Smassing Culture
  • Otaku
    OtakuΔες Περισσότερα
    Kaiji – Τo manga πριν το Squid Game
    5 Λεπτά Ανάγνωσης
    Η Κόρη της Κολάσεως – Φρανκενστάιν στο Τόκιο
    5 Λεπτά Ανάγνωσης
    Solo Leveling – Το φαινόμενο που επαναπροσδιόρισε τα manhwa
    5 Λεπτά Ανάγνωσης
    Ποιότητα σε δύσκολους καιρούς! Tα 10 καλύτερα κόμικς του 2024!
    16 Λεπτά Ανάγνωσης
    Έπιασαν τα κρύα – Τα 10 καλύτερα anime για μια χειμωνιάτικη μέρα
    8 Λεπτά Ανάγνωσης
  • Comic
    ComicΔες Περισσότερα
    Gerard ή Το Σπαθί Στην Πλάτη Του – Ένα fantasy coming-out
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
    Όλο Δεξιά Για Τον Παράδεισο – Mια κυρπαντελίστικη Κόλαση
    4 Λεπτά Ανάγνωσης
    Βατραχομυομαχία – Όταν η κωμωδία συναντά το έπος με φρέσκια ματιά
    6 Λεπτά Ανάγνωσης
    Οι υποψηφιότητες των ΕΒΚ 2025
    10 Λεπτά Ανάγνωσης
    Στο Σύμπαν των Αυτοεκδόσεων – 5 κόμικς που ξεχωρίζουν
    9 Λεπτά Ανάγνωσης
  • Βιβλία
    ΒιβλίαΔες Περισσότερα
    Η Κυρά της Λίμνης – To τέλος πριν την RPG αρχή
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
    Γραφή Κοφτερή σαν Μαχαίρι – Ενάντια στο «ωραίο»
    6 Λεπτά Ανάγνωσης
    Μια στεκιά στο μάτι του Tom Robbins
    12 Λεπτά Ανάγνωσης
    Η Ακρόπολη Των Ξεχασμένων Μύθων – Επιστροφή (και αναστροφή) στον κόσμο του Έλρικ
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
    Erevis Cale Trilogy – Πέρα από την (DnD) ηθική
    6 Λεπτά Ανάγνωσης
  • Cinema
    CinemaΔες Περισσότερα
    Τελευταίος Πειρασμός – Η αποδόμηση του θείου δράματος και ο «ξανακερδισμένος παράδεισος»
    6 Λεπτά Ανάγνωσης
    Έχω Κάτι Να Πώ – Mεταξύ μας, δε χρειάζεται
    5 Λεπτά Ανάγνωσης
    Η Δασκάλα του Πιάνου – Σινεμά που διεισδύει στην ψυχή
    4 Λεπτά Ανάγνωσης
    The Brutalist – Xτίζοντας την Αμερική έναν εφιάλτη τη φορά
    4 Λεπτά Ανάγνωσης
    Μιλήσαμε με τον Χρήστο Πυθαρά για τη νέα του ταινία “Το Κυνήγι”
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
  • Σειρές
    ΣειρέςΔες Περισσότερα
    Η σημασία της μουσικής στον έρωτα των Δύο Ξένων
    11 Λεπτά Ανάγνωσης
    The Residence – Ένας πολύχρωμος φόνος στον Λευκό Οίκο
    5 Λεπτά Ανάγνωσης
    Your Friendly Neighborhood Spider-Man – Fun επιστροφή στις ρίζες
    6 Λεπτά Ανάγνωσης
    Cobra Kai – Για όλους τους losers του κόσμου
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
    The next big (and best) thing – Οι καλύτερες σειρές του 2024
    13 Λεπτά Ανάγνωσης
  • Exclusive
    ExclusiveΔες Περισσότερα
    Πτήση/Κόσοβο -Η πιο balkanstigmh του ελληνικού θεάτρου
    4 Λεπτά Ανάγνωσης
    Το Comicdom CON Athens 2025 επιστρέφει και το Smassing Culture θα είναι πάλι εκεί!
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
    Altan: «Το καλό σκίτσο έχει μήνυμα συνοπτικό, πρωτότυπο και αμφίσημο»
    9 Λεπτά Ανάγνωσης
    Φονικό Χαμόγελο – Mind games με τον Joker
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
    Μιλήσαμε με τον Χρήστο Πυθαρά για τη νέα του ταινία “Το Κυνήγι”
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
Διαβάζετε: Army of the Dead – Viva la Zombie!
Share
Smassing CultureSmassing Culture
Font ResizerAa
  • Otaku
  • Comic
  • Βιβλία
  • Cinema
  • Σειρές
  • Exclusive
Αναζήτηση
  • Otaku
  • Comic
  • Βιβλία
  • Cinema
  • Σειρές
  • Exclusive
Follow US
Copyright © 2014-2023 Ruby Theme Ltd. All Rights Reserved.
Smassing Culture > Blog > Cinema > Army of the Dead – Viva la Zombie!
Cinema

Army of the Dead – Viva la Zombie!

Nίκος Γιακουμέλος
Από Nίκος Γιακουμέλος
Δημοσιεύτηκε 5 Ιουνίου 2021
Τελευταία Ενημέρωση 5 Ιουνίου 2021
6 Λεπτά Ανάγνωσης
SHARE

Πολύ κοντά στο ιντερνετικό (και πολύ λιγότερο κινηματογραφικό) event που ήταν το Justice League, o chad Zack Snyder χτυπάει άμεσα, και στον αντίπαλο του HBO MAX, το Netflix, με μια πολύ πιο στρωτή, οργανωμένη , αλλά 100% Snyder ταινία δράσης, η οποία συνδυάζει στοιχεία heist με τρόμου για μια zombie extravaganza σε slow motion.

Το Army of the Dead λοιπόν,  γυρνάει τον Snyder στις ρίζες του, (το remake του Dawn of the Dead ήταν μία από τις πρώτες ουσιαστικές επιτυχίες του σκηνοθέτη). Με πλήρη ελευθερία όσον αφορά τις εκτελεστικές και καλλιτεχνικές επιταγές, ο Snyder νιώθει απόλυτα άνετα σε αυτόν τον χώρο και έτσι δε διστάζει να παίρνει και ρίσκα, που τις περισσότερες φορές βέβαια δε του βγαίνουν.

Αρχικά, ο ρυθμός της ταινίας είναι τρομερά άνισος. Ο Snyder, παρασυρόμενος και ο ίδιος από τον ενθουσιασμό του, πιάνει ξανά τη λογική του γκάζι στη δράση – φρένο στον διάλογο. Με φρενήρεις και ακατάπαυστες εναλλαγές πλάνων και, προφανώς, slow motion, μας δίνονται τα πιστολίδια (που για να πούμε την αλήθεια, είναι και η ψυχή της ταινίας) και αργόσυρτα, επιδερμικά, διεκπαιρεωτική ανία τα υπόλοιπα. Όταν μάλιστα η ταινία διαρκεί αχρείαστα 2.5 ώρες, τελικά η διασκέδαση κάπου μπουκώνει και ξεκινά η κούραση.

Επιπλέον οι ξεκάθαρα Suicide Squad στυλιστικές επιλογές (μια ταινία που ο πρωταγωνιστής Bautista αρνήθηκε να συμμετάσχει για να γυρίσει την εξεταζόμενη) ξαφνιάζουν, ειδικά για τον γνωστό για την αγάπη του στην εντελώς αντίθετη χρωματική παλέτα Snyder. Ίσως αυτός να ήταν ο τρόπος του σκηνοθέτη να αλλάξει ρότα και ταυτόχρονα να «κλείσει το μάτι» υποτιμητικά στα πρώην αφεντικά του στη Warner. Μπορεί να περνά την «ροζ περίοδο» του. Σε κάθε περίπτωση όμως η νότα της αντιγραφής είναι πρόδηλη πάνω του.

Ταυτόχρονα, με εξαίρεση έναν μόνο χαρακτήρα, τον πρωταγωνιστή Dave Bautista (Guardians of the Galaxy, My Spy, Blade Runner 2049) ο οποίος από δική του προσπάθεια, θέληση και, να το αναγνωρίσουμε, υποκριτική εξέλιξη ήθελε να αναδείξει τον ήρωα του, οι υπόλοιποι είναι καθαρά ρόλοι-κλισέ που βρίσκονται σε κάθε τέτοια ταινία. Μπορεί ο Snyder να ήθελε να κάνει ένα διάλειμμα από τους χαρακτήρες θεούς, όμως τελικά δεν τα καταφέρνει και καλύτερα σε ρόλους που αφορούν κοινούς θνητούς.

Αυτό προκαλεί μια δημιουργική δυσφορία αφενός, γιατί η βία χάνει το σοκαριστικό της στοιχείο όταν δε μας ενδιαφέρει τι συμβαίνει στους χάρτινους και επιδερμικούς χαρακτήρες. Αφετέρου, είναι κρίμα ηθοποιοί που τους έχουμε αγαπήσει αλλού, όπως ο Hiroyuki Sanada (Mortal Kombat, Westworld) και ο Theo Rossi ( Luke Cage, Sons of Anarchy) να χαραμίζονται (ξανά) έτσι.

Αντίθετα, τα zombie, τα οποία πατάνε προφανώς στη μεγάλη παράδοση του George Romero, έχουν πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Επιπλέον, οι μη διαλογικές τους σκηνές, οι οποίες όμως ξεχείλιζαν από ενδιαφέρον και την, αγαπημένη στον σκηνοθέτη, οπτική αφήγηση, ήταν, μαζί με τους τίτλους αρχής, οι καλύτερες στιγμές της ταινίας.

Είναι απόλυτα κατανοητό δημιουργικά στο δίπολο άπληστοι άνθρωποι – zombie που προσπαθούν να επιβιώσουν να γέρνει η πλάστιγγα στο μέρος των δεύτερων. Στο Army of the Dead, οι άνθρωποι είναι οι εισβολείς, αυτοί που ταυτόχρονα περιορίζουν τα μιαρά zombie πίσω από τείχη και ταυτόχρονα καταπατούν τα όρια που οι ίδιοι ορίζουν, ακυρώνουν συμφωνίες, διαπράττουν εγκλήματα χωρίς κανένα ενδιαφέρον για τις ζωές που στο μυαλό τους δεν έχουν αξία. Εν έτη 2021, οι παραλληλισμοί με την αυξανόμενη προσφυγική κρίση και την πανδημία είναι δύσκολο να αγνοηθούν.

Όμως αυτή η οπτική δεν είναι κάτι καινούργιο ή καθαρά του Snyder. Ίσα ίσα, αυτή είναι η βασική θεματική στο Land of the Dead (2005), του Romero, την οποία ο Snyder ξανά αποτυγχάνει να αποδώσει στο σύνολο της ή το πολιτικό της βάθος. Επιτυγχάνει όμως να την θεαματικοποιήσει, και, τελικά, αυτός είναι ο σκοπός και η μεγαλύτερη αρετή του ως σκηνοθέτη. Σε όποιον αρέσει.

Σε κάθε περίπτωση, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι όσο μέτριος είναι ο Snyder ως σκηνοθέτης, τόσο καλός είναι ως άνθρωπος. Αξίζει αναφοράς το ότι ο ρόλος του/της πιλότου Peters, είχε αρχικά γυριστεί από τον Chris D’Elia, το έτος 1 BC (before Covid, AKA 2019). Όμως στο ενδιάμεσο ήρθαν στην επιφάνεια σοβαρές κατηγορίες εναντίον του για σεξουαλικές παρενοχλήσεις. Ο Snyder τότε δε δίστασε καθόλου να πετάξει όλο το υλικό με τον εν λόγω ηθοποιό και να βάλει στη θέση του την Tig Notaro (One Mississippi, Star Trek: Discovery), προσθέτοντας ψηφιακά στην ταινία, λίγους μήνες πριν την προβολή της.

Το Army of the Dead είναι διασκεδαστικό με μικρά διαλλείματα, σα σειρά ή ιδανικό για μια βραδιά Netflix όπου δεν υπάρχει και τεράστια προσοχή στην οθόνη. Όμως είναι μια απόλυτα Snyder ταινία, και αυτό για πολλούς αρκεί.

TAGGED:Army of the DeadChris D’EliaDave BautistaHBO MaxHiroyuki SanadaNetflixRomeroSuicide SquadTheo RossiTig NotaroZack Snyderzombie
Μοιραστείτε το Άρθρο
Facebook Copy Link Print
ΑπόNίκος Γιακουμέλος
Γεννήθηκε με μεγάλη επιτυχία αλλά μετά άρχισε καπου να δυσκολεύει το πράγμα. Σπούδασε Επικοινωνία και μετά αποφάσισε πως δεν του αρέσει να επικοινωνεί. Όνειρο του να μετακομίσει στην Σαχάρα όπου θα έχει ησυχία, αλλά μέχρι να το καταφέρει δουλεύει κωπηλάτης.
Προηγούμενο άρθρο Δυσφορεί Η Νύχτα – Καταβύθιση στην άβυσσο του πένθους
Επόμενο άρθρο Inside – Η καραντίνα ως σύμπτωμα
FacebookLike
XFollow
PinterestPin
InstagramFollow

Subscribe Now

Subscribe to our newsletter to get our newest articles instantly!
Most Popular
Gerard ή Το Σπαθί Στην Πλάτη Του – Ένα fantasy coming-out
15 Μαΐου 2025
Όλο Δεξιά Για Τον Παράδεισο – Mια κυρπαντελίστικη Κόλαση
14 Μαΐου 2025
Βατραχομυομαχία – Όταν η κωμωδία συναντά το έπος με φρέσκια ματιά
13 Μαΐου 2025
Οι υποψηφιότητες των ΕΒΚ 2025
15 Μαΐου 2025
Η σημασία της μουσικής στον έρωτα των Δύο Ξένων
12 Μαΐου 2025

Μπορεί να σου αρέσουν και αυτά:

Σειρές

Jessica Jones Season 3 – Κρίση υπερηρωικής ταυτότητας

Ίωνας Αγγελής
Ίωνας Αγγελής
27 Σεπτεμβρίου 2019
SmassPodcasts

SmassPodcasts #1 – Birds of Prey και DCEU

admin
admin
25 Απριλίου 2020
CinemaΑνασκοπήσειςΑνασκόπηση 2020

Σινεμά στα χρόνια του κορονοϊού – Οι 10 καλύτερες ταινίες του 2020

admin
admin
8 Ιανουαρίου 2021
Βιβλία

Ένα Aστέρι τη Nύχτα – Μια σπαρακτική ιστορία για τη φιλία και την απώλεια

Μαριάννα Τσότρα
Μαριάννα Τσότρα
18 Ιουλίου 2022
Σειρές

Οι 10 σειρές που μας καθήλωσαν στις οθόνες μας το 2018

admin
admin
26 Δεκεμβρίου 2018
Comic

Jupiter’s Legacy – Παλιοί ήρωες ενάντια σε νέα προβλήματα

Αλέξανδρος Μινωτάκης
Αλέξανδρος Μινωτάκης
9 Μαΐου 2021
[mailerlite_form form_id=1]
Smassing Culture

To Smassing Culture ξεκίνησε σαν μια προσπάθεια ανθρώπων που αγαπούν την μαζική κουλτούρα και θέλουν να μιλήσουν για αυτή από μια διαφορετική, πιο κοινωνική γωνία. 

Για εμάς

  • Αρχική
  • Τι είναι το Smassing Culture
  • Συντακτική

Δείτε Επίσης

  • Συνεντεύξεις
  • SmassFest
  • SmassPodcasts
  • Videos

Βρείτε μας:

Επικοινωνία
Manufactured by Sociality
Welcome Back!

Sign in to your account

Username or Email Address
Password

Lost your password?