Batman/ Flash: Η Κονκάρδα- Όταν ψηλαφίζεις το τέλος

Nίκος Γιακουμέλος Από Nίκος Γιακουμέλος 7 Λεπτά Ανάγνωσης

Όταν η DC προχώρησε στο ολικό reboot της, το Rebirth το μέγεθος των ιστοριών μεγάλωσε ξαφνικά. Αυτό έγινε όχι μόνο γιατί πλέον οι απειλές που αντιμετώπιζαν οι ήρωες στο in-book continuity (αυτές διαρκώς μεγαλώνουν και τελικά πάντα μένουν ίδιες, γνήσια μεταμοντέρνες στην δομή) αλλά επειδή το ίδιο το Rebirth πρότεινε την διασύνδεση των ιστοριών των κεντρικών χαρακτήρων με αυτή μιας ομάδας ηρώων που είχε χρησιμοποιηθεί πριν πολλά χρόνια και που, μέχρι τότε, φάνταζε σαν ένας κλειστός, θαυμαστός κόσμος, μια γυάλα με ιστορίες που κανείς δεν τολμά, από φόβο και δέος να αγγίξει: τους Watchmen του Alan Moore. Eννοείται πως η εταιρεία είχε προσπαθήσει να τους εκμεταλλευτεί με spin offs, prequel και πολλά άλλα, όμως η αρχική ιστορία έμεινε πάντα ανέγγιχτη. Και πως θα μπορούσε άλλωστε κάποιος να συνεχίσει την ιστορία του τέλους;

Ο Geof Jones τελικά αποφάσισε να το κάνει και, επιπλέον, να τολμήσει κάτι που θα του επέφερε την κατάρα του ιδιότροπου συγγραφέα για πάντα: να συνδέσει τους Watchmen με το κεντρικό σύμπαν τη DC, δίνοντας μας ένα από τα πιο φιλόδοξα αλλά και ριψοκίνδυνα projects στην ιστορία των κόμικ, απολυτά εναρμονισμένο με την σύγχρονη τάση γενικά της μαζικής κουλτούρας (και ειδικά των κόμικ) να μην αφήνουν το παρελθόν να βιώνεται ως τέτοιο, αλλά να ανακυκλώνουν τα πάντα. Η όλη προσπάθεια ξεκίνησε το μακρινό πια 2015 και το Batman/The Flash: The Button (στα ελληνικά Batman/ Flash: Η Κονκάρδα, από τις εκδόσεις Anubis) των Tom King και Joshua Williamson αντίστοιχα, αποτελεί ουσιαστικά το δεύτερο βήμα. Πρόσφατα βγήκε και το Doomsday Clock, το τελειωτικό βήμα αυτής της απόπειρα, από την πένα του ίδιου του Geof Jones, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.

Πως στέκει όμως το Batman/ Flash: Η Κονκάρδα, η ιστορία για το πως οι δύο σπουδαιότεροι ντεντέκτιβ της DC ενώνουν τις δυνάμεις του για να λύσουν ένα κοσμικού επιπέδου μυστήριο; Πως συνδέεται το βαθύ και ψυχογραφικό στυλ του King με τη quirky γραφή του Williamson; Το αποτέλεσμα γέρνει προς το πρώτο, καθώς άλλωστε είναι ο Batman που κατέχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ιστορία. Ο King καταφέρνει και κάνει την κρίσιμη συνάντηση της ιστορίας (όχι αυτή που φαντάζεστε) σε μια στιγμή καθαρόαιμης φροϊδικής αποκορύφωσης και έξαρσης συναισθήματος, μια σπάνια στιγμή στην πορεία του Σκοτεινού Ιππότη. Είναι σε αυτή την ιστορία που ο Batman ξεγυμνώνεται ολοκληρωτικά και προετοιμάζεται (και ο αναγνώστης μαζί του) για το ταξίδι που θα ακολουθήσει ο ήρωας στις επόμενες δικές του ιστορίες, στις οποίες περιλαμβάνεται και το επικό War of Jokes and Riddles.Ταυτόχρονα, ο King, πιάνοντας το νήμα από το πολύ δυνατό Flashpoint, διατηρεί το κοσμικό χαρακτήρα της ιστορίας προσγειωμένο, με έμφαση στους πρωταγωνιστές και όχι στα sci-fi mechanics (που περιλαμβάνουν το fan favorite cosmic treadmill μεταξύ άλλων, επομένως κατανοούμε οτι ήταν πολύ δύσκολο κάτι τέτοιο). Kάνει μια βόλτα σε αλλοδιαστάσεις, εναλλακτικά σύμπαντα και παρελθόν να φαντάζει σαν ταξίδι στην παιδική ηλικία, αφού εξάλλου μοιράζονται την φαντασιακή πτυχή. Ξεκάθαρος για την διαφορετική πορεία που επιθυμεί να ακολουθήσει στο υπερηρωικό κόμικ, καθιστά ακόμα και αυτή την ιστορία έρευνας σε μια έρευνα του εαυτού.

Aπό την άλλη ο Flash του Williamson παραμένει ένας ήρωας με την παραδοσιακή έννοια του όρου. Η αντίθεση του απέναντι στον νέας κοπής, ενδοσκοπικό Batman του King τον κάνει να φαντάζει ακόμα πιο σταθερός, έστω και αν κινείται συνέχεια. Μπορεί να είναι μικρότερος, όμως αφενός επειδή έχει εμπειρία στον τομέα των ταξιδιών (και ) στο χρόνο και αφετέρου επειδή γνωρίζει τις συνθήκες που συναντούν εκεί, (ανα)λαμβάνει τον ρόλο του οδηγού και, εν μέρει, τον θαυμασμό του Batman, τον οποίο σώζει ουκ ολίγες φορές. Πιο σίγουρος για τον εαυτό του και τον ρόλο του ως ήρωα, ο Barry Allen είναι ακόμα βασανισμένος από το μυστήριο της Κονκάρδας (και το φάσμα του μαθητή/ φίλου του Wally West). Έτσι αναζητά τις απαντήσεις στην μυστηριώσης κονκάρδα, το σήμα κατατεθέν της του Comedian των Watchmen μόνο για να απογοητευτεί. Σαν αυτοτελές σενάριο, το Batman/ Flash: Η Κονκάρδα δεν απαντά σε ουσιώδη ερωτήματα. Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στον κόσμο της αέναης συνέχειας των κόμικ, ελάχιστα πράγματα είναι αυτοτελή. Έτσι η ίδια η ιστορία δεν εστιάζει τόσο στις απαντήσεις, όσο στο συναισθηματικό βάρος. Και εκεί πετυχαίνει απόλυτα. Την ίδια στιγμή η μετάφραση του Ηλία Τσιάρα καταλαβαίνει το πνεύμα της ιστορίας και δεν στέκεται στα τεχνικά. Καταφέρνει να μεταδώσει έτσι το νόημα της άμεσης, κοφτής γλώσσας των σκληρών χαρακτήρων με ευαισθησία.

Το εν λόγω βάρος μεταδίδεται άρτια και από το σχέδιο των Jason Fabok (σχεδιαστή του Batman) και Howard Porter (σχεδιαστή του Flash). Επιτυγχάνοντας μια μείξη των στυλ τους, πολύ καλύτερη από ότι το συγγραφικό δίδυμο, οι δύο σχεδιαστές θέλησαν να μεταδώσουν αυτό ακριβώς το συναισθηματικό σοκ που καθιστά το Batman/ Flash: Η Κονκάρδα αξιέπαινη ιστορία. Έτσι έτσι εστιάζουν σε πρόσωπα, χειρονομίες, μειδιάματα και μεταφέρουν όλη την ένταση της στιγμής. Ταυτόχρονα βέβαια η δράση, η οποία δε γίνεται να λείπει από μια υπερηρωική ιστορία, έστω και στο παρασκήνιο, δίνεται ξεκάθαρα και μάλιστα αποτελεί και μια σύνδεση/ άτυπο φόρο τιμής στον σχεδιαστή των Watchmen Dave Gibbons με πάνελς μεσα σε πάνελς και το κάδρο των 9 συνεχόμενων καρέ (σε πολλες μάλιστα σελίδες), μια επική αντίστροφη μέτρηση που τελικά…αυτοακυρώνεται.

Τελικά το Batman/ Flash: Η Κονκάρδα αποτελεί μόνο μια στάση στο βραδύκαυστο μυστήριο της συνάντησης DC ηρώων και Watchmen. Είναι μια στάση όμως που αξίζει να δείτε.

Μοιραστείτε το Άρθρο
Γεννήθηκε με μεγάλη επιτυχία αλλά μετά άρχισε καπου να δυσκολεύει το πράγμα. Σπούδασε Επικοινωνία και μετά αποφάσισε πως δεν του αρέσει να επικοινωνεί. Όνειρο του να μετακομίσει στην Σαχάρα όπου θα έχει ησυχία, αλλά μέχρι να το καταφέρει δουλεύει κωπηλάτης.