Από την αρχή της πανδημίας, ο χώρος του έντυπου σημείωσε εκπληκτική αύξηση ζήτησης, με τα e-shops να γεμίζουν κάθε είδους βιβλίου. Και το 2021 παρατηρήθηκε εξίσου αυτή η αυξημένη ζήτηση, με το άνοιγμα και των βιβλιοπωλείων. Πιο συγκεκριμένα στα κόμικς βλέπουμε πως αποκόμισε και αυτό εξίσου από τις παραπάνω παρατηρήσεις.
Με το παραπάνω μπορούμε εύκολα, λοιπόν, να πούμε πως το κοινό των κόμικς διευρύνθηκε; Σίγουρα όχι. Αλλά ένα παραπάνω διαβασματάκι έπεσε. Από τα “παραπάνω” διαβάσματα που κάναμε φέτος θα μιλήσουμε και εμείς, να σας δώσουμε 10 κόμικς που μας τράβηξαν την προσοχή και συμβουλεύουμε να τραβήξουν και τη δική σας.
10 – Wonder Woman: Historia
Από Kelly Sue DeConnick & Phil Jimenez (DC)
Είναι αλήθεια ότι μέσα από τους Black Label τίτλους της DC ξεπετάχτηκαν κάποιες φανταστικές ιστορίες. Και το Wonder Woman: Historia είναι σίγουρα μία από αυτές. Πρόκειται για ένα origin story των Αμαζόνων αλλά και της Ιππολύτης της μητέρας της Wonder Woman. Γραμμένο από την ταλαντούχα Kelly Sue DeConnick (Captain Marvel, Bitch Planet) και σχεδιασμένο από τον θρυλικό Phil Jimenez (Invisibles, DC Universe Rebirth), το Wonder Woman: Historia είναι μία άκρως φεμινιστική ιστορία η οποία έρχεται να πάει ένα βήμα παραπέρα το σύμπαν της DC.
Το σενάριο της DeConnick ακολουθεί τα λογοτεχνικά πρότυπα με μεγάλους διαλόγους και λογοτεχνική γλώσσα αλλά αυτός που πραγματικά κλέβει την παράσταση είναι το σχέδιο του Jimenez τo οποίο ισορροπεί εξαιρετικά μεταξύ κόμικ και πίνακα. Μέχρι στιγμής έχει βγει μόνο ένα αρκετά μεγάλο κεφάλαιο το οποίο μας έχει αφήσει άφωνους και περιμένουμε με ανυπομονησία τη συνέχεια.
09 – Orphan And The Five Beasts
Από James Stokoe (Dark Horse)
Για να είναι καλό ένα κόμικς, δεν χρειάζεται πάντα να είναι πρωτότυπο, να έχει κάποια τρομερή ιδέα ή κάποιο διεισδυτικό κοινωνικό σχόλιο. Πολλές φορές αρκεί να είναι απλά διασκεδαστικά ή να διηγούνται συνηθισμένες ιστορίες με τρόπο όμως που μας τραβάει ξανά σε αυτές· άλλες πάλι αρκεί ένα εντυπωσιακό σχέδιο. Ο James Stokoe που δημιούργησε το Orphan and the Five Beasts δεν είναι ο καλύτερος σεναριογράφος στον κόσμο και το ξέρει. Για αυτό αρκέστηκε σε μία τυπική kung fu ιστορία, όπου ο πρωταγωνιστής μας (Oprhan Mo) ορκίζεται να εκδικηθεί πέντε παλιούς μαθητές του δασκάλου του, οι οποίοι έγιναν ληστές και καταδυναστεύουν τα χωριά της περιοχής, σε ένα σκηνικό βγαλμένο από τη φεουδαρχική Ιαπωνία. Εκεί που ο Stokoe ξεχωρίζει και γίνεται κορυφαίος είναι στο σχέδιο και στα χρώματα, εκεί που η φαντασία του οργιάζει και η επιμονή του στη λεπτομέρεια καθηλώνει τα μάτια των αναγνωστών από την πρώτη στιγμή. Η δουλειά και η μελέτη με την οποία έχει σχεδιαστεί κάθε καρέ, κάθε λεπτομέρεια στο background, κάθε πτύχωση στα σώματα των πολεμιστών, είναι εντυπωσιακή. Εξίσου επίμονη είναι η αγάπη του Stokoe για τη gore βία και τους (σχεδόν αστεία) αιματηρούς θανάτους τους οποίους αποδίδει εντυπωσιακά. Το Orphan and the Five Beasts είναι αυτό που υπόσχεται από το εξώφυλλο του και δεν απογοητεύει ούτε στιγμή.
08 – Way Of X
Από Si Spurier & Robert Quinn (Marvel)
Όταν οι χαρακτήρες σου έχουν γίνει πλέον αθάνατοι, όπως συμβαίνει με τους mutants στο σύμπαν της Marvel τα τελευταία δύο χρόνια, είναι δύσκολο να γραφτεί μία ιστορία με μεγάλα διακυβεύματα, κινδύνους και ανατροπές. Ο Si Spurrier το κατορθώνει, φέρνοντας στο προσκήνιο τον (αδικημένο τα τελευταία χρόνια) Nightcrawler o οποίος ταλανίζεται από ηθικά διλήμματα βλέποντας τους μεταλλαγμένους φίλους του να έχουν χάσει κάθε εκτίμηση για την αξία της ζωής και να αντιμετωπίζουν τον θάνατο ως παιχνίδι. Ο Nightcrawler, που τα τελευταία χρόνια έχει απομακρυνθεί από την Καθολική Εκκλησία και τις αξίες της, αναζητεί έναν νέο οδικό χάρτη, έναν νέο αξιακό κώδικα που θα συνέχει τη ζωή στο νησί της Krakoa. Ψάχνει στους κόσμους της θρησκείας, της πολιτικής και του νομικού συστήματος, εμπλεκόμενος συγχρόνως στις ζωές όσων δυσκολεύονται περισσότερο να προσαρμοστούν στον παράδεισο των μεταλλαγμένων. Αποφεύγοντας κάθε συντηρητισμό και ηθικολογία, ο Spurrier μας δίνει μία ιστορία όλο ζεστασιά, μιλώντας για την αναζήτηση νοήματος που, αν τελικά βρεθεί, θα είναι τόσο μέσα στις «μεγάλες αφηγήσεις» όσο και στις μικρές καθημερινές πράξεις συμπόνοιας.
07 – Arkham City: The Order Of The World
Από Dan Watters & Dani (DC)
Μετά την επίθεση του Joker στο Arkham Asylum, δεκάδες κατάδικοι κυκλοφορούν πλέον ελεύθεροι στo Gotham. Ενώ η αστυνομία τους αντιμετωπίζει ως επικίνδυνους κακοποιούς, η ψυχίατρος Jocast Joy αρχίζει να κατανοεί τα αδιέξοδα του σωφρονιστικού συστήματος, το οποίο δεν τιμωρεί ούτε επανορθώνει τους παραβάτες αλλά πολύ συχνά τους στιγματίζει ως εγκληματίες και τους διαμορφώνει ως τέτοιους. Η πρωταγωνίστρια μας, με τη βοήθεια του Ten-Eyed Man και τις περίεργες δυνάμεις του, ξεκινάει τη δική της προσπάθεια να εντοπίσει όσο περισσότερους δραπέτες μπορεί, προτού παρέμβει η αστυνομία ή, ακόμα χειρότερα, κάποιος από τους αυτόκλητους «υπερασπιστές του Gotham» που πρώτα χτυπάνε και μετά σκέφτονται. Ο σεναριογράφος Dan Watters (Coffin Bound, Lucifer) χρησιμοποιεί πολύ έξυπνα ένα κλασικό υπερηρωικό μοτίβο («η απόδραση των villains») για να διηγηθεί μία ιστορία που αναδεικνύει ζητήματα κοινωνικών ανισοτήτων και ψυχικής υγείας. Το σχέδιο της Dani (Low Low Woods, Coffin Bound) τραβάει την προσοχή από την πρώτη στιγμή, αποδίδει άριστα το ατμοσφαιρικό Gotham στις πιο σκοτεινές στιγμές του, είναι συγχρόνως όμορφο και απόκοσμο, βάζοντας τους αναγνώστες μες τις αντιφάσεις και τον πόνο όλων αυτών που με ευκολία κατηγοριοποιήθηκαν ως «κακοί».
06 – Beta Rey Bill
Από Daniel Warren Johnson (Marvel)
Υπάρχουν κάποιοι χαρακτήρες τόσο στο σύμπαν της Marvel όσο και στης DC οι οποίοι αν και είχαν ανέκαθεν ένα μεγάλο κοινό που του αγαπούσε δεν έπαιρναν ποτέ την αναγνώριση που τους άξιζε. Ο Beta Ray Bill ήταν ένας από αυτούς. Η ιστορία ακολουθεί τον Beta Ray Bill, ο οποίος σε μία μονομαχία με τον Thor χάνει τον Stormbreaker το όπλο του το οποίο μεταξύ άλλων μπορούσε να τον επαναφέρει στην κανονική του μορφή. Το κόμικ λοιπόν ακολουθεί τον ίδιο τον Bill σε ένα ταξίδι αναζήτησης ενός νέου όπλου αλλά και ενός νέου πεπρωμένου. Ο Daniel Warren Johnson (Extremity, Murder Falcon) δείχνει την αγάπη του για τον ήρωα γράφοντας διαλόγους γεμάτους συναίσθημα και αγάπη για τον πρωταγωνιστή. Αυτό που καταφέρνει εξαιρετικά είναι να ακολουθήσει την κατά τα άλλα χιλιοειπωμένη συνταγή μίας ιστορίας αναζήτησης ταυτότητας και να τη γεμίσει με επικές σκηνές και εξαιρετικούς διαλόγους που δίνουν βάθος στην πλοκή. Αυτό όμως που κάνει την ιστορία να ξεχωρίζει είναι το εξαιρετικό σχέδιο του Johnson. Τα πανοραμικά καρέ σου κόβουν την ανάσα με μαγευτικά διαστημικά τοπία, ενώ οι σκηνές μάχης του διακατέχονται από μία άναρχη τάξη στην οποία δεν μπορείς παρά να τις χαζεύεις με τις ώρες.
05 – Crimson Flower
Από Matt Kindt & Matt Lesniewski (Dark Horse)
To Crimson Flower ξεχωρίζει μέσα στη φετινή παραγωγή κόμικς από κάθε άποψη. Το σενάριο του Matt Kindt (BRZRKR, Folklords) ξεκινάει με μια κλασική ιστορία εκδίκησης με την πρωταγωνίστρια μας να αναζητεί μανιωδώς τους δολοφόνους του πατέρα της. Όμως όλα αλλάζουν όταν η αναζήτηση της θα την φέρει αντιμέτωπη με σλάβικους μύθους και μια κρατική συνωμοσία που θέλει να μετατρέψει τα παραμύθια σε όπλα.
Σουρεαλιστική, βιαιη και σκοτεινή, η αφήγηση του Crimson Flower καταργεί τα όρια μεταξύ μύθου και ιστορίας, πραγματικότητας και ονείρου. Αυτό όμως που κερδίζει τις εντυπώσεις πάνω από όλα, είναι το σχέδιο του Matt Lesniewski (The Freak, Static). Γκροτέσκο και λεπτομερές, αφήνει μια μοναδική αίσθηση. Ο σχεδιαστής παραβιάζει συνειδητά τις αναλογίες στα σώματα των χαρακτήρων του, φτιάχνει αποτρόπαιες καρικατούρες που ταιριάζουν απόλυτα με την αφήγηση.
04 – Supergirl: Woman Of Tomorrow
Από Tom King & Bilquis Evely (DC)
Έχουμε δείξει επανειλημμένα την αγάπη μας για τον Tom King (Batman, The Vision, Superman: Up In The Sky) επομένως δε θα μπορούσε να λείψει από τη λίστα μας η φετινή αξιόλογη δουλεία του. Το Supergirl: Woman of Tomorrow ακολουθεί την ιστορία της Kara Zor-El- κατά κόσμον γνωστή ως Supergirl- η οποία θα βρεθεί σε έναν μακρινό πλανήτη για να γιορτάσει μόνη της τα γενέθλια της. Όμως φυσικά ακόμα και εκεί δε θα μπορέσει να αποφύγει τους μπελάδες και σύντομα θα βρεθεί σε ένα υπαρξιακό ταξίδι ενηλικίωσης από το οποίο δε θα είναι ποτέ ξανά ίδια. Ο Tom King συνεχίζει να δημιουργεί non canon ιστορίες, οι οποίες τον αφήνουν εντελώς ελεύθερο και έτσι το αποτέλεσμα είναι απλά μαγευτικό. Σε συνεργασία με το υπέροχο σχέδιο του Bilquis Evely (The Dreaming) καταφέρνει να δημιουργήσει μία σκοτεινή αλλά ταυτόχρονα ελπιδοφόρα ιστορία εξυψώνοντας ταυτόχρονα αυτή την αρκετά παρεξηγημένη ηρωίδα. Ο Tom King είναι ένας από τους λίγους σύγχρονους δημιουργούς που μεταχειρίζεται τους υπερήρωρωες σαν πραγματικούς χαρακτήρες, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην ανθρώπινη υπόστασή τους. Και γι αυτό δε χορταίνουμε να διαβάζουμε σχεδόν κάθε νέα του ιστορία.
03 – White All Around
Από Wilfrid Lupano & Stephane Fert (Dargaud)
Φανταστείτε να είστε στο 1832 και να ιδρύεται το πρώτο σχολείο εκπαίδευσης μαύρων κοριτσιών, στο Κονέκτικατ των ΗΠΑ. Την σύγχυση και την οργή που θα συνόδευε την περήφανη λευκή κοινότητα της πόλης, στο όνομα της ασφάλειας και της ευμάρειας. Τις πράξεις ρατσισμού, κοινωνικού αποκλεισμού και λεκτικού και σωματικού εκφοβισμού που θα συνόδευαν την κατάσταση. Αυτά πραγματεύεται το κόμικ των Wilfrid Lupano (A Sea Of Love, The Old Geezers) και Stephanie Fert, “White All Around”, ένα κόμικ που αν και απεικονίζει μια μακρινή εποχή, με πρόσφατα γεγονότα όπως τον θάνατο του George Floyd, μόνο μακρινή δεν φαντάζει.
Το σχέδιο και η πολύχρωμη παλέτα του Stephane Fert, με κάθε καρέ σαν πίνακα ζωγραφικής δείχνει τον κόσμο μέσα από τα μάτια των κοριτσιών – μαθητριών, των αθώων εκείνων φιγούρων, που ζουν και δρουν σε έναν σκληρό και απάνθρωπο κόσμο. Αναμφίβολα ένας από τους πιο ενδιαφέροντες γαλλοβελγικούς τίτλους κόμικς για φέτος.
02 – The Many Deaths Of Laila Star
Από Ram V & Filipe Andrade (BOOM! Studios)
Η ιστορία ξεκινά με την γέννηση ενός αγοριού, το οποίο, σύμφωνα με τις προβλέψεις των θεών, θα «σκοτώσει» τον θάνατο, ανακαλύπτοντας το μυστικό της αιώνιας ζωής. Κάτι τέτοιο βέβαια, σημαίνει πως η Θεά του Θανάτου δεν έχει πια λόγο ύπαρξης, οπότε απολύεται, υποχρεωμένη πλέον να ζήσει στο σώμα μιας θνητής, της Laila Starr. Ωστόσο, κι όπως είναι αναμενόμενο, εκείνη δεν φαίνεται πρόθυμη να κάτσει με σταυρωμένα τα χέρια. Με το που πατάει το πόδι της στη Γη, ξεκινά την αναζήτηση του νεογέννητου βρέφους με σκοπό να το δολοφονήσει για να διαπιστώσει στην πορεία πως μερικά πράγματα εύκολα λέγονται, αλλά δύσκολα γίνονται πράξη.
Tο σενάριο του Ram V (Blue In Green, Three Savage Stories) δεν ξεχωρίζει τόσο για το τι λέει, αλλά για το πώς το λέει. Ο λόγος του έντονα λογοτεχνικός, ενίοτε και ποιητικός, αναδεικνύει την ομορφιά της θνητής ύπαρξης, ακόμα και αν αυτή προϋποθέτει σφιχτό εναγκαλισμό με τον πόνο, δίχως ποτέ να πνίγει τα καρέ με λόγια, προδίδοντας τις ανάγκες του μέσου που υπηρετεί. Στο πλάι του σεναρίου, στέκεται ισάξια το σχέδιο κι ο χρωματισμός του Filipe Andrade, ενσωματώνοντας αρμονικά το φανταστικό στοιχείο στις ανθρώπινες φιγούρες του με τις αλλοιωμένες αναλογίες, με τις χειροποίητες, ατελείς γραμμές του να συνοδεύουν ιδανικά τις θεματικές της ιστορίας για τη γοητεία που κρύβουν οι γεμάτες σφάλματα και παραλείψεις ανθρώπινες ζωές. Με βεβαιότητα, μια από τις καλύτερες κυκλοφορίες της χρονιάς.
01 – Monsters
Από Barry Windsor – Smith (Fantagraphics)
Βρισκόμαστε στη δεκαετία των 60ς, και ο Bobby Bailey κατατάσσεται στον Αμερικάνικο στρατό, σαν μια ευκαιρία να βρει νόημα στη ζωή. Αυτό όμως που δεν ξέρει είναι πως το πλάνο για αυτόν είναι να αποτελέσει το πειραματόζωο για μια φόρμουλα που δημιουργεί υπερστρατιώτες (sounds familiar?), ιδέα που προήλθε από ένα πρώην στέλεχος των Ναζί μετά την ήττα της Ναζιστικής Γερμανίας στον Β’ ΠΠ. Έλα όμως που το πλάνο αυτό καταλήγει στην παραμόρφωση του Bobby, και μετέπειτα στην προσπάθεια του αμερικανικού στρατού να καταστρέψει το ίδιο της το δημιούργημα.
Το Monsters αποτελεί ένα έπος 360-σελίδων, που περιδιαβαίνει την ζωή του Bobby, από τα 40ς στα 60ς. Ένα ψυχογράφημα της εξέλιξής του από ένα παιδί, σε Παρία και τελικά σε τέρας. Σε σημεία θυμίζει τον θρύλο του Frankestein, σε άλλα όμως παραπέμπει σε πολύ διαφορετικά λογοτεχνικά είδη. Και αυτό είναι το βασικό ατού του κόμικ, μια παράδοξη (αλλά άκρως πετυχημένη) μίξη θρίλερ, κοινωνικού δράματος και πολιτικής σάτιρας. Από πολλούς θεωρείται το μάγκνους όπους του Barry Windsor-Smith (Weapon X, Opus) -ο ίδιος έχει δηλώσει πως του πήρε 35 χρόνια να το ολοκληρώσεi– και το καλύτερο κόμικ της χρονιάς. Εμείς απλά θα τα επιβεβαιώσουμε.
