Έχουμε ασχοληθεί ξανά με τις εκδόσεις Nightread και μάλλον, όσο βγάζουν βιβλία όπως το “Η Στύγα και άλλες ιστορίες Λαογραφίας και Φαντασίας των Καλαβρύτων” και το “Σκοτεινα κεφάλαια” θα συνεχίσουμε. Η νέα δουλειά από εκεί έρχεται από έναν επίσης γνωστό μας συγγραφέα, τον Ανδρέα Μιχαηλίδη, ο οποίος αναλαμβάνει να μας μεταφέρει στους βάλτους της Νέας Ορλεάνης, όπου, πίσω από τα συντρίμμια του τυφώνα και το ψεύτικο ενδιαφέρον της πολιτείας, συνεχίζει να χτυπά η καρδιά μας κοινότητας ζωντανής και πολύπλευρης.
Εδώ δεν έχουμε ένα βιβλίο, αλλά μια σειρά, η οποία μετρά ήδη δύο προσθήκες, το λάγνο “Η Αγάπη σου μου Fhtagn” και το βέβηλο “Ή στοργή του Βάλτου”, αμφότερα με πρωταγωνιστή (ή καλύτερα παρατηρητή) τον Κριστιάν Αμπρόζ, μια σκεβρωμένη και ανίερη ύπαρξη, αρκετά ακμαία ωστόσο για να μπλέκεται σε σενάρια φρικιαστικών φόνων, υποθέσεις παρενόχλησης και βιασμών, αλλά και ημίαιμων τεράτων. που αντηχούν τις εικόνες των Μεγάλων Παλαιών, σε ένα πλαίσιο διαφορετικό από ότι το έχουμε συνηθίσει, προσαρμοσμένο σε ένα πιο διαχειρίσιμο, οικείο περιβάλλον, και για αυτό ιδιαίτερα τρομακτικό.
Έχουμε ξαναπεί πως ο Lovecraft, χάρη στους φίλους του, δεν έπαψε να γράφει ούτε μετά τον θάνατο του. Στον κύκλο αυτών των επίδοξων συνεχιστών του, των ανθρώπων που καταπιάνονται με τερατουργήματα χαμένα στα άστρα, κρυμμένα στις λαϊκές παραδόσεις πολιτισμών που δεν έχασαν την επαφή με τις ρίζες τους επικαλούμενοι κάποια επίφαση προόδου, έχουμε δει διάφορες διακυμάνσεις επιτυχίας και διάφορα παντρέματα του κοσμικού τρόμου με άλλα είδη. Ίσως το πιο συγγενές είδος, η αστυνομική λογοτεχνία να ήταν τελικά και η καλύτερη επιλογή.
Ο Ανδρέας Μιχαηλίδης, εκμεταλλευόμενος τις καταβολές του από αυτόν τον χώρο, μας δίνει δύο νουβέλες ατόφιου τρόμου, συνδυασμένες εξαιρετικά με μια noir αισθητική, η οποία δεν μένει στο γενικό πλαίσιο, αλλά καλλιεργείται σε όλη την πορεία της ιστορίας, από τα δομικά συστατικά μέχρι τις μικρότερες λεπτομέρειες. Η σκιαγράφηση των πρωταγωνιστών (γιατί ήρωες δεν είναι σίγουρα) γίνεται και αυτή κάτω από το φως της μείξης των στοιχείων: οι ντετέκτιβ που παραμένουν τέρατα και μάγοι και που μόνο επιφανειακά διαφέρουν από τα πλάσματα που κυνηγούν, με τα οποία τα συνδέει κάτι βαθύτερο…
Αυτό που κερδίζει τον αναγνώστη άμεσα είναι η γραφή του Μιχαηλίδη, κυρίως στο κομμάτι των περιγραφών. Τα κομμάτια για την Νέα Ορλεάνη, τους βάλτους που την περιτριγυρίζουν, αλλά, πολύ περισσότερο, των κατοίκων και των νεφελωδών συνήθειων τους, πλημμυρίζουν το μυαλό με εικόνες μεθυστικής ομορφιάς, νοτισμένες από αλκοόλ, βαριές από την κάπνα τσιγάρων και διάφορων άλλων ψυχοτρόπων ουσιών και θολώνουν το εδώ και το εκεί, το τώρα και το τότε. Η Νέα Ορλεάνη μας δίνεται ως μια πόλη εκρηκτική, γεμάτη δραστηριότητα, όλων των αποχρώσεων.
Αυτό είναι πολύ πιο έντονο στο δεύτερο βιβλίο, το “Ή στοργή του Βάλτου”, όπου μεταφερόμαστε στο 1927 και μας δίνεται η δυνατότητα να εξερευνήσουμε μια Νέα Ορλεάνη πλημμυρισμένη, όχι μόνο από τα μολυσματικά νερά των βάλτων, αλλά και από στιγμιότυπα μιας νοσηρής, τρυφηλής ζωής που, στο κοινό φαντασιακό, έχουμε ταυτίσει με τον Αμερικάνικο Νότο την εποχή της ποταπαγόρευσης. Κάτω από αυτές τις στιγμές, ο συγγραφέας έξυπνα περνά, μέσα από τις οξυδερκείς παρατηρήσεις του Κριστιάν Αμπρόζ, στοιχεία για την κοινωνία των ανθρώπων, το παρελθόν, το παρόν, (ίσως και το μέλλον) με εξαιρετική ακρίβεια.
Στην ατμόσφαιρα αυτή συμβάλλουν και οι εικόνες του Άρη Λάμπου, που επιμελήθηκε την εικονογράφηση των βιβλίων της σειράς. Τα σκοτεινά, γενικευμένα του σχέδια εστιάζουν στο να μεταφέρουν τον αναγνώστη το κλίμα της ιστορίας και σε αυτό λειτουργούν άμεσα και αποτελεσματικά.
Μπορεί στο κομμάτι των διαλόγων η οπτική αυτή να ραγίζει από τις κάπως στυλιζαρισμένες ατάκες, ωστόσο αυτό δεν γκρεμίζει το στέρεο οικοδόμημα. Αν μη τι άλλο, το χιούμορ και η ανθρωπιά του συγγραφέα, ακόμα και μέσα από αυτές τις απάνθρωπες ιστορίες, βρίσκουν την διέξοδο τους προς εμάς. Όπως και η παγωνιά των Μεγάλων Παλαιών και των πλασμάτων που γεννά η αρρωστημένη παρουσία τους…
Το μόνο σίγουρο είναι πως ανυπομονούμε να δούμε που θα οδηγήσει ο Ο Εθισμός του Κριστιάν Αμπρόζ, τόσο τον ίδιο, όσο και εμάς ως αναγνώστες!
