Τα πολυαγαπημένα Reflections της Death Disco την Πέμπτη έριξαν αυλαία, αποχαιρετώντας μας για το καλοκαρί. Η τελευταία συνάντηση στην Ωγύγου ήταν φορτισμένη για πολλούς λόγους, καθώς τα Reflections ήταν, και για το κοινό και τους συμμετέχοντες γενικά αλλά και για εμάς εδώ στο Smassing Culture, ιδιαίτερα event, στα οποία οφείλουμε πολλές ωραίες στιγμές, γνωριμίες και θέματα.
Ανάλογα ήταν και τα συναισθήματα των υπόλοιπων μέσων που συμμετείχαν συστηματικά στα Reflections, όπως το Anthem, το Mindhack, το Μυθολόγιο και πολλοί άλλοι. Στην αρχή της εκδήλωσης υπήρχαν μάλιστα και κάποιοι που αποχαιρέτησαν τον θεσμό με τον δικό τους τρόπο!
Η τελευταία βραδιά ήταν αφιερωμένη σε έναν συγγραφέα/ σεναριογράφο/ παραμυθά που τον έχουμε δει στα περισσότερα events του χώρου, που μας έχει κάνει να συγκινηθούμε, να ανατριχιάσουμε και να ονειρευτούμε! Ο Ανδρεάς Μιχαηλίδης κάνει το ντεπούτο στην συγγραφή με το τρομερό “Το Αμόνι που τραγουδά” από τις εκδόσεις Μamaya. Το βιβλίο αυτό, ένα πυκνό και δυνατό ανάγνωσμα, παρά το μικρό του μέγεθος, καταφέρνει να σε ταξιδέψει σε κάποια καλοκαιρινή ακτή, γύρω από μια φωτιά με φίλους. Το νιώθεις σαν ιστορίες που τις αφηγείται μια φωνή βαριά αλλά ταυτόχρονα οικεία και φιλική. Όσοι έχουν ακούσει τον Αντρέα στην σκηνή, μπορούν κάλλιστα να προσομοιώσουν την εμπειρία ή να οδηγηθούν στους δικούς τους παραλληρισμούς. Σε κάθε περίπτωση είναι ένα ασυνήθιστο και δυνατό έργο φανταστικής λογοτεχνίας, που ξεφεύγει από τα καλούπια και τα κλισέ. αφορμόμενο από μια διαφορετικού είδους παράδοση στο fantasy, την οποία η ελληνική συγγραφική κοινότητα δεν έχει όχι εξαντλήσει, αλλά ούτε καλά- καλά ξεκινήσει να εξερευνά! Περισσότερα για το “Το Αμόνι που τραγουδά” θα πουμε σε ειδικό κείμενο πολύ σύντομα…
Οι παρευρισκόμενοι στην Death Disco είχαν την ευκαιρία να ακούσουν αποσπάσματα από το βιβλίο από την εξαιρετική αφηγήτρια Βασιλεία Βαξεβάνη, η οποία σχολίασε και το έργο, μιλώντας για τον Ανδρεά Μιχαηλίδη, την διαδικασία συγγραφής του βιβλίου και το πως αυτό πήρε την τελική του μορφή. Στην συνέχεια, ο ίδιος ο πολυδιάστατος αφηγητής ξεκίνησε τα παραμύθια του, που, μπορεί να μην είπαν αλήθεια, δεν περιείχαν όμως ούτε ένα ψέμμα! Ιστορίες για σπαθιά που ψάχνουν αγάπη, σκυλιά που προσεύχονται και αλεπούδες πήραν σάρκα μπροστά στα μάτια μας και μας ταξίδεψαν στις δικές τους περιπέτειες…
Όμως ο Αντρέας Μιχαηλίδης δεν ήταν μόνος του. Ένα άλλο μέρλςο της ομάδας Άρπη, μιας ομάδας συγγραφέων που θέλουν να αναμορφώσουν την ελληνική φανταστική σκηνή, η Ευθυμία Ε. Δεσποτάκη ήταν εκεί! Το έργο της, “Πνεύματα: Μια ιστορία της πικρής στροφής” αντλεί στην έμπνευση του από τον κόσμο των επιγόνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Έτσι η Ευθυμία Ε. Δεσποτάκη μας παραδίδει ένα ελληνιστικό steam punk Fantasy μυθιστόρημα που δεν βλέπουμε συχνά! Η συγγραφέας μίλησε για το έργο, την κοσμογονία και την μυθολογία του κόσμου που περγράφει, ενώ διάβασε και κάποια αποσπάματα, ανοίγνωντας μας την όρεξη, κυριολετκτικά και μεταφορικά! Επίσης να αναφέρουμε πως μέσα στο βιβλίο περιέχονται και σχέδιο του τρομερού Όθωνα Νικολαίδη!
Και με αυτά και αυτά, τα Reflections μας αποχαιρετησαν για καλοκαίρι! Από την ομάδα του Smassing Culture έχουμε να δηλώσουμε πως ευχαριστούμε πολύ τον Γιώργο Σαφελά για την ευκαρία να συμμετέχουμε σε ένα event που ταίριαζε τόσο πολύ με την ιδιοσυγκρασία του Smassing Culture ως μέσου, για όλους τους ανθρώπους που γνωρίσαμε μέσα από τις εκδηλώσεις αυτές και να ευχηθούμε να επιστρέψουν από την νέα σεζόν ακόμα πιο δυνατοί και θορυβώδεις!
Γεννήθηκε με μεγάλη επιτυχία αλλά μετά άρχισε καπου να δυσκολεύει το πράγμα. Σπούδασε Επικοινωνία και μετά αποφάσισε πως δεν του αρέσει να επικοινωνεί. Όνειρο του να μετακομίσει στην Σαχάρα όπου θα έχει ησυχία, αλλά μέχρι να το καταφέρει δουλεύει κωπηλάτης.
