρόπο καταφέρνει να μετατρέπει τον κεντρικό πρωταγωνιστή σε κομπάρσο δίνοντας του τη μικρότερη σημασία στην αφήγηση. Και αν αυτό ενδεχομένως να ξεκινάει σαν κόλπο συσκότισης καταλήγει σε μίνι φιάσκο. Τέλος, αποτυγχάνει να δώσει βαρύτητα σε στιγμές που είναι αναγκαίο (τραγική η σκήνη αποκάλυψης της ταυτότητας του Dragon Reborn), ωστόσο καταφέρνει να δημιουργήσει μεγάλες στιγμές.
Εν κατακλείδι, προσωπικά αναμένοντας τη κυκλοφορία του Wheel of Time προσπαθούσα να σκεφτώ που θα πρέπει να μπει ο πήχης. Το συμπέρασμα μου ήταν ότι μια τίμια πρώτη σεζόν θα μπορούσε να δώσει στη σειρά τη δυνατότητα να φτιάξει νέα φουρνιά τηλεθεατών και μια νέα απαιτητικότητα για τις επόμενες σεζόν. Για παράδειγμα, το Game of Thrones πάτησε πάνω στην πρώτη σεζόν για την εκτόξευση των επόμενων 5 (πριν το μεγάλο φιάσκο) δημιουργώντας την απαίτηση για ακόμα μεγαλύτερα μπάτζετ, οράματα και φιλοδοξίες. Το WOT δεν έχει το casting και το cathyness του GOT, αλλά εξακολουθεί να έχει ένα πλούσιο και πλήρες κείμενο βάσης, όπως και ένα σημαντικό fanbase για να στηριχθεί από τη πρώτη μέρα. Το αποτέλεσμα της πρώτης σεζόν περνά τη βάση για όσους περίμεναν μια νέα μεγάλη αφήγηση. Αλλά παραμένει μια αρκετά ελκυστική πρόταση για όσους ψάχνουν μια ακόμα ιστορία να συντροφεύσει τη καραντίνα ή το τσιλάρισμα τους.
